Αυτό που ξέρω μονάχα είναι πως η φωτό είναι ΥΠΕΡΟΧΗ και πως πρεπει να αφαιρέσεις μερικές τελίτσες (τις μισές περίπου) απο το ποστ για να ανέβουν οι πληροφορίες απάνω!
Κοιτώντας την φωτογραφία για λίγη ώρα, έχω την εντύπωση ότι το κύμα φουσκώνει, και φουσκώνει, κι όλο φουσκώνει, μέσα σε μιά βοή που δυναμώνει, κι όλο δυναμώνει,
Μου θυμίζει στίχο του Α. Αλκαίου, τραγουδισμένο από τον Μ.Πασχαλίδη: "...στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει"... Μεγάλη αναταραχή και αβεβαιότητα...
Τώρα παίζει το Wedding song του Dylan, ένα και από τα δικά μου αγαπημένα.
Βρήκα το αφιέρωμα στον Howard Phillips Lovecraft πολύ καλό. Αν έπρεπε να κάνω εγώ τη μουσική επένδυση, θα έβαζα κέλτικα και ιρλανδέζικα. Αλλά την έκανες εσύ.. διαφορετικά αλλά υπέροχα. :)
Έχω κάνει περίπου αναρίθμητα αφιερώματα στον Lovecraft.
Το μεγαλύτερο μέρος της χθεσινής αναφοράς, συνοδεύθηκε από το Brain Damage των Pink Floyd στο remix των Orbital.
Το Je t'aime moi non plus, το έβαλα γιατί έτσι ήθελα-το εξήγησα και στον αέρα. Αδιαπραγμάτευτο.
Αυθαίρετο; Ω ναι, απολύτως, όπως ο Έρωτας.Η Ελένη και εγώ, συνθέτουμε άλλωστε ένα μεγαλειώδες ''αυθαίρετο'' που έχει την σταθερή τάση να μπαίνει στη μύτη πολλών. Το διασκεδάζω.
Σκέφτομαι λοιπόν να το ξαναβάλω τη ''Μεγάλη Δευτέρα''. Για τους ίδιους πάντα λόγους :-)
Καλημέρα. Καλή η φωτογραφία, ακόμη καλύτερα τα σχόλια της παρέας (σωστότατος ο καπετάνιος για τη στεριά), την ξαναείδα μετά την "πλοήγησή" μου στο "Δύων Ανατέλλων" ποίημα και ένοιωσα ότι είναι συνέχειά του.
Για το ποίημα, ζήλεψα. Κι η δική μου κόρη, η Σοφία, έχει το γαλανό και γκρί βλέμμα αλλά, ο μπαμπάς της, αν και κολλητός της θάλασσας, από ποίηση "πελαγοδρομεί" σε πολύ ρηχά νερά... (καταπληκτική η περιγραφή της αναχώρησης)
Μετά ή πριν την καταιγίδα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαράζει ή σβήνει το φώς?
Κοντά ή πολύ μακριά απ'την πόλη με τα φώτα?
...And I will luve thee still, my Dear,
ΑπάντησηΔιαγραφήTill a' the seas gang dry.
Till a' the seas gang dry, my Dear,
And the rocks melt wi' the sun!...
Robert Burns
...σημασία έχει οτι η φώτο είναι πολύ όμορφη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς δεν ξέρει.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που ξέρω μονάχα είναι πως η φωτό είναι ΥΠΕΡΟΧΗ και πως πρεπει να αφαιρέσεις μερικές τελίτσες (τις μισές περίπου) απο το ποστ για να ανέβουν οι πληροφορίες απάνω!
..πατώσανε..
:-)
Noμίζω ο καταλληλότερος τίτλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτώντας την φωτογραφία για λίγη ώρα, έχω την εντύπωση ότι το κύμα φουσκώνει, και φουσκώνει, κι όλο φουσκώνει, μέσα σε μιά βοή που δυναμώνει, κι όλο δυναμώνει,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τελικά σκάει σ'έναν μεγαλειώδη οργασμό...
και γεννιέται η Αφροδίτη.
Καλό βράδυ
κι όμως ξέρεις....
ΑπάντησηΔιαγραφή... Ή μήπως ακούω αυτή τη θάλασσα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή!
Τη θάλασσα που έρχεται...
(Τα ανακαλύπτω...)
δεν ξέρεις αν πρέπει να ανατείλλεις ή αν πρέπει να δύσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θυμίζει στίχο του Α. Αλκαίου, τραγουδισμένο από τον Μ.Πασχαλίδη: "...στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει"... Μεγάλη αναταραχή και αβεβαιότητα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητε Δυοντα Ανατελλοντα, θα σου κανω εδω σκληρη κριτικη - για να μαθεις ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ φωτογραφιζουμε την θαλασσα απο την στερια. Φωτογραφιζουμε την στερια (να ξεμακραινει) απο την θαλασσα.
Μετα απο αυτο θα ξερεις - παλι.
Φουρτουνιασμένη η θάλασσα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ο βράχος ερημίτης.
Ένα "φώς" πάντος διακρίνεται στο βάθος.
Κι όμως θα ήθελα τόσο πολύ να μάθω...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Παιδί μου, ώρα σου καλή.."
ΑπάντησηΔιαγραφή-Αυθόρμητο!
Πού έχεις κρυφτεί σήμερα??? Καλό απόγευμα :)))
ΑπάντησηΔιαγραφή@καπετάνιε, έχεις δίκιο, έτσι πρέπει κανείς να βλέπει τη στεριά. Να φεύγει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ''Δεν ξέρω'' πάντως, δεν περιέχει κάποιο βαθυστόσχαστο νόημα ή κάποια σκέψη που θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας, είναι απλό: Δεν ξέρω.
@cd αν δεις την «πυκνότητα» με την οποία ανανεώνω τα posts, δεν είναι ποτέ καθημερινή.
Την ξέρω αυτη τη σκοτοδίνη. Την ξέρω καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα παίζει το Wedding song του Dylan, ένα και από τα δικά μου αγαπημένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρήκα το αφιέρωμα στον Howard Phillips Lovecraft πολύ καλό. Αν έπρεπε να κάνω εγώ τη μουσική επένδυση, θα έβαζα κέλτικα και ιρλανδέζικα. Αλλά την έκανες εσύ.. διαφορετικά αλλά υπέροχα. :)
Je t'aime.... moi non plus...
ΑπάντησηΔιαγραφήτς τς τς τς τς τς
:p
Δηλώνω άφωνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω κάνει περίπου αναρίθμητα αφιερώματα στον Lovecraft.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγαλύτερο μέρος της χθεσινής αναφοράς, συνοδεύθηκε από το Brain Damage των Pink Floyd στο remix των Orbital.
Το Je t'aime moi non plus, το έβαλα γιατί έτσι ήθελα-το εξήγησα και στον αέρα. Αδιαπραγμάτευτο.
Αυθαίρετο; Ω ναι, απολύτως, όπως ο Έρωτας.Η Ελένη και εγώ, συνθέτουμε άλλωστε ένα μεγαλειώδες ''αυθαίρετο'' που έχει την σταθερή τάση να μπαίνει στη μύτη πολλών. Το διασκεδάζω.
Σκέφτομαι λοιπόν να το ξαναβάλω τη ''Μεγάλη Δευτέρα''. Για τους ίδιους πάντα λόγους :-)
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή η φωτογραφία, ακόμη καλύτερα τα σχόλια της παρέας (σωστότατος ο καπετάνιος για τη στεριά),
την ξαναείδα μετά την "πλοήγησή" μου στο "Δύων Ανατέλλων" ποίημα και ένοιωσα ότι είναι συνέχειά του.
Για το ποίημα, ζήλεψα.
Κι η δική μου κόρη, η Σοφία, έχει το γαλανό και γκρί βλέμμα αλλά, ο μπαμπάς της, αν και κολλητός της θάλασσας, από ποίηση "πελαγοδρομεί" σε πολύ ρηχά νερά...
(καταπληκτική η περιγραφή της αναχώρησης)
Ημίαιμε, σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο-κυρίως για το ήθος του σχολίου. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή.... I see dump people....
ΑπάντησηΔιαγραφή....They're everywhere... :p
ps:...to xera oti i kopana apo to sxolio tha xe parenergies...
...lol...για αυτό σου λεω Νεφέλη μου, φόρα κράνος-κυκλοφορούν αααμέτρητα τούβλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το θυμάμαι καλά άλλά είναι κάπως έτσι: Δυο πράγματα είναι άπειρα, το Σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία.Αν και για το Σύμπαν αμφιβάλλω.
Ο μπάρμπα Αϊνστάιν το είχε πει αυτό. :-)))
Looking for information and found it at this great site... »
ΑπάντησηΔιαγραφή