12.9.06

Διάλλειμα





Τώρα που το σκέφτομαι λοιπόν, αυτή η ιστορία με τα human upgrades έμεινε κρεμασμένη στο blog πολύ παραπάνω από ότι έπρεπε…

Έτσι, μέχρι να βρω χρόνο για ένα συγκροτημένο post, λίγες καλοκαιρινές φωτογραφίες, φρέσκες, με άρωμα Αυγούστου για να ξεκουραστούν τα μάτια μας , ίσως δεν είναι κακή ιδέα.



Αυτή λοιπόν η φωτογραφία από κάτω, είναι η θεσπέσια παραλία του Παχύαμμου αρκετά έξω από την Πάφο και πολύ κοντά , πάρα πολύ κοντά στην κατεχόμενη Μόρφου. Η κατοχή, έχει κρατήσει την περιοχή ανέγγιχτη από τις ορδές των τουριστών, ελάχιστοι φτάνουν μέχρι εδώ. Όμως, οι κοινότητες και των δυο πλευρών στην περιοχή, έχουν να ζητήσει επίμονα να ανοίξει το «οδόφραγμα». Αν αυτό συμβεί, καλό θα είναι μεν για την τοπική οικονομία, αλλά…












Παρακάτω, το μικρό καταφύγιο των ψαράδων του Πωμού.

Από μακριά που το βλέπεις,καθώς πλησιάζεις με το αυτοκίνητο, το νιώθεις τρυφερό.


Οι δυο βραχίονες από μεγάλους βράχους μοιάζουν να αγκαλιάζουν με μητρική τρυφερότητα τις βάρκες και τα μικρά καΐκια.

Δεν ξέρω πως είναι το λιμανάκι το χειμώνα, αλλά, το καλοκαίρι ήταν περίπου ένα θαύμα να είσαι δίπλα στον Παχύαμμο όπου το κύμα πάντα βράζει και παφλάζει έντονα και, στον Πωμό η γαλήνη να είναι απόλυτη. Η απόσταση που χωρίζει τον Πωμό από τον Παχύαμμο, είναι δεν είναι 7 λεπτά με το αυτοκίνητο.


















Και , ξανά ο Παχύαμμος, αφρισμένος σταθερά. Ίσως, αυτό είναι κάτι που επίσης κρατάει τον κόσμο σε απόσταση.

Τα κύματα είναι μεγάλα, η θάλασσα βαθαίνει απότομα στα δέκα μέτρα από την αμμουδιά.

Την έχω διαβάσει πολλές φορές τη φράση: "ο χρόνος μοιάζει να σταμάτησε εδώ".

Είναι άλλο ένα κλισέ της νεοελληνικής μυθολογίας, στην οποία τα ποιητικότροπα και "ευαίσθητα" λεκτικά σχήματα τρέχουν σαν νερό από τις πένες επίδοξων ή μη συντακτών και κειμενογράφων.

Ας προσπαθήσω λοιπόν να το πω αλλιώς...

Να πω λοιπόν , πως εδώ, ο τόπος διδάσκει την οικονομία σε κάθε λεπτομέρεια.
Αποπνέει τη σοφία της αβίαστης φυσικής τάξης.

Ακόμα και στο πέρασμα του χρόνου.















Επιστρέφω λίαν συντόμως.

* κάντε ένα κλικ πάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε μεγαλύτερες, εφ όσον το θέλετε.



Στο μεταξύ, ακούστε αν βρείτε την ευκαιρία, τον νέο δίσκο του Bob Dylan.

Modern Times ο γενικός του τίτλος, μια πικρόχολη αναφορά στην ομώνυμη ταινία του Charlie Chaplin στην οποία συνηγορεί και το εξώφυλλο του δίσκου που έντονα θυμίζει κινηματογραφική ταινία, ασπρόμαυρη, περασμένων πολύ περασμένων δεκαετιών.

Όλος ο δίσκος είναι καλός, πολύ καλός.

Τα τραγούδια, είναι ξανά μεγάλης διάρκειας, γύρω στα 6-7 λεπτά το καθένα μέσο όρο.

Αυτό, για κάποιον που γνωρίζει τη διαδρομή του Dylan , σημαίνει πως ο ποιητής τροβαδούρος έγραψε και πάλι.

Τουλάχιστον 3-4 κομμάτια ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα.

Όμως, υπάρχει ένα «τραγούδι» το οποίο είναι πραγματικά μεγάλο.

Πολύ μεγάλο. Όχι γιατί διαρκεί 8 λεπτά, αλλά γιατί είναι εξαιρετικά φορτισμένο και «σκιερό».

Μοιάζει ο Dylan πια, σα να υπερίπταται του κόσμου και κυρίως της Αμερικής και να βλέπει τα πάντα από μια ματιά με βαθειά αίσθηση ιστορίας και διαδρομής.

Ενώ τραγουδά, στην πραγματικότητα αποπνέει μια μεγάλη σκεπτόμενη σιωπή.

Αυτό, δεν θυμάμαι να το έχω ξανανιώσει.

Να…ακούω κάτι και ενώ το ακούω, να μου μεταφέρει την αίσθηση μιας απλωμένης σιωπής.

Το τραγούδι έχει τίτλο Ain’t Talking . Ακούστε το διαβάζοντας ταυτόχρονα τους στίχους.

Ακούστε τη σιωπή του.

Ευχαριστώ και τον Αλέξη Σταμάτη www.alexistamatis.blogspot.com που πριν από λίγες μέρες μου το επεσήμανε στο πολύ καλό του blog.

28 σχόλια:

Eleni63 είπε...

Ωραιες φωτογραφίες. Ιδίως αυτή με την ομπρέλα. Δεν έχω δει την Κύπρο και ήταν μια καλή αφορμή...

cyrus είπε...

Τα τελευταία 10 χρόνια έχω έρθει μόνο μια φορά στην Κύπρο, και ήταν ταξίδι-αστραπή.

Και να που τώρα με κάνεις να θέλω να ξανάρθω -- ίσως του χρόνου...

hardrain είπε...

Με βάζετε στον πειρασμό, να βγω έξω με τη φωτογραφική και να ΄κάνω κάποια στιγμή ένα ποστ "Κύπρος".

Ίσως να έχει ένα ενδιαφέρον, ακριβώς γιατί η ματιά μου έχει κάποια απόσταση, δεν είναι η ίδια με κάποιου που έζησε πάντα εδώ.

My place... είπε...

Πραγματικά πολύ ωραίες φωτογραφίες. Δεν έχω βρεθεί ποτέ στην Κύπρο και πραγματικά άρχισαν να μου μπαίνουν ιδέες. Βέβαια αυτό ίσως να μην είναι καλό τελικά (Φέτος το χωριό στην Κρήτη όπου και πήγα για διακοπές, έγινε πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων (κλοπή τράπεζας με μπουλντόζες).

(c)Άγγελος

Μαύρος Γάτος είπε...

Πέρασα να πω μιά καλησπέρα, κι εσύ μ'έστειλες διακοπές...

Την Δευτέρα δεν μπόρεσα να συνδεθώ με τίποτα.

Καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Μου αρέσει και εμένα η φωτογραφία σου με την ομπρέλλα. Ίσως γιατί μου αρέσουν επίσης και οι παραλίες που ερημώνουν, και οι τέντες που τις κτυπά το αεράκι, και το ανατρίχιασμα στα μπράτσα, καθώς το φθινόπωρο καταλαμβάνει θέσεις...
Μου αρέσει όμως και το ουσιαστικό "οικονομία" που χρησιμοποιείς για να προσεγγίσεις με μια άλλη έκφραση, από το στερεότυπο που αναφέρεις, την ομορφιά ενός τόπου. Ίσως γιατί η οικονομία, κακώς αντιπαρατίθεται πάντα στην οικολογία των τόπων και την ομορφιά τους.

Alkyoni είπε...

πολύς ο καιρός που έχουμε να τα πούμε...
είσαι καλά;
Θέλω ν ακούσω το "ναι"
Καλημέρα,όπου κι αν είσαι

roidis είπε...

αχ βρε Ανατέλλων τι μου κάνεις μ'αυτό το κείμενο.

bebelac είπε...

Θέλω νάρθω Κύπρο - Χάρηκα που τη γνώρισα κάπως, έστω και με το ποστ σου.
Σ'ευχαριστώ.

Alexandra είπε...

Μαγικά καλοκαίρια, αγαπημένες θάλασσες και αμμουδιές, μας δίνουν κουράγιο για το δύσκολο χειμώνα.

Ανώνυμος είπε...

Να είσαι στην φωτογραφία με την μωβ ομπρέλλα και να ακούς το Modern Times του Bob Dylan;
Μέσα!

Coffee Messiah είπε...

Hi there.....just to let you know I had to move to another neighborhood (I used to be audio-history) and am leaving for the Pacific Northwest of the US.
Will be nice to have fresh air, fish and more diversity among other things!
Will post pics upon my return and hope all is well for you and your family!!! Cheers!

ellinida είπε...

Τι όμορφες που είναι οι παραλίες του Σεπτεμβρίου . Ερημικές , έτσι μ'αρέσουν . Και αυτή που μας έβαλες είναι πανέμορφη .
Και το λιμανάκι ένα χάρμα οφθαλμών . Ν'ανέβεις σ'έναν από του βράχους του και ν'αγναντεύεις την θάλασσα ...
Οσο για τον αφρό της θάλασσας . Μιλάει ...
Τα πάντα μιλούν γύρω μας , ποτέ δεν υπάρχει σιωπή .
Και είναι η δική μας , η ανθρώπινη σιωπή που ακούγεται σαν ουρλιαχτό κάποιες φορές .
Το πάγωμα του χρόνου . Γιατί όχι ; Πως αλλιώς θα συλλάβεις την στιγμή ; Πως αλλιώς θα μείνει για πάντα ;
Να'σαι καλά Φαληριωτάκι και να περνάς όμορφα .

Ο Καλος Λυκος είπε...

ακόμα διακοπές; :)

Xνούδι είπε...

Όλο το cd του Dylan είναι πάρα πολύ καλό.
Καλό χειμώνα Γιώργο μου (όταν το λέω αυτό ως γνήσιο τέκνο του ψύχους, χαίρομαι ιδιαιτέρως).

Ντριιιιιιιιιν
(το κουδούνι είναι αυτό. Τέλος διαλλείματος ε?)

;-)

Καλημέρες

nyctolouloudo είπε...

όταν οι τουρίστες φεύγουν και στις ερημικές παραλίες βλέπεις μόνο γλάρους και θάλασσα είναι η ωραιότερες στιγμές για μια βουτιά στα εσώτερά μας...


την καλημέρα μου.

Γεώργιος Χοιροβοσκός είπε...

Καλό χειμώνα και γρήγορη επιστροφή και από εμένα!

paragrafos είπε...

Οι φωτογραφίες είναι πανέμορφες!

Εύχομαι κι εγώ υγεία και καλή επάνοδο!

Με αγάπη

Α.

herinna/ είπε...

Ελένη Μπάλιου λέγεται αυτή που σου γράφει. Και το θυμήθηκα με τη βοηθειά σου όταν τυχαία έπεσα επάνω σε ένα σχολιό σου, τον Μάιο για μένα. Στο μπλογκ του χνουδιού. Σου έγραψα εδώ, και είχα την εντύπωση πως πέρασε μέσα, αλλά όταν ξαναμπήκα, το σχόλιο δεν υπήρχε. Σ'ευχαριστούσα για την αναφορά σου στο προσωπό μου κι έκανα λόγο για την αφιέρωση, που μου έχεις γράψει στο βιβλίο σου. Έλεγα πως ο Ενεστώτας διαρκείας, απέδειξε τον εαυτό του. Και πως ακόμα κι όταν θέλεις να ξεχάσεις τον εαυτό σου, δεν σε αφήνουν οι άλλοι. Είναι όμορφο, είναι συγκινητικό και ήρθε σε μια στιγμή απόλυτης ξηρασίας. Σύντομα θα δικαιωθείς για τη δυνατή σου μνήμη. Η συλλογή με τα ποιήματα που αρκετά γνωρίζεις, έχει πάρει το δρόμο για το τυπογραφείο. Θα λάβεις αντίτυπο. Σε παρακολουθώ εξ αποστάσεως. Πας καλά και χαίρομαι. Να μου φιλήσεις την Ελένη. Σας περιμένω στην Αθήνα. Φιλιά.

Ο Καλος Λυκος είπε...

μωρέ, ακόμα λείπεις;;;;;

Ανώνυμος είπε...

mporei na pethane re.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Άντε, ξανα ανάτειλε!
Έχουμε πάθει μαζική κατάθλιψη ρε γαμώ το!

Alkyoni είπε...

ακόμα ? Πώς γίνεται να χεις έτσι χαθεί;

Ανώνυμος είπε...

Δεν χάθηκε... επαναπροσανατολίζεται μεταξύ δύσης κι ανατολής

Μαύρος Γάτος είπε...

Γιώργο, πού είσαι;

Katerina ante portas είπε...

Kαλημέρα! Είμαι σίγουρη ότι τουλάχιστον τα μηνύματά μας τα παίρνεις. Πέρασα και εγώ την blank περίοδο και επανήλθα!
Σε περιμένουμε.

ellinida είπε...

Αφήνω μία καλημέρα και φιλιά . :)

Unknown είπε...

Καλημερα απο ενα συναδελφο σου απο τις μερες του Ρ/Σ ΚΑΝΑΛΙ 15

ΧΑΡΗΣ Κ.