Ο μικρός Ali Mohammed κλαίει με αγωνία. Η ακατάσχετη διάρροια από την οποία υποφέρει, ένα από τα πολλά συμπτώματα που του προκάλεσε το απεμπλουτισμένο ουράνιο των απελευθερωτών. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στις 4 Ιουνίου του 2004 σε ένα νοσοκομείο στη Βαγδάτη. Ο Ali «γλύτωσε» οριστικά από τα βάσανα του κόσμου αυτού στις 19 του ίδιου μήνα. Είναι η πιο ανώδυνη φωτογραφία που έχω. Τα θύματα του ουρανίου στο Ιράκ, είναι όλα στις μικρές ηλικίες και οι παραμορφώσεις τους ξεπερνούν τους χειρότερους εφιάλτες. Ασφαλώς, είναι το τίμημα για να είμαστε ασφαλείς εμείς στην πολιτισμένη δύση.
O παγετώντας Ζέπου στο ανατολικό Θιβέτ έχει αρχίσει να λιώνει, σχηματίζοντας ένα νέο ποτάμι. Για χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια, παρέμεινε αμετάβλητος. Τώρα, τε-λειώνει και οι επιπτώσεις του φαινομένου (συνολικά) είναι ήδη ορατές σε όλον τον πλανήτη και θα είναι δραματικές σε πολύ λίγα χρόνια. Δυστυχώς.
Ούτε πόλεμος , ούτε τίποτα. Απλώς πείνα και λειψυδρία. Μέχρι να τελειώσετε την ανάγνωση του κειμένου θα έχουν ήδη πεθάνει κάποιες εκατοντάδες άνθρωποι, συνάνθρωποι, συγκάτοικοι μας στον ίδιο πλανήτη, έτσι, από πείνα και έλλειψη πόσιμου νερού. Τόσο απλά. Τα κόστος των γευμάτων για τους ηγέτες της G8 των τελευταίων ετών, έχει υπολογισθεί πως θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν πόρους ζωής για πάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους στον τρίτο κόσμο.
Περήφανος Βρετανός στρατιώτης κατατροπώνει τον εχθρό της ανθρωπότητας στο Ιράκ.
Εμείς, τα βλέπουμε στην τηλεόραση. Άλλοι αλλάζουν κανάλι επί τόπου για να μην αλλοιώσουν τη γεύση της μπριζόλας τους άλλοι μένουν άφωνοι και διαγράφουν από τη μνήμη αυτό που είδαν και άλλοι συνεχίζουν το δείπνο τους χασκογελώντας. Κάποιοι, συσσωρεύουν οργή. Από αυτούς κάποιοι λιγότεροι, ίσως αύριο χαρακτηρισθούν επικίνδυνοι για τη δημόσια τάξη και τη ευημερία μας. Γιατί, ίσως εκφράσουν πρακτικά την οργή τους.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Καλημέρα λοιπόν…
Ενδιαφέρον το εξής θα έλεγα.
Το προηγούμενο θέμα, για την τραγωδία του Τσερνόμπιλ , είχε πολύ καλή αναγνωσιμότητα –επισκεψιμότητα αλλά «σκοράρισε» χαμηλά σε σχόλια.
Αν μάλιστα το είχα κατεβάσει τη δεύτερη μέρα, θα είχε μείνει με 3-4 σχόλια όλα κι όλα.
Γιατί άραγε; Γιατί δεν είναι ας πούμε «προκλητικό» όπως τα άρθρα για την Βίσση και τη Γιουροβίζιον;
Μάλλον , γιατί τούτο εδώ, είναι πραγματικά, δυσάρεστο ζήτημα ε;
Όπως σοφά παρατήρησε και η προ των Πυλών Αικατερίνη, είναι ίσως «δύσκολο» θέμα.
Αναρωτιέμαι τι θα πει δύσκολο και τι εύκολο. Δεν ξέρω πια…αυτό που ξέρω, είναι πως όλο και πιο πολύ, οτιδήποτε μας προκαλεί , οτιδήποτε μας βυθίζει σε συλλογισμό, τόσο πιο δύσκολο χαρακτηρίζεται.
Άλλη μια νίκη του χαβαλέ;
Θα σταθώ σε κάτι που είπε η Lemon: «Που τα βρήκα αυτά»…αναρωτήθηκε και στη συνέχεια η φίλη μας πάλι αναρωτήθηκε «γιατί δεν τα δείχνει αυτά η τηλεόραση»….
Η απάντηση στο πρώτο , πολύ εύκολη, μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο για εικόνες «Chernobyl victims» απέδωσε αμέσως πλήθος φωτογραφιών.
Ανέβασα εδώ λίγες χαρακτηριστικές και τις πιο ανώδυνες μιας που δεν πιστεύω στο «μήνυμα μέσω της φρίκης».
Στο δεύτερο ερώτημα όμως η απάντηση είναι κάπως πιο περίπλοκη.
Από όσα είδα εγώ , τόσο οι τηλεοράσεις όσο και οι εφημερίδες, είχαν αρκετά αφιερώματα στην επέτειο των 20 χρόνων από την τραγωδία.
Στην Αθήνα μάλιστα έγιναν και κάποιες εκδηλώσεις εκ των οποίων πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η σχετική έκθεση φωτογραφίας που διοργάνωσε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων η Greenpeace.
Άρα, το πρόβλημα δεν είναι το τι πληροφόρηση υπάρχει, αλλά γιατί εμείς δεν την βρίσκουμε , δεν τη βλέπουμε, δεν την παίρνουμε χαμπάρι, ενώ κυκλοφορεί γύρω μας.
Φοβάμαι, πως είναι αποτέλεσμα διαφορετικών παραμέτρων.
Στην Ελλάδα αφ ενός ουδέποτε διδαχτήκαμε να είμαστε Ενεργοί Πολίτες, έτσι όπως κατά Παράδοση είναι οι Γάλλοι και οι Βρετανοί (ακόμα). Δεν μετέχουμε στα του Δήμου και στα της Πόλεως για να θυμηθώ και τους Έλληνες προγόνους της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Σαν καθημερινό σύμπτωμα, αυτό, προκαλεί την ύπνωση στα ανακλαστικά μας, δεν είμαστε δηλαδή σε εγρήγορση αναφορικά με το τι μας συμβαίνει.
Από την άλλη πλευρά, είναι σαφές, πως υπάρχει κάτι καινούργιο στον αέρα, μου είναι αδύνατο να αγνοήσω τα τόσα πολύ καλογραμμένα και απολύτως σκεπτόμενα blogs που ανακαλύπτω κάθε μέρα, δεν θα αναφέρω εδώ τώρα ονομαστικά, είναι βέβαιο πως θα λησμονήσω πολλά. Άλλωστε, κάθε τι καλό –κατά την κρίση μου βέβαια- το προσθέτω δίπλα στους δεσμούς.
Ποιος ξέρει; Το διαδίκτυο είναι ίσως η «γιάφκα» του μέλλοντος. Ίσως και του παρόντος αν σκεφθεί κανείς πως το Κατά της Παγκοσμιοποίησης Κίνημα όταν ξέσπασε για πρώτη φορά στο Seattle, έδεσε και οργανώθηκε μέσω του ιστού.
Ίσως, στο μέλλον, έτσι όπως τώρα «γνωριζόμαστε» και αυτομάτως σχεδόν διαχωριζόμαστε σε «κυκλώματα» ή «παρέες» με βάση κάποια κοινή συνισταμένη σε ορισμένες αρχές , να προκύψουν μέσα από όλα αυτά αργότερα ενέργειες και κινήσεις με εξωστρέφεια προς την Κοινωνία και τις εξελίξεις.
Προς το παρόν πάντως, παραμένουμε στη συντριπτική μας πλειοψηφία άπραγοι, επαγγελματίες τηλεθεατές του καθημερινού μας θανάτου, οι και βολεμένοι πίσω από τη θεωρία που μου ανέλυε χθες ένας φίλος, πως όλα , μα όλα είναι απολύτως στημένα, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, οπότε δεν έχει κανείς να κάνει τίποτα παρά να κάτσει και να περιμένει το τέλος του κόσμου, του συστήματος,κλπ.
Μπορεί και να είναι έτσι. Μπορεί, όλα μα όλα να είναι στην εντέλεια στημένα. Όμως, σαν θεωρία, αν σκεφτεί κάποιος πόσο βολεύει το ίδιο το σύστημα, μοιάζει να είναι μέρος του Στησίματος.
Χθες, το ξένα πρακτορεία, μετέδωσαν πως περίπου 400 δελφίνια ξεβράστηκαν στις ακτές της Ζανιβάρης ματωμένα αλλά χωρίς εξωτερικές πληγές.
Η είδηση, πέρασε και στο ελληνικό in.gr
Αιτία θανάτου; Κατά σχεδόν απόλυτη πιθανότητα τα sonar του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού…
Αν το είχα κάνει αυτό το τραγικό και απαράδεκτο γεγονός σήμερα θέμα, ανεβάζοντας και τις σχετικές φωτογραφίες των αθώων θυμάτων στα βαμμένα από αίμα παράλια της Ζανιβάρης, είμαι σχεδόν βέβαιος, πως κάποιος, με πολύ καλή πίστη θα βρίσκονταν να με ρωτήσει «που τα βρήκα όλα αυτά».
Και όμως, είναι όλα εδώ, εκεί, γύρω μας. Και το διαδίκτυο, είναι και το λέω με απόλυτη σιγουριά αυτό, το καλύτερο μέσο πληροφόρησης που υπήρξε ποτέ. Κυρίως, γιατί σε μεγάλο βαθμό είναι ακόμα ανεξέλεγκτο από την Εξουσία.
Αλλά και παλιά, στην προ διαδικτύου εποχή, θυμάμαι πολύ καλά τι γίνονταν.
Κάθε φορά που τελείωνα μια εκπομπή μου στο ραδιόφωνο, αργά τη νύκτα, χτύπαγε το τηλέφωνο, ή σε λίγες μέρες είχε μαζευτεί στη γραμματεία της ΕΡΤ ένα πακέτο γράμματα. Όλα σχεδόν με το ίδιο ερώτημα «Που τα βρήκες αυτά;» «Βρε μπαγάσα που τα ανακαλύπτεις;»
Απάντηση: Στις σελίδες των Νέων, της Καθημερινής, της Ελευθεροτυπίας , στο τάδε περιοδικό, κλπ. Παντού. Το «έδειξε» και η τηλεόραση.
Πάντα, μου έκανε εντύπωση αυτό. Και συνεχίζει να μου κάνει. Αξίζει δε να σημειώσω πως δεν είμαι κάποιος που ξοδεύει πολύ χρόνο σε εφημερίδες περιοδικά και διαδίκτυο. Διαβάζω γρήγορα και επιλεκτικά και στον υπολογιστή μου σπάνια θα κάτσω πάνω από μισή ώρα την ημέρα για διαδικτυακή έρευνα.
The truth is out there.
Here there and everywhere.
Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα.
Πρέπει να ανοίξουμε το στόμα μας.
Πρέπει να ρισκάρουμε.
Πρέπει να ξεπεράσουμε το σύνδρομο της ωριμότητας που ορίζει την οργή και τη δράση σαν εφηβικό προνόμιο.
38 σχόλια:
Η φωτογραφία που απουσιάζει, δεν ανέβηκε για κάποιο λόγο. Καλύτερα ίσως, παρουσιάζει το φρικτό θέαμα ενός ακρωτηριασμένου λευκού ρινόκερου του οποίου το κέρας θα κοσμεί ενδεχομένως το σαλόνι ενός ακόμα πολιτισμένου ανθρώπου(;)
Πολίτης σκεπτόμενος,ενημερωμένος,ενεργός!
Να,που το αυτονόητο,έφτασε στις μέρες μας (ή και πολύ πριν?) να είναι ζητούμενο.
Μέγας κίνδυνος γεννιέται απ'αυτό που είπε ο φίλος:
''μα τα πάντα είναι στημένα,
κι από πριν κανονισμένα..''
Αν το πιστέψεις,αρχίζεις και θεωρείς δονκιχωτικό κλισέ το ''η λύση δεν βρίσκεται στην παραίτηση,μα στη συμμετοχή'',και επιλέγεις τον εσωτερικό εγκλεισμό,αφού όλα έτσι κι αλλιώς θα γίνουν όπως κανονίστηκε να γίνουν,ερήμην σου...
Δεν έχω λόγια..
Ας είμαστε σε εγρήγορση,ας ενημερωθούμε κι ας αντισταθούμε..
Για όλα υπάρχει μια "κρίσιμη μάζα". Το δίκτυο μπορεί να βοηθήσει στην συσπείρωσή της.
Ισως όχι σήμερα, αλλά κάποιοι πρέπει να αρχίσουν να χάνουν τον ύπνο τους.
εγώ πειράζει που θεωρώ την φωτο με το παιδάκι πιο ανατριχιαστική από αυτή του ρινόκερου που δεν έχει μπει;;;;;;;;;;
καλησπέρα Γιώργο
Πολυ καλο ποστ Ανατελλοντα. Μερικες σκεψεις μου πανω στο ερωτημα "γιατι δεν αντιδραμε". Νηφαλιες - οσο το επιτρεπουν οι φωτογραφιες που εδειξες.
--- Πολλα φρικωδη πραγματα ειναι αμφισβητισιμα. Πολλοι επιστημονες αμφισβητουν το φαινομενο του θερμοκηπιου και βλεπουν το λιωσιμο των παγετωνων σαν φυσιολογικο. Το ιδιο ισχυει και για τα δελφινια. Δεν ξερουμε με σιγουρια αν ηταν τα σοναρ του ναυτικου υπευθυνα.
--- Ακομα και εκει που η φρικη δεν αμφισβητειται, αμφισβητουνται οι λυσεις. Γνωριζω για παραδειγμα, οτι παιδακια πεινουν στην Αφρικη. Τι ειναι καλυτερο να κανω (να αδιαφορησω σιγουρα οχι); Να δωσω χρηματα; Να υιοθετησω ενα παιδι; Να χαρισω στα κρατη τους τα χρεη; Να βαλω εμπαργκο οπλων (ο πολεμος τους καταστρεφει τις σοδειες); Να απελευθερωσω τις αγορες; Οσο καλοπροαιρετοι και να ειμαστε, δεν συμφωνουμε ευκολα στο τι πρεπει να γινει.
--- Για πολλες φρικωδιες ειμαστε ανισχυροι. Τι μπορει να κανει ο μεσος ανθρωπος για να αποτρεψει την δυστυχια στον κοσμο; Ποσα χρηματα να δωσει στις ΜΚΟ και τις φιλανθρωπικες οργανωσεις; Με το να διαδηλωσουμε υπερ των βιασμενων γυναικων (και παιδιων), δεν τις βοηθαμε.
--- Εστω οτι οι 3 παραπανω προτασεις δεν ισχυουν. Εστω οτι εχουμε ενα προβλημα, οπου ολοι συμφωνουν στην λυση του και ολοι εχουν δυνατοτητα δρασης. Ε, εκει δεν θα εφαρμοσουμε την λυση, διοτι οι επιπτωσεις θα ειναι πολυ αρνητικες για μας.
Προχειρο παραδειγμα: η ΕΕ επιδοτει την ελληνικη και την γαλλικη ζαχαρη, κλεινοντας την αγορα της στης χωρες της Κεντρικης κ' Νοτιας Αμερικης και καταστρεφοντας τις τιμες του παγκοσμιου εμποριου.
Κουκια μετρημενα: Τα παιδακια στην Κ.Αμερικη πεινανε, γιατι οι δικοι μας γεωργοι επιδοτουνται. Βρες μου εστω ΜΙΑ ελληνικη κυβερνηση, που θα καταργησει τις επιδοτησεις - και ΔΕΝ θα την λυντσαρουν, ως "αντιλαικη" και "εναντια στην αγροτια".
Βρες μου εστω και 50 διαδηλωτες, που θα κατεβουν αυριο στους δρομους διαδηλωνοντας _κατα_ των αγροτικων επιδοτησεων.
Συμπερασμα (δικο μου): δεν αδιαφορουμε. Δεν ειμαστε ωχαδερφιστες. Ξερουμε πολυ καλα τι γινεται. Τις περισσοτερες φορες ξερουμε και το γιατι. Αλλα ειτε δεν εχουμε λυση, ειτε εχουμε αλλα δεν μας συμφερει.
ό-λέ..
Τα παιδάκια στην Κ. Αμερική πεινάνε επειδή οι δικοί μας γεωργοί επιδοτούνται;
Με συγχωρείτε αν φανώ ειρωνική, αλλά μήπως πεινάνε επειδή κάποιοι τα θέλουν πεινασμένα; Και όλος αυτός ο "λόγος" περί εξοπλισμών; Μήπως οι επιδοτήσεις των γεωργών μας μπορούν να αναμετρηθούν με τα έξοδα για τους αμυντικούς ή επιθετικούς εξοπλισμούς της δικής μας ή και "μερικών" ακόμη κρατών;
Μπορεί να κοιμόμαστε αλλά όχι και με τα τσαρούχια...
έχει δίκιο το χαμίνι. έίναι πολύ πιο συνολίκό το πρόβλημα. και κάποιοι φρόντισαν να κάνους εμάς αδιάφορους ή συμφεροντολόγους και κάποιους άλλους παιδιά ενός κατώτερου θεού. το θέμα εινια πως δεν έχουμε να περιμένουμνε τίποτα απολύτως από τις κυβρνήσεις και από την ΕΕ γιατί απλά και ωμά εξυπηρετούν συμφέροντα αυτών που θέλουν το Ιράκ υποτελές στην ΑΜερική για να πουλάν τα όπλα τους και την Αφρική να πεθαίνει από την πείνα και τη φτώχεια για να συνεχίσουν να τηνη απομυζούν ανενόχλητοι.
Ποιος είπε πως τέλειωσε η αποικιοκρατία; ΧΑ! ρίξτε μια ματιά στην ιστορία. Πάντα έτσι ήταν ο κόσμος, απλώς τώρα είναι πιο χάι-τεκ και γι αυτό πιο επικύνδυνη η κατάσταση.
Κι εσύ Ανατέλλοντα έχεις δίκιο. Δεν είναι άγνοια. Είναι ηθελημένη αδιαφορία, είναι εθελοτυφλλισμός.
Ντρέπομαι.
Χαμινι, επιβεβαιωνεις αυτα που εγραψα. Ολα ειναι τελικα αλληλενδετα. Και οι εξοπλισμοι και η αυξηση των επιτοκιων της αμερικανικης τραπεζας και το σχεδιο Αναν για το Κυπριακο κλπ. κλπ..
Δεν μπορουμε ομως να λεμε "μειωστε τους εξοπλισμους για να φανε τα παιδακια", διοτι δεν υπαρχει μια ΑΜΕΣΗ σχεση αναμεσα στο υψος των εξοπλισμων και την πεινα. Εκτος αν μου δειξεις μια τετοια αμεση σχεση, που δεν την ξερω.
Εμμεσα, ολα σχετιζονται με ολα - δεν υπαρχει αντιρρηση.
Το παραδειγμα που εφερα ειναι μια *αμεσοτατη* σχεση αιτιου - αιτιατου. Οι χωρες που ανεφερα, δεν μπορουν να καλλιεργησουν μεγαλο ευρος προιοντων. Η ζαχαρη ειναι η κυρια καλλιεργεια τους, θελουμε δεν θελουμε. Ο μονος τροπος για να αυξηθει το εισοδημα τους - και να φανε επι τελους τα παιδια τους -, ειναι το εμποριο της ζαχαρης.
Και η ΕΕ σπαει τις τιμες του παγκοσμιου εμποριου, δινοντας επιδοτησεις.
Σιγουρα μπορουμε να διαδηλωσουμε για την καταργηση των εξοπλισμων, την επικρατηση της αναρχιας, του κομμουνισμου, του χριστιανισμου, η οτι αλλο θελεις. Σιγουρα καποια απο ολες αυτες τις ενεργειες θα κανει τον κοσμο μας καλυτερο και θα επιφερει ισοτητα και αδελφοσυνη. Μεχρι τοτε, τα συγκεκριμενα παιδακια θα εχουν πεθανει.
ΑΝ ομως καταργησουμε τις επιδοτησεις στους αγροτες μας _σημερα_, τοτε _αυριο_ τα παιδακια θα εχουν φαι.
Με καθε καλη διαθεση - χωρις ιχνος προσωπικης επιθεσης.
Προτεινω συγκεκριμενες ενεργειες με αμεσο (!) αποτελεσμα. Αν καποιος τις βρισκει λαθος, το συζηταμε. Αλλα δεν ειπα πουθενα, οτι "κοιμαστε με τα τσαρουχια".
@Οιδίπα δεν ξέρω ποιος «σκάει» έξω για αυτά. Ξέρω όμως πως κατά κανόνα εκπομπές με πολύ σοβαρές παρουσιάσεις για όλα αυτά αν μη τι άλλο στην Αγγλία σκοράρουν πολύ υψηλά σε θεαματικότητα ενώ σε μας δεν έχουν πελατεία με αποτέλεσμα να στριμώχνονται σε μεταμεσονύκτιες ζώνες.
Όχι δεν πιστεύω πως η ενημέρωση είναι η λύση, γιατί θεωρώ την ενημέρωση σε αρκετά μεγάλο βαθμό, δυνατή.
Το πρόβλημα –σε μεγάλο βαθμό- είναι πως τουλάχιστον στην τηλεόραση, οι ειδήσεις χρόνια τώρα, σιγά σιγά, έχουν μετατραπεί σημειολογικά σε ένα μίνι κινηματογραφικό θέαμα.
Υπότιτλοι, συνοδευτική μουσική, δραματικοί εκφωνητές κλπ. Πράγμα που παράγει, κτίζει μια απόλυτη συνείδηση Θεατή. Θεατή, όπως στο σινεμά δηλαδή, όπου όλα είναι ένα έργο, κάπου αλλού, που δεν μα ς αφορά ποτέ. Αυτό, ασφαλώς και δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Δεν είναι τυχαίο πως στη Βρετανία αυτή τη στιγμή εκκρεμούν δίκες σε βάρος ακτιβιστών κατά του πολέμου και οι ηλικίες των ακτιβιστών είναι από 60 και πάνω. Άνθρωποι δηλαδή που μεγάλωσαν και έμαθαν αλλιώς και ακόμα έχουν τσαγανό.
Δεν είμαι απόλυτα απαισιόδοξος, διαβάστε στην σημερινή Ελευθεροτυπία τη συνέντευξη του εξαίρετου και συνεπέστατου Τιμ Ρόμπινς. Και ευτυχώς, υπάρχουν αρκετοί.
Αλλά είπες Οιδίπα, κάτι απόλυτο σαν κανόνα. Αφυπνίζεται μόνο όποιος απειλείτε. Ακριβώς σαν την ιστορία του Μπρεχτ, που όσο μάζευαν τους γείτονες (γιατί ήταν κομμουνιστές, ομοφυλόφιλοι, εβραίοι, ) δεν έτρεχε τίποτα. Και σαν ήρθαν για αυτόν….δεν ήταν πια κανείς εκεί. Αφυπνίσθηκε βέβαια, για την πάρτη του και μόνο.
@Απουσία, μόνο που τα «πάντα στημένα και από πριν κανονισμένα» είναι το καλύτερο εισιτήριο για το χασμουρητό και τον ύπνο. Αφού είναι όλα στημένα, ας αράξουμε και ότι πιούμε, ότι φάμε κι ότι αρπάξει οκ….μας.
Κατά πως λες, εγρήγορση. Κάθε στιγμή.
@Alombar42 ναι. Αρκετά με τους Θέμους και τους ανάλογους εμετούς. Έχει γεμίσει το βλέμμα μας από τα ξεράσματά τους. Everything I want…! που λέει και καινούργιος εθνικός ύμνος των "ζήσε τον μύθο σου" νεο ελλήνων.
@ Χνού, όχι δεν «πειράζει». Μόνο που στη φρίκη και στη βία δεν μπορούν να υπάρχουν διακρίσεις. Και το μεν παιδάκι, είναι παιδάκι, αλλά αν γίνω κυνικός θα πω πως είναι μέρος του ανθρώπινου συνόλου που συσωρευτικά καταστρέφει ενώ ο Ρινόκερος και ο κάθε Ρινόκερος, δελφίνι, φάλαινα κλπ ουδέποτε έστρεψαν την κουλτούρα τους κατά των ανθρώπων και κυρίως κατά της φυσικής τάξης.
@oldskipper , υπάρχει ωστόσο άλλη μια μεγάλη μερίδα επιστημόνων και όχι συνωμοσιολόγων που έχουν εξαιρετικά δραματικές απόψεις. Πρόσφατα μάλιστα ο για ζητήματα περιβάλλοντος σύμβουλος του Βρετανού πρωθυπουργού ταυτίστηκε πλήρως με τις εκθέσεις του ΟΗΕ (φθινόπωρο 2005) σύμφωνα με τις οποίες για το φαινόμενο του θερμοκηπίου , το λιώσιμο των πάγων και τον υπερπολλαπλασιασμό των ακραίων καιρικών φαινομένων, την ευθύνη έχουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες από τη Βιομηχανική Επανάσταση και εντεύθεν. Μακάρι, να είναι αυτή η άποψη που έχει άδικο.
Για τα υπόλοιπα θα διαφωνήσω. Δεν είμαστε ανίσχυροι, γιατί ένα τεράστιο μέρος του ζητήματος βρίσκεται στην γραφειοκρατία. Πριν από λίγα χρόνια, ξέσπασε ένα σκάνδαλο στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί η γραφειοκρατία δεν επέτρεψε τον έγκαιρο απόπλου εκατοντάδων χιλιάδων σιτηρών που είχαν σαν προορισμό χώρες της κεντρικής Αφρικής. Αποτέλεσμα να σαπίσουν. Δεν νομίζω πως υπάρχει ζήτημα που να μην περνάει μέσα από την Πολιτική Βούληση και την πίεση που μπορούν (ναι μπορούν) να ασκήσουν οι Κοινωνίες, οι Πολίτες στις εξουσίες.
Αλλά πλέον οι κυβερνήσεις της δύσης, ασκούν την λεγόμενη Πολιτική του Φόβου –Politics of Fear όπως εύστοχα τιτλοφόρησε το ΒΒC ένα συγκλονιστικό ντοκυμανταίρ του όπου ανέλυε και καταδίκαζε τον τρόπο διαχείρισης του Πολέμου και της «Τρομοκρατίας» από τα ιδιωτικά κυρίως ΜΜΕ που πλέον είναι οι απόλυτοι διαμορφωτές των τάσεων της κοινής γνώμης,.
Επ’ αυτού συνιστώ ανεπιφύλακτα την ταινία V for Vendetta-αγγλογερμανική παραγωγή, την έχουν πει Πολιτικής Φαντασίας, αλλά η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία φοβάμαι…
Εγώ καπετάνιε μου, πιστεύω πως τα όσα συμβαίνουν, αξίζουν να κατεβάσουν έξαλλα πλήθη στο δρόμο σε όλο τον κόσμο. Και αν για παράδειγμα σε όλη την Ευρώπη για 20 και 30 και 60 μέρες είχαμε μαζικές αντιδράσεις ανάλογες με αυτές της Γαλλίας πρόσφατα, κάτι θα κουνιόταν. Ζητάω ίσως ακόμα και μια ρήξη που θα οδηγήσει στο χάος; Ναι, τη ζητάω. Και, νομίζω πως το διαλυτικό Χάος θα έρθει κάποια στιγμή έτσι όπως πάνε τα πράγματα. Ίσως σε 5 σε 15 ή σε 25 χρόνια. Δεν ξέρω πότε. Αλλά δεν μπορώ να δω τίποτα άλλο μπροστά.
@chaca-khan ό-λε-ό.
@ Χαμίνι, ναι, τουλάχιστον κάποιες φορές μου είναι σαφές πως η εξαθλίωση και ο θάνατος, είναι ένας τρόπος «ελέγχου» για τις εξουσίες.
@Krotkaya κάπου μέσα στα αρχεία αυτού του blog, στα πολύ πρώτα κείμενα, υπάρχει ένα κείμενό μου με τίτλο fuck TV. Δεν ήταν γραμμένο για εδώ, δημοσιευμένο σε εφημερίδα άρθρο μου είναι αλλά το μετέφερα. Εκεί, ίσως με κάπως πιο αυστηρή γλώσσα, επιχειρώ μια προσέγγιση του μεταστατικού ύπνου που έχει κυριαρχήσει και, ονειρεύομαι κιόλας εκείνη την … «τρομοκρατική» οργάνωση που με προηγμένη τεχνολογία θα σβήσει όλες τις τηλεοπτικές κεραίες μια κι έξω.
@Καπετάνιε, αυτό που λέω είναι πως σε σχέση με το φορτίο των πραγμάτων, οι διαδηλώσεις είναι σαν δηλώσεις. Δηλαδή δεν κάνουν τίποτα Εκτός, αν μιλάμε για ένα μαζικό κίνημα, παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό, μια κανονική Εξέγερση δηλαδή που θα οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα. Για να υπάρξει ένα πλήρες ανακάτεμα και μετά μια πλήρης ανακατανομή του μηχανισμού.
Δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Φοβάμαι πολύ, αυτό που ανέφερα πιο πάνω. Πως κάποια στιγμή στο εγγύς ή πιο μακρινό μέλλον θα υπάρξει ένα κύμα Χάους.
Πέρα από τον τρίτο κόσμο, πέρα από τους πολέμους πέρα από όλα όσα αναφέρουμε εδώ, ας αναλογιστούμε και μια τεράστια στρατιά σε όλη τη δύση που διαρκώς μεγαλώνει. Η στρατιά των ανθρώπων που κάθε μέρα, κάθε στιγμή, ωθούνται στο περιθώριο.
Γιώργο, δεν μπορείς να ξέρεις σε τι θα εξεληχθεί το κάθε παιδί. Μπορεί να μην ανήκει καθόλου σε αυτό το σύνολο που λες και να απέχει παντελώς από κάθε φρικαλεότητα. Αλλά και αυτό να μην γίνει, είναι παιδί. Δεν ανήκει πουθενά. Είναι το ίδιο αθώο όπως και τα ζώα.
Επίσης θα ήταν πιο "δίκαιο" να δημοσιεύσεις και τις δύο φώτος. Η φρίκη "δεν κάνει διακρίσεις" όπως εσύ λες, ούτε σε ανθρώπους ούτε σε ζώα. Αρα...
Σου τα λέω όλα αυτά kαι ξέρεις πόσο ευαισθητοποιημένη είμαι και στα δύο.
Καλησπέρες ξανά.
Η έλλειψη σχολίων δεν σημαίνει και απουσία μετά χασμουρητού. Μερικές φορές τα αναφερόμενα είναι τόσο κραυγαλέα "δικά σου" (του καθενός) που ο σχολιασμός τους είναι περιττός. Αυτό συμβαίνει συχνά και με τα δικά σου γραπτά που προβάλλουν (θες δεν θες) και τις σκέψεις των ανθρώπων που σε διαβάζουν. Έτσι, μην περιμένεις σώνει και καλά σχόλια από τους "φίλους" σου που καταγράφεις στους δεσμούς σου.
Δεν είχα να σχολιάσω τίποτα σ' αυτό το άρθρο μέχρι που ανέφερες, σε κάποιο αντισχόλιο,
"Ζητάω ίσως ακόμα και μια ρήξη που θα οδηγήσει στο χάος; Ναι, τη ζητάω. Και, νομίζω πως το διαλυτικό Χάος θα έρθει κάποια στιγμή έτσι όπως πάνε τα πράγματα. Ίσως σε 5 σε 15 ή σε 25 χρόνια. Δεν ξέρω πότε. Αλλά δεν μπορώ να δω τίποτα άλλο μπροστά."
Συμφωνώ, και σε επίρρωση των γραφόμενων, καταθέτω την ταπεινή μου γνώμη ότι αυτον τον καιρό βιώνουμε μια αφύσικα παρατεταμένη περίοδο Μεσοπολέμου που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τον χρόνο και τον τρόπο με τον οποίο θα τελειώσει.
Και κάτι για τα ζωντανά της θάλασσας.
Τα ίδια σόναρ έχουν και τα Ελληνικά Πολεμικά πλοία. Καί ΟΛΑ τα πολεμικά του πλανήτη. Δυό-τρείς εταιρείες τα φτιάχνουν.
Αλλά τα Νατοϊκά πειράματα για σόναρ πολύ χαμηλής συχνότητας (για εντοπισμό Υ/Β σε πολύ μεγάλες αποστάσεις -μιλάμε για εκατοντάδες χιλιόμετρα) με το ερευνητικό Κέντρο στη Λα Σπέτζια της Ιταλίας, έχουν προκαλέσει αποδεδειγμένα τεράστια οικολογική καταστροφή λόγω της τεράστιας ισχύος που απαιτείται για τη διαμόρφωση και εκπομπή τέτοιων ακουστικών συχνοτήτων στο νερό.
Μεγάλωσα σε ένα συντηρητικό περιβάλλον τύπου: "μείνε στην άκρη εσύ και άσε τους άλλους να βγάζουν το φίδι απ' την τρύπα".
Κάποιες στιγμές πιστεύω, ότι όλα είναι προσχεδιασμένα, ναι, από πολύ καιρό και παίζονται συμφέροντα όχι και τόσο απλά όπως πολυεθνικές, πετρέλαια, χρήμα, όπλα, εμπόριο, αλλά κάτι πιο φρικώδες.
Όμως, αφού έχουμε φωνή ακόμα (στην Αγγλία συνέλαβαν για τρομοκράτη κάποιον άλλης εθνικότητας, μόνο και μόνο επειδή ζήτησε από τον ταξιτζή να ακούσει μουσική από το συγκρότημα των Clash), γιατί να μην να αντισταθούμε;
(όσο γράφω, ο χρόνια "μείνε εσύ στην άκρη" εαυτός μου αντιστέκεται με νύχια και δόντια)
Με τι συνείδηση θα φύγουμε απ' αυτόν τον κόσμο;
Ότι έχουμε κάνει τι;
Ότι βολέψαμε τον εαυτό μας όσο καλύτερα μπορούσαμε;
Ο κόσμος επέλεξε. Επέλεξε την ελέυθερη ανταγωνιστική αγορά. Και μέσα στους ελεύθερα ανταγωνιζόμενους καρχαρίες, ο πιο αδηφάγος θα επιβιώσει. Γιατί σας εντυπωσιάζουν φωτογραφίες σαν αυτές που πλόσταρε ο Δύων. Οι καρχαρίες ακρωτηριάζουν. Και γιατί περιμένετε σχολιασμό; Όποιος σχολιάσει θα μείνει πίσω στον ανταγωνισμό. Δεν χωρούν ευαισθησίες.
(c) Ο φέρων το φως ...
@ Passenger ,ο κόσμος πάντα είχε τα «δικά του» προβλήματα.
Ο βαθμός, ο ρυθμός και η διείσδυση της Αλλοτρίωσης ωστόσο, είναι ένα Θέμα.
Η Αλλοτρίωση, όπως θα ξέρεις, δεν είναι μια άδεια λέξη, ούτε είναι ιδεολογικοποιημένη με τη στενή έννοια. Είναι όμως σαφέστατος όρος από τη μια και, από την άλλη ένα φαινόμενο που εντείνεται διαρκώς στις μέρες μας. Όταν λέω μέρες μας, εννοώ εδώ και πολλά χρόνια.
Παραπέμπω-για άλλη μια φορά- στο αγέραστο δοκίμιο του Ντε Μπορ για την Κοινωνία του Θεάματος και την συστηματική μετατροπή της Κοινωνίας των Πολιτών σε Κοινωνία των Θεατών.
Για τα υπόλοιπα που λες.
Στο πετρελαϊκό , σοβαρά μόνο επιστήμονες μπορούν να απαντήσουν και έχουν δοθεί , από τα λίγα που ξέρω, πλείστες απαντήσεις για ήπιες και εναλλακτικές μορφές ενέργειας οι οποίες δεν έχουν περπατήσει για καθαρά οικονομικούς λόγους. Όχι γιατί στοιχίζουν ακριβά, αλλά γιατί θα διαταράξουν ένα καθεστώς, έναν μηχανισμό τεράστιο.
Λες πιο κάτω «για την πείνα,το περιβάλλον και λοιπά, καλά είναι αυτά…»
Πρώτα από όλα, το περιβάλλον και η πείνα κατά την άποψή μου, δεν είναι δυνατόν να τα αναφέρουμε ως «τα λοιπά και καλά είναι αυτά» γιατί απλώς δεν είναι καλά. Αυτά, Είναι. Χωρίς Αυτά, δεν Είναι τίποτα, δεν Είμαστε. Η στάση μας έναντι αυτών σε τελευταία ανάλυση, αποτυπώνει ξεκάθαρα αν είμαστε με το μέρος της ύβρεως ή του δικαίου και του ανθρώπινου.
Το αν εμείς δεν τρώμε φάλαινα…με συγχωρείς πολύ φίλε μου, αλλά το βρίσκω σαν τον πιο αδύναμο κρίκο στα όποια επιχειρήματα καταθέτεις.
Μνημείο εγωκεντρικής μικροαντίληψης είναι και μάλιστα με πολύ κοντοπρόθεσμο βλέμμα, μιας που τα πάντα ειδικά στη φυσική τάξη είναι αλυσιδωτή αντίδραση και μας αφορούν στο έπακρο.
Είναι ακριβώς σαν το ατύχημα στο Τσερνόμπιλ. Συνέβη «εκεί» αλλά πληρώνουμε και «εδώ».
Ο Αμαζόνιος αποψιλώνεται ωστόσο το οξυγόνο που αναπνέουμε εδώ είναι πολύ κατώτερης ποιότητας και στην Ευρώπη και για αυτό το λόγο.
@Χνούδι, συμφωνώ μαζί σου απόλυτα στον τρόπο που το θέτεις. Το έβαλα το ζήτημα μέσα από μια διαλεκτική διαφοράς ευθύνης των Ειδών πάνω στον κόσμο. Ασφαλώς και ξέρω την ευαισθητοποίησή σου και πόσο σφαιρική είναι.
@Οιδίπα, η Συν-Αισθηματική προσέγγιση δεν είναι εξ ορισμού βλακώδης. Ούτα κατά διάνοια. Το σκεπτόμενο συναίσθημα , είναι ό,τι πιο πολύτιμο μπορεί να υπάρξει, γιατί αυτό και μόνο αυτό μπορεί να παράγει οράματα και δυναμική. Συμφωνώ απόλυτα και στο συμπληρωματικό σου σχόλιο, άλλωστε αυτό ακριβώς έθιγα πιο πάνω , αναφορικά με την απόλυτη έλλειψης Κοινωνικής Παιδείας στην Ελλάδα.
@ Ημίαιμε. Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις. Δεν ζητάω να συμφωνεί κανείς μαζί μου (με κάνει να πλήττω κιόλας) αλλά πιστεύω πως κάποια ζητήματα, με την έντασή τους δίνουν λαβή για συζήτηση ουσίας.
Η διαπίστωση που κάνεις, πως δηλαδή διανύουμε μια περίοδο Μεσοπολέμου, είναι δυστυχώς μια κοινή διαπίστωση που κάνουμε αρκετοί απλοί πολίτες αλλά και πολλοί Κοινωνιολόγοι Ιστορικοί και Ανθρωπολόγοι σε όλον τον κόσμο. Και ναι, είναι αφύσικα παρατεταμένη.
Πάνω σε αυτό, το τελευταίο, πετάω ένα μπαλάκι ερμηνείας αυτής της παράτασης, λέγοντας πως οφείλουμε αυτή την παράταση στο εξαιρετικά πλούσιο και ποικίλο οπλοστάσιο Αλλοτρίωσης των συνειδήσεων που διαθέτει πια το σύστημα. Τα πράγματα πια στο σκηνικό, δεν είναι Μαύρο-Άσπρο, διατίθενται δεκάδες τόνοι του γκρίζου για κατανάλωση, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα.
@Passenger ,αν η αστυνομία τα παίρνει φταίμε εμείς και κανένας άλλος. Εμείς επιτρέπουμε στην αστυνομία να τα πάρει, γιατί απλά, μας βολεύει. Αύριο, θα χρειαστεί ίσως και εμείς να χρηματίσουμε έναν αστυνομικό, οπότε δεν διεκδικούμε τίποτα καλύτερο. Αλλά αυτό , είναι συμπεριφορά καθυστερημένης κοινωνίας και ανθρώπων ιδιωτών που στην Αθήνα κάποτε τους εξοστράκιζαν και καλά τους έκαναν.
Κανείς δεν επιθυμεί το χάος ή τον αρμαγεδώνα.
Διαπιστώσεις κάνουμε νομίζω και από τη δική μου σκοπιά, φοβάμαι πολύ πως αυτό είναι που θα ακολουθήσει κάποια στιγμή τη σημερινή τελείως αδιέξοδη πορεία.
Η δε πολιτική που ασκούν αυτή τη στιγμή οι εξουσίες, είναι ακριβώς αυτή του Φόβου. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια ομάδα τρελών που μπορεί να τινάξει τον πλανήτη στον αέρα. Βλέπω μια ομάδα άλλων ωστόσο, που κυβερνά τον πλανήτη, με τα ίδια αποτελέσματα ακριβώς.
Επίσης, εξ όσων γνωρίζω, κανείς δεν κερδίζει βραβεία με την αλήθειά του.
Αναρωτιέμαι όμως που μπαίνει ο Ελληνισμός στη μέση, μιας που και αυτός, είναι αναπόσπαστο μέρος του κόσμου και ούτε μπορεί ούτε πρέπει να επιβιώσει μόνος του. ‘Άλλωστε, ο Ελληνισμός, όπως εγώ τον κατανοώ τουλάχιστον είναι αυτός που διδάσκει την Οικουμενική αντίληψη στα πράγματα.
@Dada, γενικώς είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος, δεν ξέρω όμως αν θα ήμουν τόσο ισοπεδωτικός με την Green Peace. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί μέσα, που έδωσαν την ίδια τους τη ζωή, μην ξεχνάς και την χυδαία επίθεση των γάλλων πρακτόρων στο Rainbow Warrior πριν από κάποια χρόνια αλλά και πολλά άλλα επεισόδια ρήξεων με διάφορες τοπικές αρχές στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
@Κυκλοδίωκτον καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις, αλλά αυτού του είδους η συνωμοσιολογία, μπορεί να αποπροσανατολίσει τελείως τη σκέψη μας νομίζω. Ήδη, η απτή πραγματικότητα είναι χειρότερη από τα διάφορα φλου σενάρια που προτείνουν οι οπαδοί των Θεωριών Συνομωσίας. Ελάχιστο παράδειγμα αυτό που αναφέρεις και το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα στα πάρα πολλά που γίνονται κάθε μέρα τόσο στη Βρετανία όσο και στις ΗΠΑ.
@ Φέροντα το Φως, εδώ, μάλλον το σκοτάδι φέρνεις με την άποψη που διατυπώνεις –εκτός αν είναι σαρκαστική. Γιατί το ο «κόσμος επέλεξε» είναι εξαιρετικά απλουστευτικό καθώς και αυτά περί ανταγωνισμού.
Ευαισθησία, δε σημαίνει ούτε μελό, ούτε ανέξοδος ρομαντισμός.
Ευαισθησία είναι λέξη που βγαίνει από τις Αισθήσεις και το Ευ.
Ο έχων Καλές Αισθήσεις, ο Ευαίσθητος. Δηλαδή, αυτός που είναι σε διαρκή εγρήγορση και διαθέτει αντανακλαστικά σε σχέση με τον περίγυρο του.
Ανατελλοντα, να ξεκαθαρισω μια λεπτη διαφορα: εδωσα σκεψεις, που *ισως* εξηγουν, γιατι δεν αντιδραμε. Δεν ειπα οτι τις ασπαζομαι. Οταν καποιος εχει μια δογματικη γνωμη, ειναι πιο ευκολο να την υπερασπισει. Οταν καποιος - σαν εμας - ακουει πολλες γνωμες και αμφιβαλλει, δεν "κατεβαινει στους δρομους" τοσο ευκολα.
Dada δυστυχως σου λειπουν σημαντικες πληροφοριες. Φροντισε σε παρακαλω να ενημερωθεις καταλληλα.
Η Ρωσια μολις τον περασμενο Ιανουαριο εκλεισε την παροχη φυσικου αεριου στην Ουκρανια. Πεθαναν παιδακια απο αυτην την ενεργεια του Πουτιν και της ρωσικης Μαφιας - προσεχε λοιπον τα επιχειρηματα σου.
Σημερα ακριβως ειναι οι γερμανικες εφημεριδες με το ιδιο πρωτοσελιδο. Οι μποσηδες της Γκαζπρομ (κρατικη εταιρεια φυσικου αεριου - στην ουσια τσιφλικι του Πουτιν) απειλουν Γερμανους και Γαλλους με διακοπη της παροχης, αν.....
Τα ζητουμενα ανταλλαγματα για την Ουκρανια ηταν πολιτικα - εδαφικα.
Για την Γερμανια επισης. Η Γκαζπρομ δεν ζηταει ψηλοτερες τιμες. Ζηταει "γην και υδωρ" απο τους πελατες της.
Καλο ειναι λοιπον να ξερουμε πριν μιλησουμε.
Οσο για την ζαχαρη: μεγαλο θεμα αλλα δεν ταιριαζει εδω. Το εδωσα μονο σαν παραδειγμα. Θελησα να δειξω οτι οταν θιγονται δικα μας συμφεροντα, κανουμε την παπια - και αγνοουμε τα παιδακια των φτωχων χωρων.
@Oldskipper, Καπετάνιο μου,ασφαλώς. Άλλωστε διαλέγονται , συμφωνούν ή διαφωνούν οι Άπόψεις και όχι τα πρόσωπα. Η διαρκής αναγωγή στο προσωπικό επίπεδο,μόνιμο χαρακτηριστικό της...φυλής ατυχώς, που μόνο έλλειψη παιδείας δηλώνει, με ενοχλεί και με εξοργίζει , όσο και σένα, είμαι βέβαιος για αυτό.
Φυσικά δεν είναι τα πρόσωπα που φταίνε, αλλά μερικές φορές τα πρόσωπα έχουν άποψη αλλά και στάση προσωπική, που με κάθε τρόπο προσπαθούν να επιβάλλουν... Π.χ. ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν επιβάλλει μόνο τις θέσεις του ως αξίωμα, αλλά έχει και σαν πρόσωπο τον τρόπο που θα επιβάλλει αυτές τις θέσεις, καθώς και χαρακτήρα: μπορεί δηλαδή να είναι μισαλόδοξος, ή φιλόδοξος, ή διαλλακτικός, ή ανένδοτος ή.... ή... ή....
Και όπως ακριβώς είπες oldskipper, όλα είναι αλληλένδετα, άρα δεν χρειάζεται τεκμηρίωση στο αν οι εξοπλισμοί στερούν το φαγητό, το νερό, τα φάρμακα, ή την ίδια τη ζωή από κάποια "παιδάκια".
Από την άλλη, όλες οι εξουσίες τρέφουν τρόμο για τις αντιδράσεις, ιδιαίτερα τις μαζικές, γιατί πληγώνουν την εικόνα τους. Αυτό φαίνεται από το ότι δεν αδιαφορούν γι' αυτές, αλλά με κάθε τρόπο (και κυρίως βίαια) προσπαθούν να τις καταστέλλουν, άρα τις φοβούνται. Με αυτό το σκεπτικό, η αντίδραση, που όμως προαπαιτεί εγρήγορση, αλλά και ενημέρωση, είναι σημαντικό βήμα. Το γιατί δεν υπάρχει, η αντίδραση, οφείλεται ίσως και στο γεγονός πως οι περισσότεροι από εμάς θεωρούν πως είναι μέρος του συστήματος και θα ζημιωθούν τα συμφέροντά τους αν αντιδράσουν (βλέπε πχ απεργίες). Όπως επίσης και ο φόβος πως θα χάσουν τα κεκτημένα που νομίζουν πως κέρδισαν με αγώνα. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι πως η εξουσία παραχωρεί ορισμένα για να κερδίσει περισσότερα σε αντάλλαγμα.
Οπότε;
Είναι ανούσιο να προσπαθήσουμε να γενήσουμε κινήματα και εξεγέρσεις με καισαρική. Αυτά δεν εκβιάζονται, γενίούνται με φυσιολογικές γένες, σαν αποτέλεσμα λαών βασανισμένων, εξεφτελισμένων, ανθρώπων που ρισκάρει πολύ θάνατο για λίγη παραπάνω αξιοπρέπεια. Η ώρα αυτή δεν έφτασε ακόμα. Όχι σε τούτη εδώ τη γή τουλάχιστο!
Στο πρώτο μέρος Λαμπρούκο, συμφωνώ 100%.
Κινήματα και εξεγέρσεις δεν έρχονται ποτέ με καισαρική.
Είναι φυσιολογικοί και επώδυνοι τοκετοί που προκύπτουν από αργές διεργασίες, οι οποίες με τη σειρά τους, κάποια στιγμή, φέρνουν τη κατάλληλη συγκυρία.
Δεν είπα κάτι διαφορετικό.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο, το βλέπω σε αυτή τη Γη, ετούτο τον καιρό. Και όταν λεω ''ετούτο'' τον καιρό, θέλω να πω και σε 50 και σε 70 και σε 100 χρόνια. Στην ιστορία, αυτά είναι δευτερόλεπτα, όσο και αν ξεπερνούν τον δικό μας προσωπικό κύκλο ζωής.
Παρακαλω συγχωρηστε μου τις εμμονες - ελπιζω να συμβαλλω θετικα στην συζητηση εμμενοντας.
Συμφωνω γενικα με τον Λαμπρουκο. Αλλα υπαρχουν και πραγματα που μπορουμε να αλλαξουμε αμεσα και σε προσωπικο επιπεδο. Που σημαινει: δεν χρειαζεται να περιμενουμε μεχρι να γινει γενικη επανασταση.
Η ζαχαρη και οι επιδοτησεις που γραφω πιο πανω ειναι __ενα__ απο τα πολλα παραδειγματα.
Ενα αλλο: μην αγοραζετε ΤΙΠΟΤΑ που να προερχεται απο παιδικη δουλεια. Μπορει το καινουργιο σας χαλι να κοστιζει τα μισα, αλλα για να γινει εχουν δουλεψει 8χρονα και 9χρονα παιδια σε συνθηκες σκλαβιας. Πληρωστε την διπλη τιμη, η μην αγοραζετε καθολου χαλι. Το ιδιο ισχυει για τον καφε, μερικα ρουχα (τζην, μπλουζακια t-shirt). Ενημερωθειτε για το fair trade. Ενα ενδιαφερον ποστ ειναι εδω.
Αν ολοι οι καταναλωτες αλλαξουν τα κριτηρια τους ΣΗΜΕΡΑ, θα βοηθηθουν ΑΜΕΣΑ πολλα παιδακια. Δεν χρειαζεται να περιμενουμε μεχρι να γινει γενικη επανασταση, γιατι οπως γραφει και ο Ανατελλοντας, αυτη μαλλον θα αργησει.
Συμφωνω οτι ο Μπους ειναι εγκληματιας πολεμου, οτι πρεπει να καταργησουμε τα πυρηνικα οπλα, τους εξοπλισμους κλπ. κλπ. Αλλα να διαδηλωνουμε κατα του Μπους και ταυτοχρονα να αγοραζουμε φτηνο τζην, προερχομενο απο σκλαβους (!), το θεωρω υποκρισια - και μαλιστα τεραστια!
Νομίζω πως το ποστ που προτείνει ο Skipper πιο πάνω, πρέπει να το διαβάσουμε όλοι. Με πρώτη ευκαιρία θα το περάσω και στο ραδιόφωνο, είναι ένα εξαιρετικό δείγμα για το τι σημαίνει ενεργός, ευαίσθητος και σκεπτόμενος πολίτης.
Δύων ο κόσμος επέλεξε... όχι απλουστευτικά, αλλά ειρωνικά ειρωνικότατα!!! Χμμμμμ... αν ως σκοτάδι ορίσουμε την έλλειψη φωτός και πάλι η ευθύνη δική μου θα είναι μάλλον... ε δεν γίνεται πρέπει να πάρω κι εγώ σε κάτι την ευθύνη, δεν γίνεται να φταίνει μόνο οι πολιτικοί και η ΔΕΗ. Φταίω κι εγώ, που όταν μπορούσα να μιλήσω δεν το έκανα. Θες να το γενικεύσουμε, η άρνηση έκφρασης άποψης, είναι συνενοχή στο έγκλημα η οιαδήποτε εκ των άνω ερχόμενη απόφαση. Ο κόσμος αποφάσισε, είτε εν αγνοία του, είτε με την σιωπή του. ;)
(c) Ο φέρων το φως...
Εφαγα τα ματάκια μου να διαβάσω όλα αυτά τα σχόλια . Βρίσκω ότι τα μπλογκς δεν διευκολύνουν τέτοιου είδους συζητήσεις .
Απαίσια πράγματα συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο , σε ανθρώπους , ζώα ακόμα και στον ίδιο τον πλανήτη που μας φιλοξενεί .
Ποτέ δεν θα μπορέσουμε να προσφέρουμε αρκετά γιατί όλο και ξεφυτρώνουν καινούργια προβλήματα , κακοποιήσεις , αδικίες , πόλεμοι , λοιμοί , σεισμοί και καταποντισμοί .
Θεωρώ ότι η μόνη σωτηρία είναι η αφύπνιση συνειδήσεων και η ΣΩΣΤΗ παιδεία .
Επειδή ο sapiens sapiens (έτσι λεγόμαστε αν δεν απατώμαι) έχει γίνει homo sapiens economicus . Ολα για το χρήμα . Ολα αγοράζονται . Η μετριοπάθεια , η αδιαφορία μας , μέχρι και η σιωπή μας . Εχουμε ξεπουληθεί και είμαστε χειρότεροι από τα ζώα . Θεωρώ ότι είναι βρισιά κιόλας για τα ζώα ...
Κι'αναρωτιέμαι , όλοι στα λόγια ωραίοι είμαστε . Αλλά θα τα παράταγε κανείς από εμάς όλα για να πάει να βοηθήσει ; Nα προσφέρει ;
Eγώ πάντως μάλλον όχι .
Γιατί μάθαμε να είμαστε εγωιστές και ωχαδερφιστές . Γιατί έχουμε χρέη στην πιστωτική , γιατί δεν τα βγάζουμε πέρα , γιατί η σημερινή ζωή είναι πολύ ακριβή , γιατί έχουμε πάψει προ πολλού να ασχολούμαστε με τις ανθρώπινες αξίες και ενδιαφερόμαστε για το νέο κινητό ή το ringtone ή την αγορά σπιτιού , αυτοκινήτου ... whatever τέλος πάντων .
Ειλικρινά έχω αρχίσει και σκέφτομαι εντελώς διαφορετικά πλέον . Και αναρωτιέμαι μήπως έχουν δίκιο τελικά οι αναρχικοί ; Μήπως μόνο όταν γκρεμιστεί το σύστημα θα ξαναγίνουμε άνθρωποι ;
Και σταματάω εδώ γιατί τα έχω πει τόσες και τόσες φορές στα φόρουμ που έγραφα . Ελεγα , έστω και έναν να ξυπνήσω , καλά θα είναι .
Και τσακωνόμουν τότε με τους αναρχικούς ... για να έρθω σήμερα και ν'αναρωτιέμαι .
Μήπως είχαν δίκιο κι'εγώ άδικο ;
(Oχι δεν είμαι μία από εκείνους που πετάνε μολότωφ , είμαι κατά της βίας).
Φαληριωτάκι στείλε μου ένα εμαίλ που θέλω να σε ρωτήσω κάτι .
Και συγχαρητήρια για το ποστ . :)))
καλημέρα...
πειράζει να ρωτήσω κάτι;;;
ποιος από εμάς είναι διατεθιμένος να αφήσει το βόλεμά του για να γίνει "ενεργός" πολίτης και να "ρισκάρει";;;
εγώ είμαι.
Είναι κι άλλοι, πολλοί, ήδη, Yiorgos.
Παρασκευή 17 Νοεμβρίου, 1973.
Γύρω στις 7 το απόγευμα ξεχύθηκε μια μεγάλη και πολύ δυναμική σε παλμό διαδήλωση. Έφυγε από το Πολυτεχνείο με κατεύθυνση το κτήριο της Βουλής.
Όταν ξεκινούσε η πορεία, τα συνθήματα που ακούγονταν ήταν το κλασικό «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία» , το επίκαιρο «απόψε το βράδυ –θα γίνει Ταϊλάνδη» λόγω της ταυτόχρονης εξέγερσης των φοιτητών σε εκείνη τη χώρα , το «θάνατος στη χούντα» και μερικά ακόμα που δεν τα θυμάμαι.
Λίγο αργότερα, τα μπαλκόνια των πολυκατοικιών, γέμισα από ανθρώπους, που χάζευαν την πορεία και χειροκροτούσαν.
Έγιναν γρήγορα αντιληπτοί από τους διαδηλωτές καθώς η αντίστιξη ήταν έντονη. Κάποιοι, στους δρόμους έτοιμοι να συγκρουστούν με την πάνοπλη αστυνομία της χούντας και τους εκατοντάδες οπλισμένους παρακρατικούς από τη μια και, κάποιοι άλλοι στα μπαλκονάκια τους να χειροκροτούν ανέξοδα και με ασφάλεια.
Τότε, έγινε κάτι «μαγικό».
Λες και ήταν όλοι συνεννοημένοι, η πορεία σταμάτησε, «μουλάρωσε» θα έλεγα και με μια φωνή, στην κυριολεξία με μία ψυχή, βγήκε ένα καινούργιο, θυμωμένο σύνθημα.
«Κα-τε-βεί-τε Κά-τω! Κα-τε-βεί-τε Κά-τω!»
Η οργή του συνθήματος, ήταν τόσο έντονη, που μερικές φορές νομίζω-όταν περπατάω εκεί γύρω ακόμα και σήμερα, πως ο αντίλαλός του επιστρέφει στα αυτιά μου σαν να κρατήθηκε για πάντα στη μνήμη των τοίχων της Ακαδημίας.
Δεν ξέρω αν κανείς από αυτούς ντράπηκε τόσο ώστε να τσακιστεί και να κατέβει.
Λίγη ώρα μετά, γύρω στις 8 παρά τέταρτο, η πορεία δέχθηκε εξαιρετικά δυνατή επίθεση τόσο από ένστολους όσο και από παρακρατικούς.
Πάντα υπήρχαν οι σχολιαστές του καναπέ και πάντα υπήρχαν αυτοί που στη δεδομένοι στιγμή θα ενώσουν τη φωνή τους και την αγωνία τους έμπρακτα με τους άλλους.
Άλλωστε, ειδικά πια στις πολύ πονηρές μέρες μας, η συμμετοχή και το «ξεβόλεμα» είναι πιο κρίσιμο από ποτέ.
Και όπως λέει και ο Ημίαιμος πολύ σωστά, είναι πολλοί και πολλαπλασιάζονται αυτοί που πυκνώνουν τις τάξεις των ενεργά ανήσυχων πολιτών και παίρνουν και τα ρίσκα τους. Και εδώ και έξω και παντού.
@δύων & ημίαιμο
έχετε απόλυτο δίκιο και έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα...
ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι, όπως πιστεύω ότι είσαστε εσείς, και σώζουν τα προσχήματα...
και σίγουρα, υπάρχουν άνθρωποι που θα ήθελαν, αλλά έμειναν στον καναπέ τους, γιατί ποτέ και κανένας δεν τους ενημέρωσε, δεν τους έκανε "ενεργούς"...
υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι, που "ενεργοποιήθηκαν", αλλά τους προσάρτησε ένα κόμμα και τους έκανε "εργαλεία" των ιδεών του...
και το "βόλεμά" μας έχει να κάνει με τα μυνήματα που μας περνάνε και τις εικόνες που μας δείχνουν... μακριά από εμάς και όπου είναι...
και'γω στα μικράτα μου πήγα και σε πορείες και διαδηλώσεις... αλλά κάπου όλα χάθηκαν στο δρόμο...
και πάλι, να είστε καλά...
και να μας δείχνετε το δρόμο...
Η μεγαλύτερή "τους" νίκη είναι όταν σε πείθουν ότι "δεν γίνεται τ΄'ιποτα" και "έτσι είναι η ζωή" και "εμείς θα αλλάξουμε τον κόσμο". Αλλά το τέλος της Ιστόρίας αργεί ακόμα...
Αύριο σού έχω μια σχετική αφιέρωση Γιώργο.
μπράβο για το θέμα.
το σύνδρομο της ωριμότητας είναι μόνο η αναισθησία.
όλος ο κόσμος καίγεται κι εμείς κοιμόμαστε.
μια μέρα θα δώσουμε λόγο γι αυτο στη συνειδηση μας που κοιμαται.
είμαστε χαμένοι.
άμεση επέμβαση γίνεται εσωτερικά μόνο-για να φτάσω το παιδάκι κοιτώ δίπλα μου εδώ τώρα.
Excellent, love it!
e renters insurance
Where did you find it? Interesting read » »
Γράφεις ... Σαν καθημερινό σύμπτωμα, αυτό, προκαλεί την ύπνωση στα ανακλαστικά μας, ...
Για να μπει μια τάξη στο θέμα της ύπνωσης, άρχισα να συγκεντρώνω υλικό από την εμπειρία μου, και τις διεθνείς βιβλιογραφικές αναφορές, στη χρήση της κλινικής ύπνωσης στην Ψυχιατρική. (Ορισμοί, μύθοι και αλήθειες για την ύπνωση κλπ.)
Θα το βρείτε στο site:
http://psi-gr.tripod.com
http://psi-gr.tripod.com
Θοδωρής Π. Δασκαλόπουλος, Ψυχίατρος
best regards, nice info » » »
Δημοσίευση σχολίου