3.7.06

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΑΒΑΛΕ (ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ)

Από τα διάφορα θέματα που ατάκτως έβαλα στο προηγούμενο μου post , αυτό που ερέθισε ήταν-ευτυχώς- το της Παιδείας.

Γράφτηκαν ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα σχόλια, όπως και κάποια προσωπικά βιώματα από την ζωή στα Πανεπιστήμια, εμπειρίες κάποιων σχολιαστών όταν ήταν φοιτητές.

Βεβαίως, κάθε προσωπικό βίωμα είναι ενδιαφέρον όταν κατατίθεται με ειλικρίνεια και σίγουρα φωτίζει πάντα κάποιες πλευρές ενός ζητήματος που έχει μπει σε διάλογο.

Από την άλλη πλευρά, το όποιο προσωπικό βίωμα όσο παραμένει εγκλωβισμένο στο στενό πλαίσιο του αναφορικού λόγου, δεν έχει να προσφέρει πολλά.

Αξιωματικά, είναι στερημένο από τη Θέση. Και αυτό είναι που (νομίζω) έχουμε μεγάλη ανάγκη.

Έχουμε ανάγκη από εκείνη την ωριμότητα και τη στοχαστική διεργασία , που μπορεί να μετουσιώσει το Προσωπικό Βίωμα σε α) Ανάλυση και, β) σε σύνθεση που ενέχει και Θέση.

Πληροφορήθηκα από το blog του κυρίου Νίκου Δήμου για την επαίσχυντη λογοκρισία που υπέστη στην εφημερίδα Αυγή ο τακτικός της συνεργάτης Διονύσης Γουσσέτης, μόνο και μόνο γιατί προφανώς οι θέσεις του δεν συνάδουν με αυτή, την επίσημη γραμμή του κόμματος.

Κρίμα, πολύ κρίμα να βλέπουμε τέτοια φαινόμενα από έναν πολιτικό φορέα που σε άλλες εποχές, κυριολεκτικά πρωτοπορούσε σε ζητήματα που σχετίζονται με τον Πολιτισμό.

Το πλήρες κείμενο του Διονύση Γουσσέτη θα το βρείτε
  • εδώ


  • Διαβάστε το, η λογοκρισία δεν πρέπει να βρίσκει δικαίωση, από όπου και αν προέρχεται.

    Προσωπικά, δεν έχω ακόμα πειστεί για τα ελατήρια των αντιδράσεων τόσο των φοιτητικών οργανώσεων, όσο και μερίδας (έστω) των Καθηγητών.

    Με εξοργίζει δε τελείως και θεωρώ απόλυτα κάλπικη την εμμονή της αντιπολίτευσης σε συζήτηση «από μηδενική βάση».

    Αλήθεια. Τι θα πει αυτό;

    Φοβάμαι πως, η κατά πως φαίνεται περιορισμένη γνώση μου στην Ελληνική, δε με βοηθάει και πολύ στο να κατανοώ τις εκάστοτε ρητορείες των παραγόντων.

    Καλώς ή κακώς, υπάρχει μία Κυβέρνηση στη χώρα αυτή τη στιγμή, νόμιμα εκλεγμένη από την όποια πλειοψηφία.

    Καλώς ή κακώς, η Κυβέρνηση αυτή, καταθέτει ένα Σχέδιο Νόμου , δηλαδή, μία μαγιά προβληματισμών και προτάσεων για συζήτηση με τα ενδιαφερόμενα μέρη.

    Και, ω του σουρεαλισμού, τα «ενδιαφερόμενα μέρη» ζητούν συζήτηση σε μηδενική βάση.

    Λυπούμαι, πραγματικά αυτά τα «τερτίπια» διαφεύγουν των δικών μου δυνατοτήτων αντίληψης.

    Λυπούμαι, αλλά πια, κατασταλάζω στο συμπέρασμα, πως οι φορείς, πολιτικοί και συνδικαλιστικοί –συντεχνιακοί, είναι αμετακλήτως προσηλωμένοι στα βραχυπρόθεσμα συμφέροντά τους, πυροβολώντας το μέλλον του τόπου.

    Αλλά πια δεν μιλάμε για πυροβολισμό τυχαίο, μάλλον τη χαριστική βολή παρακολουθούμε.

    Πριν από λίγες εβδομάδες, όταν ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις , η Ελευθεροτυπία αν δεν κάνω λάθος, έδωσε στη δημοσιότητα τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των Πανεπιστημιακών Καταλήψεων, κάποιες μάλιστα σε μορφή blogs.

    Σύντομη ήταν η χαρά μου, αφού μετά από δυο τρεις βιαστικές επισκέψεις διαπίστωσα, πως αυτοί οι χώροι έβριθαν μεν από...ηρωική αποφασιστικότητα για αγώνα μέχρι τέλους, αλλά, απουσίαζε απολύτως, κάθε συζήτηση επί της ουσίας.

    Είναι αδύνατο να μη γυρίσει ο νους μου, λίγα χρόνια νωρίτερα, στο μοιραίο και άδοξο τέλος της περιώνυμης Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης που επιχειρήθηκε επί των ημερών του Γεράσιμου Αρσένη.

    Μεταρρύθμιση, η οποία με τα όποια στραβά ή δειλά ανοίγματά της, πάσχιζε να βάλει κάποιες βάσεις στην αναβάθμιση της Παιδείας στον τόπο.

    Χρειάστηκαν, λίγες χιλιάδες συνθήματα «Κάτσε καλά Γεράσιμε» και η ταπεινωτική παραίτηση, προκειμένου να κάτσει καλά ο Γεράσιμος και, να ξανακάτσει στο θρόνο της ακινησίας και του τέλματος η Παιδεία.

    Είχα την τύχη ή την ατυχία τότε, να εργαστώ -μετά από σχετική πρόσκληση- για το Επικοινωνιακό Πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο είχε σκοπό να ενημερώσει σε βάθος τους Πολίτες για την Μεταρρυθμιστική Πρόταση.

    Έτσι, "υποχρεώθηκα" να μάθω το πλαίσιο της Μεταρρύθμισης με αρκετές λεπτομέρειες, αλλά και να ζήσω εκ των έσω τον αδιανόητο πόλεμο που έγινε σε βάρος της , με ελατήρια κάθε άλλο παρα φίλα διακείμενα στην Εκπαίδευση και στην Ουσία που πρέπει να διέπει την Παιδεία και την Εκπαιδευτική Κοινότητα. Τραυματική εμπειρία και ένας κάποιος θεός ξέρει πόσα Κοινοτικά κονδύλια χαμένα στο σκοτάδι.

    Ας επιστρέψουμε όμως στο σήμερα.

    Μου υπέδειξε λίγες ώρες νωρίτερα η Ελένη ένα σοβαρότατο κείμενο του κυρίου Βερέμη στη χθεσινή Καθημερινή. Μου το διάβασε μάλιστα στο τηλέφωνο. Το βρήκα και το ανεβάζω εδώ, σαν αφορμή για συνέχεια της συζήτησης.

    Επειδή στην Ελλάδα αγαπάμε τα συνθήματα και τις συναισθηματικές εξάρσεις επί παντός και, θέλοντας να αποφύγω ερωτήματα του τύπου «ποιος είναι αυτός ο Βερέμης» παραθέτω και ένα συνοπτικό βιογραφικό του ανδρός, που αν μη τι άλλο δείχνει πως έχει τις προδιαγραφές -και με το παραπάνω- για να ομιλεί.


    Ο Θάνος Βερέμης σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Trinity College). Από το 1997 διετέλεσε επιμελητής στην έδρα Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας, στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών, το 1978 Research Associate του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (Λονδίνο), το 1983 επισκέπτης ερευνητής στο πανεπιστήμιο Harvard, το 1984 αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1987 επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Princeton και το 1993-94 επισκέπτης καθηγητής στο St. Antony's College της Οξφόρδης. Από το 1987 είναι καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1988 διευθύνει το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής.


    Θλίβομαι κάπως, που αυτή η συζήτηση, αυτή η υπόθεση όλη, ξεκινά από πρωτοβουλία μίας δεξιάς Κυβέρνησης.

    Θα προτιμούσα, θα ένιωθα πολύ πιο άνετα να υπερασπιζόμουν μία πρωτοβουλία που θα είχε προέλθει από την Αριστερά ή και από το ΠΑΣΟΚ έστω.

    Αλλά, θεωρώ επίσης τεράστια πολυτέλεια, να βάζω ιδεολογικά μικροσκόπια στην καταγωγή μίας πρωτοβουλίας, όταν το ζήτημα, είναι το πλέον κρίσιμο που μπορεί να υπάρξει.

    Αφορά, στο ίδιο το μέλλον του τόπου και μάλιστα με πλήρη οντολογική διάσταση.

    Στο προηγούμενο post, διατυπώθηκαν μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.

    Όποιος και όποια θέλει, μπορεί να αναδημοσιεύσει εδώ, οτιδήποτε θεωρεί πως κατά κάποιο τρόπο καλύπτει το θέμα.

    Ο γράφων , δεν είναι εκπαιδευτικός.

    Ωστόσο, θεωρεί πως έχει ένα μάλλον ισχυρό ένστικτο στα πράγματα.

    Και αυτό το ένστικτο , είναι που τον κάνει να πιστεύει έντονα, πως η Ελλάδα, για άλλη μία φορά, ακόμα και σε αυτό το ζήτημα, βιώνει τον Φασισμό του Χαβαλέ.

    Κάτσε καλά Γεράσιμε, κάτσε καλά Μαριέττα, κάτσε καλά γενικώς.

    Κάτσε.



    Στη χθεσινή Κυριακάτικη Καθημερινή, υπάρχει ένα επίσης ενδιαφέρον άρθρο του Καθηγητή Ιωάννη Κολιόπουλου (Καθηγητής Ιστορίας Νεώτερων Χρόνων στη Φιλοσοφική του ΑΠΘ).

    Εγώ, δεν ξέρω ούτε τον κύριο Κολιόπουλο, ούτε τον κύριο Βερέμη.

    Ούτε ποίας πολιτικής αποχρώσεως είναι, ούτε τίποτα. Δε με απασχολεί στο κάτω κάτω της γραφής.

    Στα άρθρα τους, απλά βλέπω τις απόψεις δυο Ακαδημαϊκών, των οποίων αν μη τι άλλο η Αισθητική των Απόψεων (ναι, υπάρχει και τέτοια…) με καλύπτει.

    Μέχρι, κάτι άλλο να σταθεί ικανό να με πείσει για τ’ αντίθετα ή για άλλα.

    Ιδού λοιπόν, το άρθρο του κυρίου Βερέμη στη χθεσινή Καθημερινή:


    H πρώτη κινητοποίηση εναντίον των μεταρρυθμιστικών προτάσεων της Eπιτροπής του EΣYΠ και των πρυτάνεων για το μέλλον των AEI, οργανώθηκε από κάποιο πολιτικό κόμμα προς άγρα ψήφων. Στην κινητοποίηση προσέφεραν πανεκπαιδευτικό χαρακτήρα οι μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις της τριτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.


    Oι καταλήψεις των AEI δημιούργησαν νέα δυναμική. Kόμματα που φοβήθηκαν ότι η αρχική απουσία τους από την εκδήλωση θα τους στοίχιζε ψήφους στις ερχόμενες εκλογές, βγήκαν στο προσκήνιο με λάβαρο την πλασματική απειλή των ιδιωτικών πανεπιστημίων.

    H σκιά του ανύπαρκτου όνου έγινε η προμετωπίδα του αγώνα για το πανεπιστήμιο του μέλλοντος με σύνθημα «για ένα δημόσιο ανοιχτό πανεπιστήμιο», το οποίο επαναλάμβαναν οι καταληψίες.

    Kάποιος δημοσιογράφος μάλιστα απερίσκεπτα τους ονόμασε «παιδιά του άρθρου 16», επιβεβαιώνοντας τον εικονικό χαρακτήρα της κατασκευασμένης πραγματικότητας.

    Kαι ενώ η αναθεώρηση του Συντάγματος, η ιδιωτική εκπαίδευση δεν περιλαμβάνονται στις προτάσεις του EΣYΠ, ουδείς λόγος έγινε από τους καταληψίες για τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις ούτε ακούστηκε εναλλακτική πρόταση από τους διαμαρτυρόμενους.


    Πιστεύουμε ότι τα όσα συμβαίνουν στα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν αποτελούν ελληνική μοναδικότητα. Πολλές φορές στον εικοστό αιώνα οι ευρωπαϊκοί δρόμοι γέμισαν από δεξιούς ή αριστερούς ακτιβιστές για να αλωθεί η βούληση της πλειοψηφίας.


    H δημοκρατία είναι συνήθως το πολίτευμα του μέσου όρου και αποδίδει σε κάθε χώρα την αυθεντική εικόνα της κοινωνίας της. Yπό ομαλές συνθήκες η δημοκρατία δημιουργεί μετριοπαθείς πολίτες που επιθυμούν κυρίως την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την ομαλότητα.

    Oταν επιτελούνται θεσμικές δημοκρατικές αλλαγές, δεν σείονται τα κοινωνικά θεμέλια αλλά διορθώνονται δυσλειτουργίες και αναπληρώνονται τα κενά.

    Mόνο οι επαναστάτες ανατρέπουν το κοινωνικό καθεστώς για να δημιουργήσουν νέο.
    H επίκληση των ιδιωτικών πανεπιστημίων ως σημαντικού λόγου της συσπείρωσης, ενώ δεν υπάρχει αυτό το ζήτημα στα πορίσματα του EΣYΠ και τις προτάσεις των πρυτάνεων, είναι μια από τις ιδιοτυπίες της πρόσφατης διαμαρτυρίας.



    Oμως, το ακατανόητο της συμμαχίας δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής δραστηριότητας υπήρξε η παντελής απουσία εναλλακτικών προτάσεων. Eίναι φανερό ότι η «εξέγερση» κατά τους ζηλωτές της, υπερασπίζεται το πανεπιστημιακό καθεστώς ακριβώς όπως το ζούμε τόσα χρόνια με περισσότερες όμως επιπτώσεις για να εξακολουθήσουν ίσως να ιδρύονται νέα άχρηστα προσωποπαγή τμήματα ανά τη χώρα.


    Eξεγέρσεις ακραίας συντήρησης με παραπλανητική προμετωπίδα, έχουν υπάρξει τουλάχιστον δύο φορές στο ευρωπαϊκό παρελθόν του εικοστού αιώνα, με ολέθρια για την Eυρώπη αποτελέσματα.


    Στην περίπτωσή μας έχουμε να κάνουμε απλώς με τη σύμπτωση τριών αταίριαστων συνήθως παραγόντων.

    α) Tον ανταγωνισμό δύο κομμάτων, που το μικρότερο έχει συμφέρον, όχι τόσο να σταματήσει τις μεταρρυθμίσεις, όσο να διαιωνίζεται η αναστάτωση υπό την καθοδήγησή του.

    β) Tους συνδικαλιστές φοιτητές που βλέπουν να διακυβεύεται η επιρροή τους στο πανεπιστήμιο και


    γ) μια μερίδα καθηγητών που απεύχεται κάθε αλλαγή η οποία θα διαταράξει την ισορροπία των κεκτημένων τους σε ένα πανεπιστήμιο που υπολειτουργεί. H εντατικοποίηση των σπουδών θα πλήξει κυρίως τα δικά τους συμφέροντα, όχι βέβαια των ενεργεία φοιτητών.


    Πρέπει να πω ότι η σχέση με τους φοιτητές που προσέρχονται στις παραδόσεις και συνήθως διακρίνονται, υπήρξε η κυριότερη ανταμοιβή για την επί είκοσι πέντε χρόνια παρουσία μου στο άθλιο από κάθε άποψη, περιβάλλον του κτιρίου της Σόλωνος - Σίνα - Mασσαλίας.


    Aυτούς που κατάφεραν να προκόψουν, να μορφωθούν και να μετεκπαιδευτούν σε λαμπρές σχολές του εξωτερικού, τους σέβομαι βαθύτατα. Eίναι οι φοιτητές που δεν ζήτησαν πάσης μορφής παροχές και δεν συνεισέφεραν με τις κινητοποιήσεις τους, στην υποβάθμιση των σχολών.

    Aν οι φυσικοί τους αντίπαλοι, οι αιωνόβιοι φοιτητές κερδίσουν τον πόλεμο κατά των μεταρρυθμίσεων, τότε τα πανεπιστήμια θα συνεχίσουν την παρακμιακή τους κάθοδο, οι γόνοι των εύπορων οικογενειών θα αναζητούν διέξοδο στο εξωτερικό, οι καθηγητές θα εμφανίζονται όλο και λιγότερο στον χώρο εργασίας τους, ενώ η χώρα μας θα τείνει πια να πρωτεύει πλέον μόνο ανάμεσα στα μεσο-ανατολικά ιδρύματα.



    H ελευθερία να λειτουργούν ιδιωτικά πανεπιστήμια στην E.E. δεν καθιέρωσε παρά ελάχιστα ιδρύματα του είδους. O λόγος είναι προφανής. Tα ευρωπαϊκά δημόσια επιτελούν το έργο τους με επάρκεια.


    H συνέχιση της στασιμότητας στη χώρα μας ασφαλώς θα αναδείξει ακόμα και τους μέτριους ιδιωτικούς οργανισμούς, ανταγωνιστές των δημοσίων πανεπιστημίων.


    O ρόλος των κομμάτων, ιδιαίτερα στη διοίκηση του πανεπιστημίου, η εξάρτηση από το YΠEΠΘ και συνεπώς η έλλειψη αυτονομίας, η χαλάρωση που αποδιοργανώνει τις σπουδές, η κατάργηση του ασύλου εις βάρος των ΔEΠ διά της τρομοκρατίας και βέβαια, το ανεξέλεγκτο των καθηγητών, συνιστούν τα σημερινά προβλήματα. Oσοι στηλιτεύουν τις μεταρρυθμίσεις χωρίς να αντιπροτείνουν αλλαγές, εργάζονται, θέλουν δεν θέλουν, για την εξαθλίωση του δημόσιου πανεπιστημίου.


    Ώρα 9:25

    Δεν είχα γράψει κάποιον επίλογο σε αυτό το post.

    Είπα, καλύτερα να μείνει το κείμενο του κου Βερέμη μόνο του, με τα νοήματά του, να οδηγεί τη συζήτηση και τα τυχόν συμπεράσματα.

    Ωστόσο, το σχόλιο του Skipper, με το οποίο, απλά, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Γιατί βέβαια, η άποψη ΄περί δεξιού και αριστερού φασισμού, είναι βαθύτατα απολίτικη, είναι μία ακόμα "ιδεολογική σούπα" που με κανένα τρόπο δεν δείχνει έξοδο από το αδιέξοδο.

    Και έξοδος αποϊδεολογικοποιημένη, δεν μπορεί να υπάρξει.

    Το σχόλιο του Skipper:

    Δεν ξερω - τα βροντηξα κ' εφυγα πριν απο σχεδον 30 χρονια.

    Αγαπητε cyrusgeo δεν νομιζω οτι προκειται για αριστεροδεξιο φασισμο.

    Για τσαμπουκα προκειται (τουρκικη λεξη)

    .Στην Ελλαδα, οποιον τον παιρνει, πουλαει τσαμπουκα.

    Οποιον δεν τον παιρνει, καθεται και την τρωει (την φαπα).

    Ολη η Παιδεια ειναι απλα μια απαραιτητη διαδικασια για να γινουν ολοι δημοσιοι υπαλληλοι.

    Οταν αυτη η διαδικασια και η ποθητη καταληξη της απειλουνται, θα χρησιμοποιηθει τσαμπουκας προκειμενου να διατηρηθουν τα πραγματα ως εχουν.

    Αυτο δεν ειναι ουτε "δεξια", ουτε "αριστερα", ουτε "φασισμος", ουτε καν "πολιτικη".

    OldSkipper 9:16 μμ




    36 σχόλια:

    JustAnotherGoneOff είπε...

    Respect!

    cyrus είπε...

    Κοίταξε, θα επανέλθω σε λίγο στο κείμενό σου, αλλά αναρωτιέμαι: μετά απ' όσα περιγράφει ο Διονύσης Γουσσέτης, τι στο καλό μπορεί να σχολιάσει κανείς;

    Πρέπει κάποτε να απαλλαγούμε, επιτέλους, από το φασισμό -- "δεξιό" κι "αριστερό"...

    cyrus είπε...

    Μάλιστα...

    Πολύ θα ήθελα να πω ότι αυτά είναι καινούργια φαινόμενα, και ότι στα χρόνια μου τα πράγματα δεν ήταν έτσι, κ.τ.λ., κ.τ.λ....

    Όμως...

    Όμως, και στα χρόνια μου (δεκαετία '80), οι πιο συντηρητικές παρατάξεις στο πανεπιστήμιο ήταν οι κνίτες και οι "αριστεριστές".

    Οι πρώτοι κατακεραύνωναν, μέσω του Οδηγητή, τη ροκ μουσική ως διαφθορέα της νεολαίας, και οι δεύτεροι αντιδρούσαν σπασμωδικά (με φυλλάδια και σαχλαμάρες) σε κάθε κίνηση έξω από τα ειωθότα -- όπως, π.χ., το να απαιτεί ο καθηγητής να γίνεται ησυχία την ώρα του μαθήματος (άκουσον, άκουσον!)...

    Οι τωρινοί κνίτες και "αριστεριστές" όχι μόνο συνεχίζουν επάξια την συντηρητική τους παράδοση, αλλά την έχουν διανθίσει και με φασιστικές πρακτικές -- ποιοι; αυτοί οι (υποτίθεται) "αντιφασίστες"...

    Το να τρυπώνεις μέσα σε μια πορεία για να τα σπάσεις και να προκαλέσεις την αντίδραση των ΜΑΤ τι είναι; Φασισμός δεν είναι;

    Το να καις ένα βιβλιοπωλείο (ακόμα κι αν ανήκει σε φασίζοντες πολιτικούς), τι είναι; Φασισμός δεν είναι;

    Το να μπουκάρεις σ' ένα καφενείο επειδή ξέρεις ότι εκεί συχνάζουν άτομα φασιστικής ιδεολογίας και να τους πετάς όλους έξω με την απειλή της βίας, τι είναι; Φασισμός δεν είναι;

    Το να καπελώνεις συνεχώς τις συνδικαλιστικές συνελεύσεις για να ελέγχεις ό,τι λέγεται και ό,τι ακούγεται, φροντίζοντας να φιμώνεις οποιαδήποτε διαφωνία εν τη γενέσει της, τι είναι; Φασισμός δεν είναι;

    Ήθελα να τα κάνω ποστ όλα αυτά, αλλά το συμβάν που διάβασα μου έφερε αναγούλα. Δεν θέλα πια να ασχολούμαι με βρομιές...

    cyrus είπε...

    Δεν θέλω...

    Lion είπε...

    Δεν ξερω - τα βροντηξα κ' εφυγα πριν απο σχεδον 30 χρονια. Αγαπητε cyrusgeo δεν νομιζω οτι προκειται για αριστεροδεξιο φασισμο. Για τσαμπουκα προκειται (τουρκικη λεξη).
    Στην Ελλαδα, οποιον τον παιρνει, πουλαει τσαμπουκα. Οποιον δεν τον παιρνει, καθεται και την τρωει (την φαπα). Ολη η Παιδεια ειναι απλα μια απαραιτητη διαδικασια για να γινουν ολοι δημοσιοι υπαλληλοι.
    Οταν αυτη η διαδικασια και η ποθητη καταληξη της απειλουνται, θα χρησιμοποιηθει τσαμπουκας προκειμενου να διατηρηθουν τα πραγματα ως εχουν.
    Αυτο δεν ειναι ουτε "δεξια", ουτε "αριστερα", ουτε "φασισμος", ουτε καν "πολιτικη".

    hardrain είπε...

    Φίλτατε Oldskipper, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω πιο πολύ.

    Το σχόλιό σου, έλαβε τη θέση του "επιλόγου" στο post, γιατί με λίγες λέξεις τα είπες όλα στην κυριολεξία.

    Περιμένω ακόμα πιο εντονα τις απόψεις των φίλων μας.

    Περαστικός είπε...

    Κρατάω Δύοντα την κραυγή της φοιτήτριας που ανέφερες στο προηγούμενο post σου "Να μην αλλάξει τίποτα!". Είχα ανεβάσει και εγώ ποστ για την παιδεία πριν από λίγες ημέρες, αλλά μετά και από αυτά που διάβασα και στο blog του Νίκου Δήμου μόνο αηδία αισθάνομαι όποτε σκέπτομαι για το θέμα. Καταλαβαίνετε τι είναι αυτό που πραγματικά σπουδάζουν οι φοιτητές σε όλες τις σχολές; Πώς να γίνουν οι αυριανοί καρεκλοκένταυροι, εργατοπατέρες, πολιτικάντηδες, λακέδες, μιζοεισπράκτορες, παρατρεχάμενοι ή φοβισμένα ανθρωπάκια που θα ανέχονται τις αθλιότητες των άλλων και θα σκύβουν το κεφάλι. Τέτοιες σχολές χρειαζόμαστε. Κανένας δεν έμαθε σε αυτά τα παιδιά τι σημαίνει δημιουργία, τι σημαίνει ευθύνη, τι σημαίνει σεβασμός του άλλου και τι σημαίνει ότι πρέπει να σπέρνεις για να θερίζεις. Νομίζουν ότι ο κόσμος όλος είναι σαν την οικογένειά τους, ότι αν κτυπηθείς αρκετά και κάνεις τα νάζια σου θα σου δοθούν όλα, τα κεκτημένα σου, τα δικαιώματά σου. Όσο για υποχρεώσεις, καθήκοντα, προσπάθεια, αυτές είναι άγνωστες ή βρώμικες λέξεις. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία και, δυστυχώς, έχουμε μεγάλη έλλειψη του πρώτου. Εξάλλου, ποιος θα τη διδάξει αυτή στα παιδιά; Μήπως οι καθηγητές τους που απεργούν αμειβόμενοι κανονικά και μετατρέπουν τις επιδοτήσεις για την παιδεία σε είδη υγιεινής για βιλίτσες; Μειδιώ όταν ακούω ή διαβάζω κάποιους να εξυμνούν την υποτιθέμενη επαναστατικότητα της νεολαίας. Έχουν δουλέψει καλά όλοι για να κάνουν αυτά τα παιδιά ανερμάτιστα φερέφωνα με ύψιστο ιδανικό τους μια θεσούλα στο δημόσιο ή σε ΔΕΚΟ (σε προλαβαίνω για να μην μου πεις ότι υπάρχουν και αξιόλογοι δημόσιοι υπάλληλοι λέγοντάς σου ότι αυτή είναι αναφορά στον τρόπο λειτουγίας, στην κουλτούρα και στη γενική εικόνα του δημοσίου, το οποίο σιχαίνομαι ως ελεύθερος επαγγελματίας κάθε φορά που έρχομαι σε παφή μαζί του) ή σαχλοκούδουνα με στόχο μια διάκριση στο κάθε φέιμ σόου!

    yorgos είπε...

    "Aυτούς που κατάφεραν να προκόψουν, να μορφωθούν και να μετεκπαιδευτούν σε λαμπρές σχολές του εξωτερικού, τους σέβομαι βαθύτατα. Eίναι οι φοιτητές που δεν ζήτησαν πάσης μορφής παροχές και δεν συνεισέφεραν με τις κινητοποιήσεις τους, στην υποβάθμιση των σχολών.

    Aν οι φυσικοί τους αντίπαλοι, οι αιωνόβιοι φοιτητές κερδίσουν τον πόλεμο κατά των μεταρρυθμίσεων, τότε τα πανεπιστήμια θα συνεχίσουν την παρακμιακή τους κάθοδο, οι γόνοι των εύπορων οικογενειών θα αναζητούν διέξοδο στο εξωτερικό, οι καθηγητές θα εμφανίζονται όλο και λιγότερο στον χώρο εργασίας τους, ενώ η χώρα μας θα τείνει πια να πρωτεύει πλέον μόνο ανάμεσα στα μεσο-ανατολικά ιδρύματα."

    δηλαδή σύμφωνα με τον Βερέμη οι φοιτητές είναι δύο ειδών και μόνο. αυτοί που κάνουν τουμπεκί και πάνε σε όλα τα μαθήματα και δε ζητάνε τίποτα και πάνε και μετά για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. και οι άλλοι οι αιώνιοι.

    άλλοι δεν υπάρχουν; δεν καταλαβαίνω γιατί να μην ζητούν οι φοιτητές παροχές; και οποιαδήποτε κινητοποίηση αυτόματα προασπίζει το συντηρητισμό;

    θέλετε και μία άποψη κάποιου που μέχρι πριν λίγο ήταν φοιτητής και έχει ακόμα φίλους φοιτητές; ναι η μεγαλύτερη πλειοψηφία των φοιτητών δεν είναι συνειδητοποιημένη. δεν ξέρουν τι κάνουν, γιατί φωνάζουν. είδαν τους άλλους να ξεσηκώνονται και τρέξαν. για τη φάση, τον αγώνα κλπ κλπ.

    και υπάρχει και μια άλλη μερίδα των συνδικαλιστών-φοιτητών για τους οποίους μιλάτε που φυσικά υπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς. αυτοί είναι που εκπαιδεύοντια για καρεκλοκένταυροι όπως λέει ο περαστικός. δεν εκπαιδεύονται όλοι οι φοιτητές στις σχολές για κάτι τέτοιο. και δεν φταίνε οι σχολές που υπάρχουν νέοι που είναι χειρότεροι από τους παλαιούς πολιτικούς - ναι κι εγώ είδα τέτοιους ανθρώπους στο πανεπιστήμιο και σιχάθηκα. χ ε ι ρ ο τ ε ρ ο ι από τους παλιούς!

    ΑΛΛΑ υπάρχουν πολλά παιδιά εκεί μέσα που ψάχνονται, διαβάζουν, ανησυχούν. και να γνωρίζετε πως πολλά παιδιά έχουν βγει στο δρόμο και φωνάζουν όχι ειδικά κατά του συγκεκριμένου νόμου αλλά γιατί πιστεύουν ότι πρέπει επιτέλους να ακουστεί ένα ΟΧΙ σε όλα αυτά τα πράγματα που οδηγούν τον κόσμο κατά διαόλου. πιστεύουν ότι και αυτός ο νόμος είναι ακόμη ένα λιθαράκι σε αυτήν την πορεία που έχει πάρει ο κόσμος τα τελευταία χρόνια. ο δρόμος αυτός είναι αυτός της ευρωπαικής ένωσης η οποία έχει θέση συγκεκριμένους στόχους για την παιδεία και θεωρεί ότι πρέπει να είναι αποκλειστικά συνδεδεμένη με την αγορά. πιστεύουν ότι αυτός ο νόμος είναι από αυτούς που πάνε χεράκι χεράκι με αντίστοιχους για το ασφαλιστικό και την εργασία - όπως ο νόμος στη γαλλία. γιατί έχει μέσα κάτι πραγματάκια ο νόμος για αξιολόγηση των πανεπιστημίων η οποία θα καθορίζει και την χρηματοδότηση τους. δηλαδή ή θα αλλάξουμε τα προγράμματα σπουδών μας ώστε να εξυπηρετούν τις επιχειρήσεις ή δεν παίρνουμε φράγκα. κάτι για ινστιτούτα δια βίου εκπαίδευσης που όμως θα χρειάζονται διδακτράκια και θα αξιολογούνται από τις εταιρίες και κάτι τέτοια ωραία. δηλαδή βλέπουν στο νόμο αυτόν αυτή την κατεύθυνση δεν φωνάζουν για να φωνάζουν και μόνο.

    πιστεύουν ότι ο κόσμος πάει κατά διαόλου και πρέπει να βγουν να φωνάξουν ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ! όχι άλλες υποχωρήσεις, όχι άλλα δεν πειράζει ας το φάμε κι αυτό! είναι αδιέξοδο!

    και ελπίζω να καταλαβαίνετε ότι αυτά τα παιδιά ποτέ δεν θα συμφωνούσαν με τα φαινόμενα που περιγράφετε και είναι σαφώς τραμπουκισμός και φασισμός. και γνωρίζουν καλά και τον αριστερό και τον δεξιό φασισμό.

    και προφανώς σιχαίνονται την επικρατούσα κατάσταση στα πανεπιστήμια. και προφανώς δεν θέλουν να μείνουν έτσι τα πράγματα. στη σαπίλα που βρίσκονται τώρα.

    τι θέλετε όμως από αυτά τα παιδιά όταν λέτε ότι δεν υπάρχουν άλλες προτάσεις; θέλετε να βγουν και να σας καταθέσουν σχέδιο νόμου; πως; το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να βγουν και να φωνάξουν ότι ρε φίλε κάτι νιώθω ότι δεν πάει καλά στον κόσμο που γεννήθηκα και βγαίνω να το φωνάξω. μακάρι μαζί μου να βγουν κι άλλοι - και όχι για να καπελώσουν και να εκμεταλλευτούν. που δυστυχώς αυτό συμβαίνει. πόση δύναμη να έχει άλλωστε αυτή η μερίδα παιδιών μέσα σε όλα αυτά;

    τέλος πάντων…. δεν ξέρω. πείτε με αφέλη…

    Ανώνυμος είπε...

    Μήπως είμαστε υπέρ του δέοντος σκληροί, για μια γενιά, που εκ των πραγμάτων έχει να αντιμετωπίσει την πιο δύσκολη εποχή της νεότερης Ελλάδας (και Ευρώπης αν θέλετε; )
    Οι γενιές, οι οποίες στηρίχτηκαν ως επί το πλείστον στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, δεν είναι οι τωρινές γενιές φοιτητών, ούτε οι άμεσ προηγούμενες, αλλά υπάρχει μια αυξανόμενη τάση όσο πιο πίσω πάμε στην ιστορία. Οπότε μάλλον δεν θα δεχτώ, πως αντιδρούν έτσι, για να βρουν μια θέση στο Δημόσιο, ή στις ΔΕΚΟ, ούτε θα δεχτώ βέβαια, πως αντιδρούν έτσι, γιατί έχουν μάθει να τα έχουν όλα έτοιμα. Αλλού είναι το πρόβλημα.
    Για κάθε φοιτητοπατέρα, που είναι πλήρως εξαρτημένως με τον κομματικό φορέα στον οποίο ανήκει, προσδοκώντας την κομματική εξέλιξη, υπάρχει και ένας φιοτητής του ίδιου κομματικού, ίσως χώρου, που λειτουργεί ανεξάρτητα, από τις επιταγές των κομμάτων, το θέμα μας δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ποιόν επιλέγουν οι εκπαιδευτικοί της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, για συνομιλητή τους στα όργανα διοίκησης. Έχει και αυτό την σημασία του.
    Και ακόμα μεγαλύτερη σημασία από αυτό, έχει το ποιόν προβάλλουν τα ΜΜΕ, από τους δύο. Φανταστείτε το σοκ, όταν φαντάρος της Πολεμικής Αεροπορίας βγήκε με την στολή του, να διατρανώσει, ότι δεν θα πολεμήσει στην Σερβία. Την στιγμή, που κανένας δεν του ζήτησε να πολεμήσει και την στιγμή που ο ίδιος είχε απολυθεί. Φανταστείτε, ακόμα μεγαλύτερο σοκ, όταν ο ίδιος αυτός φαντάρος, ως φοιτητής ήταν αυτός που με ξύλινες τάβλες, κάρφωνε τα γραφεί ατων εκπαιδευτικών, γιατί απλά ήταν ενάντιος στην έννοια "διοίκηση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση".
    Θα ήθελα, επίσης, πριν κάνουμε την οποιαδήποτε κριτική, να κάνουμε και μία σκέψη ακόμα. Σκεφτείτε τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών από το 1987 και μετά. Όπου υπήρξαν παρατάξεις, που δεν άνηκαν σε κάποιον από τους υπάρχοντες κομματικούς φορείς, αυτές και σάρωναν. Το θεωρείτε τυχαίο; Στις περισσότερες των περιπτώσεων, πρόκειται για έργο φοιτητών, που ενώ ανήκαν σε κάποιο κόμμα, αρνήθηκαν να περάσουν στους συμφοιτητές τους την γραμμή του κόμματος, αλλά μπήκαν στο τριπάκι, να πουν πέντε αλήθειες παραπάνω. ΠΛησίασαν τον κόσμο και σάρωσαν.
    Τις σκηνές απείρου κάλους, που διάβασα από το post της Ελένης, ή από το blog, που μας έδωσε η apousia, στο προηγούμενο νήμα του Δύοντα, τις κατακρίνω, όμως έτσι όπως διάβασα τα λεγόμενα των φοιτητών, και έτσι όπως περιγράφτηκε η τακτική τους, στα μάτια μου,με ταπροσωπικά μου βιώματα, αυτοί οι φοιτητές χρωματίστηκαν ήδη. Κακό αυτό, αλλά πως να γίνει. Αυτή είναι μια κάστα ανθρώπων που γεννήθηκε στα 1989, και που ακόμα πιστεύει πως όλα είναι πόλεμος κατά του κατεστημένου, ακόμα και αν αυτό σημαίνει βία και πάλι βία.
    Δεν μας αρέσει η έκφραση διάλογος από μηδενική βάση. Ούτε και σε εμένα αρέσει. Όμως επειδή στον βωμό αυτής της τεράστιας λέξης, "διάλογος", έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα, ποιοί είναι αυτοί που θα διαλεχθούν και ποιός θα καθορίσει τους όρους του διαλόγου;
    Από την μία μεριά το Υπουργείο και από την άλλη ποιός; Οι διοικήσεις των ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης; Μα αυτές είναι εκλεγμένες από τους φοιτητές, τους οποίους περιγράψατε. Από την άλλη ποιός; Οι φοιτητές; Ως τί; Ως μια ανύπαρκτη ΕΦΕΕ και άλλη μια ανύπαρκτη ΕΣΕΕ; Ως νεολαίες πολιτικών κομμάτων; Μα αυτοί θα είναι οι πιο σκληροί φορείς της φράσης "συζήτηση από μηδενική βάση", πιο σκληροί και από τα ίδια τα κόμματα!
    Όταν ξεκινάς να θέτεις ένα σχέδιο για την παιδεία, δεν ξεκινάς με διαρροές από τον τύπο, όπως έγινε με την σημερινή υπουργό και όπως έγινε με τον κύριο Αρσένη. Ξεκινάς βλέποντας, ποιοί θα είναι οι συνομιλητές σου. Ξεκινάς συζητώντας για να δείξεις, πως αυτό που σε νοιάζει δεν είναι να περάσεις ένα σχέδιο νόμου, αλλά πραγματικά ο τομέας παιδεία. Με μία τέτοια κίνηση, θα αποκτήσεις και συμμαχίες. Και στον λαό, και στους φοιτητές, και στους εκπαιδευτικούς και στα ΜΜΕ. Εδώ όμως ο διάλογος δεν έρχεται, για να λυθούν τα προβλήματα της παιδείας, εδώ ο διάλογος έρχεται, για να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις. Εδώ ξεκίνησε ένα παζάρι. Κατεβάζω αυτά. Ποιά σας αρέοσυν και ποιά όχι για να σταματήσετε να φωνάζετε; Ε εκεί, όχι συμμαχίες δεν θα βρεις, αλλά θα τους έχεις όλους απέναντι. Και μαζί με τους λογικούς που θα έχεις απέναντι, θα έχεις και τους κάφρους ενισχυμένους. Αυτό ήταν φίλε Δύοντα το ατόπημα Γεράσιμου, αυτό είναι και το ατόπημα της σημερινής Υπουργού. Και το κακό; Δεν θα μάθουμε ποτέ, να παράγουμε έργο!

    (C) Ο φέρων το φως...

    Ανώνυμος είπε...

    Φίλτατε lykojo, το θέμα της αξιολόγησης και ποιούς αυτή εξυπηρετεί, είναι ένα θέμα που έχει ανοίξει εδώ και πολλά χρόνια.
    Η σύνδεση των σπουδών με την παραγωγική διαδικασία είναι επίσης ένα άλλο τεράστιο ζήτημα.
    Από την μία μεριά, λοιπόν υπάρχουν αυτοί που επιχειρηματολογούν και σου λένε πως όλα αυτά είναι σχέδια των μεγάλων επιχειρήσεων. Εγώ θα σε ρωτήσω κάτι απλό. Είναι κακό αυτό;
    Το να μαθαίνει ο τεχνολόγος μηχανικός, να χειρίζεται το AUTOCAD και όχι να προγραμματίζει σε FORTRAN77, όπως γινόταν με βάση όλα τα προγράμματα τμημάτων τεχνολόγων Μηχανικών, μέχρι και το 1995, είναι κάτι που το απαίτησαν οι επιχειρήσεις, αλλά ήταν και μια θετική εξέλιξη. Πολύ απλά, γιατί η FORTRAN, είναι μια γλώσσα με μηδενική χρησιμότητα σήμερα.
    Το να τελειώνεις μια σχολή και να περιφέρεσε με την ΧΡΥΣΗ ΑΓΓΕΛΙΑ στο χέρι για καμμιά δεκαριά χρόνια, για εμένα είναι πολύ χειρότερο, από το να έχει το κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα,ένα γραφείο, που θα συνδέει τους αποφοίτους με την παραγωγική διαδικασία. Λέγοντας, λοιπόν κύριοι ο απόφοιτός μου, γνωρίζει αυτά, έχει σπουδάσει αυτά, και μπορεί να προσφέρει αυτά, ο μεν απόφοιτος, έχει τις συστάσεις που χρειάζεται, για προσόντα που σαφώς και έχει, το Πανεπιστήμιο, βγαίνει από τον κλειστό μικρόκοσμό του και γίνεται γνώστης των εξελίξεων, αλλά μέσα από την έρευνα και φορέας των εξελίξεων και η εταιρεία δεν χάνει χρόνο δοκιμάζοντας ανθρώπους που δεν θα της κάνουν. Πού είναι το κακό;
    Όσο για την δια βίου εκπαίδευση, πίστεψέ με, δεν χρειάζεται να την νομοθετήσει κανένας. Αν θέλεις να εργαστείς σε οποιοδήποτε επιστημονικό τομέα, είσαι υποχρεωμένος να εκπαιδεύεσε δια βίου, να διαβάζεις και να ενημερώνεσε, αλλοιώς κάποια στιγμή θα βρεθείς προ εκπλήξεων, στον επαγγελματικό σου τομέα. Απλά ίσως με μια νομοθέτηση περί δια βίου εκπαίδευσης, αυτή η διαδικασία, να γίνει με πιο απλουστευμένο τρόπο, απ'ότι γίνεται σήμερα.

    (c) Ο φέρων το φως...

    Rodia είπε...

    Ωραίο ποστ, τα σχόλια επίσης. Η εποχή θυμίζει καταστάσεις προχουντικές, αν και τότε δεν υπήρχαν τόσες πολλές τάσεις. Αυτό που αποκομίζω είναι μια ανάγκη των νέων για ασφάλεια, πράγμα που μονάχα το κράτος μπορεί να προσφέρει -κατά την κρίση τους. Από ποιον επηρεάζεται αυτή η κρίση; Εννοείται υποθέτω, αν λάβουμε υπόψη ποσοι γονείς είναι δημ. υπάλληλοι.
    ***Καπετάνιε, έμεινα εδώ και το σκυλομετάνιωσα. Δεν ξέρεις πόσο ψυχοφθόρος είναι ο αγώνας ενός ελεύθερου επαγγελματία στη χώρα μας. Το μεγάλο μου παιδί έφυγε και δεν το βλέπω να επιστρέφει και καλά και άγια κάνει. Μέσω του μικρού προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά ακόμα άκρη δεν έβγαλα. Για την ώρα, επισημαίνω τα τσιτάτα που μου αμολάει -τα μαζεύει και μετά συζητούμε.
    ***Ανατέλλοντα Δύοντα, είναι πιθανό να μην έχουνε καταλάβει ούτε τα παιδιά τι ακριβώς γίνεται. Υπόσχομαι να ενημερώσω. Ανεβάζω και παραπλήσιο ποστιον.

    :-)

    yorgos είπε...

    η σύνδεση των σπουδών με την παραγωγική διαδικασία δεν είναι κακό. άλλωστε αυτό γίνεται εδώ και δεκαετίες. οι σπουδές και η παιδεία εξολοκλήρου στην υπηρεσία της παραγωγικής διαδικασίας και καθοριζόμενες από αυτήν ναι είναι μεγάλο κακό. ειδικά με ένα τέτοιο παγκόσμιο σύστημα οικονομίας σαν αυτό που επικρατεί σήμερα. κοίτα, εωσφόρε, εγώ δεν έχω τις δικές σου ειδικές γνώσεις, ούτε μπορώ να κάνω τις δικές σου αναλύσεις -οι οποίες σε πολλά σημεία είναι πολύ εύστοχες-, ακόμα τουλάχιστον, και δεν ντρέπομαι να το πω. αλλά όταν έχω διαβάσει βιβλία σαν το nologo - http://en.wikipedia.org/wiki/No_Logo και έχω διαμορφώσει κάποιες αξίες και ιδανικά στο κεφάλι μου δεν μπορώ να δεχτώ κάποια πράγματα...

    cyrus είπε...

    ΟΚ, αλλά για μένα αυτός ο τσαμπουκάς συνιστά φασισμό. Και το "αριστερός" το βάζω μόνο και μόνο γιατί αυτά τα άτομα έχουν το θράσος να αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί. Ναι, στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για δεξιά και για αριστερά, ούτε για πολιτική, βέβαια. Αλλά σίγουρα πρόκειται για φασισμό...

    Nyktipolos είπε...

    "Πολλές φορές στον εικοστό αιώνα οι ευρωπαϊκοί δρόμοι γέμισαν από δεξιούς ή αριστερούς ακτιβιστές για να αλωθεί η βούληση της πλειοψηφίας.


    H δημοκρατία είναι συνήθως το πολίτευμα του μέσου όρου και αποδίδει σε κάθε χώρα την αυθεντική εικόνα της κοινωνίας της. Yπό ομαλές συνθήκες η δημοκρατία δημιουργεί μετριοπαθείς πολίτες που επιθυμούν κυρίως την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την ομαλότητα."

    Ε, όχι και δεν ξέρεις αγαπητέ Δύοντα την πολιτική τοποθέτηση του ανθρώπου. Οι λέξεις προδίδουν εκτός από συναισθήματα και φιλοσοφικές και πολιτικές και κάθε λογής τοποθετήσεις. "Οι ακτιβιστές που αλώνουν τη θέληση της πλειοψηφίας" τα λέει όλα. Μήπως ξεχάσαμε τη σιωπηρή πλειοψηφία; Και από πότε η πλειοψηφία έφερε οποιαδήποτε αλλαγή;

    Τελικά φίλτατοι όλοι εδώ μέσα προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι μερικές χιλιάδες φοιτητές, έχουν πέσει θύματα των πολιτικών κομμάτων και των ανταγωνισμών τους, θύματα άγνοιας και φορείς ενός φασισμού του χαβαλέ; Το να αμφισβητείς τις προθέσεις μιας κυβέρνησης και μιας υπουργού που απέδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι έχει γραμμένες τις απόψεις και τις αγωνίες των φοιτητών και των καθηγητών στα παλιά της τα παπούτσια, είναι χαβαλές και μάλιστα φασίζων; Το γεγονός ότι γίνεται όλη αυτή η συζήτηση εδώ μέσα, στα κανάλια, στην κοινωνία δεν είναι αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων και των καταλήψεων; Ποιος έφερε στο προσκήνιο μια συζήτηση που κινήθηκε με κάθε προσοχή στο παρασκήνιο; Εμείς; Ο Βερέμης; Το υπουργείο;

    Βέβαια στα σαράντα μας εμείς, όπως και κάποιοι άλλοι όταν εμείς είμασταν φοιτητές τα ξέρουμε όλα, κανείς δεν μπορεί "να μας την φέρει" και οι εικοσάρηδες κάθε εποχής είναι κοτόπουλα, παλιόπαιδα, κακομαθημένα κοπρόσκυλα. Χαβαλέδες. Κανείς δεν είπε ένα μπράβο σε αυτούς που ξύπνησαν από τον λήθαργο την ελληνική κοινωνία και έριξε το μικροσκόπιο, το τηλεσκόπιο, ότι θέλετε τέλως πάντων στην Παιδεία. Και αυτοί, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει είναι οι ¨αριστεροί και δεξιοί ακτιβιστές" που αλώνουν κατά τον κύριο Βερέμη τη θέληση της πλειοψηφίας. Αυτής της κοιμισμένης και ευδαιμονούσας μέσα στην ανεπάρκειά της πλειοψηφίας. Αυτοί που δεν επιθυμούν το μέσο όρο, την ειρήνη και την δικαιοσύνη που παίζουν βρώμικα παιχνίδια στην πλάτη και στο μέλον τους. Βεβαίως και κάνουν και λάθη. Βεβαίως και κάνουν υπερβολές. Αλλά κρατήστε αυτό: Μιλάμε σήμερα για την Παιδεία, γιατί κάποιοι είπαν ότι η Παιδεία δεν περνάει στα ψιλά, στα κρυφά, στο θερινό τμήμα της βουλής. Και αυτοί δεν είναι τα κόμματα (τα κόμματα τρέχουν να αρπάξουν ότι μπορούν, άλλη μια φορά ουραγοί είναι), δεν είστε εσείς και δεν είμαι εγώ. Είναι αυτοί που τους κατηγορούμε ως χαβαλέδες.

    yorgos είπε...

    σε ποιον τσαμπουκά αναφέρεσαι ακριβώς cyrus? αν αναφέρεσαι στον τσαμπουκά των άλλων να κρατήσουν ομήρους τους καθηγητές μέχρι να περάσει η άποψη τους ναι είναι φασισμός... κανείς νομίζω δεν διαφωνεί σ' αυτό... εκτός αν αναφέρεσαι σε κάτι άλλο από αυτά που προείπα και δεν το κατάλαβα...

    Ανώνυμος είπε...

    Τον Καθηγητη Βερεμη τον ξερω προσωπικα. Ειναι απο τους απειροελαχιστους ακαδημαικους που εχουν βοηθησει ακουραστα πολλα παιδια στην αλλοδαπη και ημεδαπη και πολλα απο τα σχολια για το αρθρο του ειναι ΑΣΧΕΤΑ με τον ανθρωπο. Επισης ειναι απο τους λιγους που στεκονται με αξιοπρεπεια διεθνως.

    ελενη

    yorgos είπε...

    και για να συμπληρώσω κάτι σε αυτά που λέει ο nyktipolos. περί του χαβαλέ... δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση να πείτε τα παιδιά που είναι στις καταλήψεις και κοιμούνται μέσα και κάνουν συνέχεια συνελεύσεις συλλόγων και συντονιστικών επί ώρες και ώρες (τις προάλλες βρέθηκα σε μία 7ωρη - μικρή δηλαδή) και τρέχουν στις πορείες και διοργανώνουν εκδηλώσεις και είναι όρθια πτώματα, και γνωρίζουν ότι θα έχουν εξεταστική τον ιούλιο ή διπλή εξεταστική τον σεπτέμβριο, ε δε μπορείτε να πείτε αυτά τα παιδιά χαβαλέδες. άσχετα αν συμφωνείτε ή όχι. έχουν ξεκωλωθεί. χαβαλέδες όμως εκεί ανάμεσα φυσικά και υπάρχουν... ως συνήθως.

    Nyktipolos είπε...

    Ελένη μπράβο του και συγχαρητήρια στον άνθρωπο. Εγώ δεν τον ξέρω. Τα γραπτά του κρίνω. Και ο Νίξον, που αν δεν κάνω λάθος έφερε στην επιφάνεια την "σιωπηρή πλειοψηφία", όπως μου έχει πει ο ανηψιός του, καταπληκτικός άνθρωπος ήταν. Και ο Ευάγγελος Αβέρωφ που είχα την τύχη να γνωρίσω επίσης.

    Ανώνυμος είπε...

    Συνδεθηκαν καποια στιγμη οι Γαλλικες κινητοποιησεις με τουτες. Κατα την γνωμη μου, καμμια σχεση μεταξυ τους.

    Αν ειναι δυνατον ρε Νυχτιπολε νταλγκαδιαρη, να διεκδικεις την στασιμοτητα. Γιατι δεν διεκδικησαν βιβλιοθηκες και κονδυλια για ερευνα? Που ακουστηκε ο καθηγητης να σου δινει σημειωσεις? Οι Βρεττανοι μαθαινουνε να κρατανε σημειωσεις απο το δημοτικο.

    Ειναι παραλογο να απαιτεις απο τους φοιτητες της χωρας σου, να αρθρωσουν πολιτικο λογο και να βελτιωσουν ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ, τα εκπαιδευτικα ιδρυματα? Δεν μιλαμε για την ΔΕΗ, μιλαμε κυριολεκτικα για το μελλον του τοπου.

    Παραπονιοσαστε για την καταντια της νεοελληνικης κοινωνιας. Πως θα αλλαξει? Πως θα αντιμετωπιστει η καφριλα? Με μπουρδολογια παλι?

    ελενη

    Nyktipolos είπε...

    Η εντύπωση ότι οι φοιτητές (και οι καθηγητές) διεκδικούν τη στασιμότητα είναι μια ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΑΘΕΜΕΝΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ. Και πάντως ότι οι κινητοποιήσεις οπουδήποτε αλλού εκτός από την Ελλάδα είναι σωστές δείχνει ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ. Δεν είναι ιθαγενείς και κάφροι οι φοιτητές και οι νέοι στην Ελλάδα ρε Ελένη. Παιδιά που αγωνιούν και αμφισβητούν είναι. Και έχουν ισαμε πέντε χιλιάδες λόγους περισσότερους από τους γάλλους συναδέλφους τους να βγουν στους δρόμους και να τα κάνουν γυαλιά καρφιά. Και βιβλιοθήκες απίτησαν και κονδύλια για έρευνα απαίτησαν και απαιτούν και ΣΕΒΑΣΜΟ ΑΠΑΙΤΟΥΝ και ένα τέλος στην ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ.

    Έλεος!

    yorgos είπε...

    ελένη, επειδή προφανώς αναφέρεσαι σε μένα γιατί εγώ είπα για γαλλικές κινητοποιήσεις, δεν είπα ότι είναι το ίδιο πράγμα... είπα ότι ο νόμος αυτός και η συνταγματική τροποποίηση για τα ιδιωτικά είναι στην ίδια κατεύθυνση με τον εργασιακό νόμο στη γαλλία...

    οι φοιτητές μια χαρά αρθρώνουν πολιτικό λόγο. σχέδιο νόμου όμως δεν μπορούν να κατεβάσουν. αλήθεια έχετε πάει σε καμία συνέλευση ή λέτε μόνο ότι φαντάζεστε? ή βλέπετε μόνο ότι σας δείχνει η τηλεόραση και διαβάζετε 2-3 αρθρογράφους στις εφημερίδες? τα πανεπιστήμια είναι δίπλα σας! πάτε δείτε με τα μάτια σας και κρίνετε...

    Ανώνυμος είπε...

    Και το τελευταιο Νικολακη μου, διοτι θα ασχοληθω με τα πεζα οικιακα, σε λιγο.

    Per se, ο ορισμος του Βερεμη ειναι σωστος. Αν θελεις η 'σιωπηλη πλειοψηφια' να μην ειναι αγραμματη, τοτε πρεπει η ιντελιτζενσια (αμε! κι εμεις στις νεολαιες χρηματισαμε) να ειναι γραμματισμενη.

    Ο Νιξον δεν ειτανε δασκαλος. Δεν θα συγκρινω το φεγγαρι με την γιαγια μου.

    ελενη

    Ανώνυμος είπε...

    Δεν δυναμεθα, καθωτι εκτος την τελευταια 23τια. Τηλεοραση καθολου. Προσωπικη αποψη σαν φοιτητρια στην Σολωνος και αλλου, ναι. Προσωπικη αποψη σαν εκπαιδευτικος στην Ελλαδα και αλλου, ναι. Φαντασια, κατι παει κι ερχεται αλλα οχι οταν συζηταω πολιτικα.

    Ανώνυμος είπε...

    Κανεις δεν χαρει περισσοτερο απο μενα, αν κανω λαθος, Νικο. Σε παρακαλω πες μου που θα βρω τις προτασεις τους. Η οποιος αλλος ξερει, θα του χρωσταω χαρη.

    apousia είπε...

    Καλημέρα σε όλους σας!
    Κομίζει γλαύκαν εις Αθήνας όποιος δηλώσει,καταθέσει την αντίθεση και την αποστροφή του για τα τεκταινόμενα.
    Ήδη,στο προηγούμενο post,στο τελευταίο σχόλιό μου,μιλώντας για το post του κυρίου Ν.Δ. έβαλα πλήρως συνειδητά τη λέξη ''ανατρχιαστικά''.
    Αλλά,συγγνώμη παιδιά,συγγνώμη ειλικρινά,αλλά κάποιους,σας φοβήθηκα,ναι,φοβήθηκα.
    Αντιτιθέμεθα και πολεμάμε τον φασισμό,τον τραμπουκισμό και τον τσαμπουκά,και δεν αφήνουμε τιποτα όρθιο.
    Και τραβάμε λάθος γραμμές,σε λάθος ψυχές.
    Δεν υπερασπίζομαι άλλο τους καθηγητές,στο ταπεινό σώμα των λεκτόρων ανήκω,και όχι ''δεν μυρίζει ούρα η αναπνοή μου,από τις κατουρημένες ποδιές που φίλησα για να αρπάξω τη θέση,όπως ΟΛΟΙ οι γλυφόκωλοι των Α.Ε.Ι''
    Συγγνώμη που αναπαράγω και μεταφέρω εδώ σχόλιο που διάβασα αλλού,μα αρρώστησα..Εθίγην!Αφάνταστα!
    Ο καθένας ξέρει πώς,πότε και με τι κόπους.Και με μόχθο.
    Δεν θα έγραφα τίποτα.Εχει δίκιο ο δύων όμως όταν λέει πως πρέπει ο καθένας,και ο τελευταίος ''γλειφόκωλος'' λέω εγώ,να πει την άποψή του.
    Και γι'αυτό ξαναμπήκα,παρά το γεγονός πως έκανα κατάχρηση του χώρου στο προηγούμενο post.
    Mα,και εδώ φοβήθηκα.
    Κι ας μην έχω πάρει λεφτά από τη σχολη για να βάλω είδη υγιεινής στη βίλα που δεν έχω..
    Να ευχαριστήσω παιδιά,κάποιους εδώ,που είδαν την υπερβολή,σε ένα βαθμό δικαιολογημένη από την οργή,μα...φτάνουμε ξανά στην ισοπέδωση,στην ομογενοποίηση ΟΛΩΝ.
    Και πιο πολύ για τους φοιτητές λυάμαι σλημερα,που είναι ΟΛΟΙ οι αυριανοι καρεκλοκένταυροι,λακέδες,μιζοεισπράκτορες..

    Σας φοβήθηκα παιδιά!
    Ζητάω ξανά συγγνώμη!

    apousia είπε...

    Απολογούμαι και για τα τόσα γράμματα που ''φαγώθηκαν'' και τα όποια λάθη ορθογραφικά ή συντακτικά υπάρχουν.
    Έγραψα υπό το κράτος ταραχής και πίκρας.
    Αλλίμονο αν μια ομολογουμένως δυσάρεστη και απαράδεκτη κατάσταση,μας κάνει να σκεφτόμαστε έτσι,και να αποδίδουμε τέτοιους χαρακτηρισμούς προς ΠΑΣΑΝ κατεύθυνση.

    Ξανά ευχαριστώ,αισθάνομαι την ανάγκη να το κάνω,κάποιες πιο νηφάλιες φωνές εδώ,δεν ονομαζω,ξέρουν ποιοι είναι..

    Ανώνυμος είπε...

    Απουσια, εγω αν ειμουν στην θεση των θιγομενων (καθηγητες και φοιτητες) και ηξερα οτι εχω δικιο, θα πληρωνα απο την τσεπη μου να γινει μια καταχωρηση στον τυπο με τις θεσεις μου. Αυτες οι θεσεις που υπαρχουνε αλλα δεν μπορω να τις βρω. Παντως υπαρχουνε...

    Γιατι ο Συλλογος σας επιτρεπει την διαπομπευση των μελων του και δεν απαντα στις φρικτες και προσβλητικες κατηγοριες? Τι σεβασμο θα εχει η φουρνια των φοιτητων που ξεκιναει τον Σεπτεμβρη για τους ακαδημαικους?

    Απιστευτο!

    ελενη

    Ανώνυμος είπε...

    Εδώ. Νηφάλιες συζητήσεις/απόψεις. Ωραία θέματα να συμφωνήσεις και να διαφωνήσεις.

    http://kapodistriako.uoa.gr/stories/081_op_01/index.php?m=2

    Nykti

    Φώτης Καλαμαντής είπε...

    Μια άποψη:

    "...δεν είχε νόημα να το βλέπει έτσι, παραμονές του millennium είναι, έλεγε μέσα του, τα πράγματα αλλάζουν δραματικά, αφού πάμε σε μια νέα μορφή των πραγμάτων, τα ’βλεπε ο Βασίλης πώς άλλαζαν όλα, σε κάποιο βαθμό του άρεσε κιόλας η τροπή που έπαιρναν τα πράγματα, που ήταν πιο φιλελεύθερα, λιγότερο ψυχαναγκασμένα, χωρίς εκείνα τα παλιά «υψηλά καθήκοντα» και «ηθικά χρέη», μήπως αυτή δεν ήταν μια μορφή ελευθερίας, μια νίκη κερδισμένη για τις κοινωνίες μέσα από τα άγχη και τις ανησυχίες του παρελθόντος; Τι δηλαδή, είναι το άγχος αυτοσκοπός; Έπρεπε για πάντα να σέρνονται οι πιτσιρικάδες στις ξεπεσμένες καφετέριες μυξοκλαίγοντας για τον εκφυλισμό της κοινωνικής συνοχής, την απο-πολιτικοποίηση και την αντιπνευματικότητα της εποχής; Κατάληγε ότι δεν υπήρχε νόημα στην επανάληψη εκείνου του μοντέλου του παλιού, που έζησε ο ίδιος, αλλά αισθανόταν και κερδισμένος που το ’χε ζήσει, αφού έτσι είχε μια αίσθηση ιστορικότητας για την Ελληνική κοινωνία τα τελευταία τριάντα χρόνια. Είχε ξοδέψει δυό τρείς δεκαετίες, αλλά είχε κερδίσει τη μεγάλη εικόνα, έτσι πίστευε και του άρεσε, γιατί τον βοηθούσε να τοποθετηθεί στον κόσμο με γνώση κι όχι με διαίσθηση…
    Από την άλλη πάλι, έλεος! Όχι άλλη Άννα Βίσση!..."

    cyrus είπε...

    lykojo, δικό μου λάθος -- έπρεπε να αποσαφηνίσω ότι το τελευταίο σχόλιό μου δεν αναφερόταν στο δικό σου, αλλά στο σχόλιο του oldskipper και του Δ-Α.

    Cheers!

    (και, ναι, ο χαρακτηρισμός "φασισμός" αναφέρεται στη συγκεκριμένη πράξη των συγκεκριμένων φοιτητών, όπως και σε ό,τι ανέφερα σε προηγουμενο σχόλιο...)

    apousia είπε...

    @Ελένη
    Πραγματικά μένω έκπληκτη.
    Όταν μιλάμε συλλήβδην για φασισμό,και ολοκληρωτικες νοοτροπίες,δεν πρέπει πρώτοι να δίνουμε το παράδειγμα πως είμαστε άνθρωποι του διαλόγου και όχι της γροθιάς?
    Μένω έκπληκτη όταν αφήνουμε ασχολίαστες στο όνομα του ΜΗ ΦΑΣΙΣΜΟΥ και της ελευθερίας έκφρασης γνώμης,ΥΒΡΕΙΣ σαν αυτές που γράφονται,όταν σπιλώνονται ΜΑΖΙΚΑ -τι πιο γκαιμπελίστικο και σταλινικό- υπολήψεις..
    Και το μόνο που λέμε είναι να κάνουμε μια καταχώρηση.
    Για τις θέσεις πάνω στα θέματα και τα προβλήματα ?Ναι!

    Μα,για το αν τα κονδύλια τα παίρνουμε στο σπίτι μας και τα κάνουμε τζακούζι?
    Μα,να γράψουν οι φοιτητές,το πιο ελπιδοφόρο κομάτι της κοινωνίας,πως δεν είναι λακέδες,μιζοεισπράκτορες και ....
    Πικραίνομαι πραγματικά.

    Να σας πω εκ των προτέρων πως τιμώ τον κύριο Βερέμη.
    Να γράψει λοιπόν κάποιος επειδή διαφωνεί μαζί του σε θέματα πολιτικής στην Παιδεία,πως βλέπει πολλά βράδια τον κύριο Βερέμη με φούστα στη Συγγρού,και όλοι εμείς να πούμε στον κύριο Βερέμη,εντάξει,γράψε κάτι προς αποκατάσταση..
    Κι αυτός από τον οποίον εγράφη η ΥΒΡΙΣ να είναι κατά τα άλλα, τιμητής, και πολέμιος του φασισμού και του χαβαλέ.Οργισμένος φορέας κώδικα αξιών,που όλοι οι άλλοι,οι λακέδες και γλειφόκωλοι έχασαν,ξεπούλησαν.

    Λυπάμαι και φοβάμαι..

    Έχετε την εκτίμησή μου!

    Ανώνυμος είπε...

    @απουσια - και βεβαια εχετε δικιο. Ομως νομιζω οτι ο φοβος και η λυπη δεν αρκουν στην προκειμενη περιπτωση κατω απο τις συγκεκριμενες συνθηκες. Νομιζω, οτι ο Βερεμης δεν θα εκανε δημοσιευση, θα τους πηγαινε στο δικαστηριο ομως για συκοφαντια.

    Δεν ειναι δυνατον να διαιωνιζεται αυτη η απαραδεκτη κατασταση και να μην δινονται τεκμηριωμενες απαντησεις, με στοιχεια κλπ. Στο κατω-κατω ας κανουν την αρχη για την διαφανεια τα πανεπιστημια. Ποιοι ειναι, τι εχουν κανει, πως διοριστηκαν, κλπ. Νομιζετε οτι η σιωπη ειναι η ενδεδειγμενη τακτικη?

    Να προσθεσω οτι πηγα στην σελιδα του Καποδιστριακου και την βρηκα παρα πολυ αξιολογη (οχι τις γενικολογιες του Μπαμπινιωτη). Θα την διαβασω πολυ προσεκτικα. ΟΜΩΣ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΕΞΑΡΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΕΔ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ, ως πρωτη παρατηρηση.

    ελενη

    Τουρκοφάγος είπε...

    Όταν οι αριστεριστές του Γουσέτη, σάρξ εκ της σαρκός του, συλλαμβάνουν, ανακρίνουν, βασανίζουν, κρατάνε ομήρους, όλα αυτά υπό την κάλυψη του ασύλου, και όχι μόνο κανείς δεν λέει τίποτε γι' αυτό, αλλά τους παρουσιάζουμε και ως... θύματα των φασιστών (!), όταν οι αριστεριστές Γουσέτηδες έχουν εγκαταστήσει στην Ελλάδα την κυριαρχία της αριστερής προπαγάνδας και του αριστερού παρακράτους (πολιτική, οικονομία, "πολιτιστικά", διαπλοκή), ε, τότε, όταν κάποιος αναρχικός (από αυτούς που οι ίδιοι οι Γουσέτηδες εξέθρεψαν) ρίχνει μια σφαλιάρα στον ίδιο τον Γουσέτη, μην περιμένετε να σκίσουμε και τα ρούχα μας επειδή κλαίγεται τώρα ο κλαψομούνης!

    Αν θύμα του αριστερού φασισμού ήταν "φασίστες", όπως προ ημερών στην Θεσσαλονίκη, αριστεριστές τραμπούκοι τρομοκράτες, με την βοήθεια των ΜΑΤ (!), ματαίωσαν (με βίαιη αντισυγκέντρωση) νόμιμη, προαποφασισθείσα και δηλωθείσα από καιρό στις αρχές συγκέντρωση εθνικιστών προς τιμήν του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δεν είδα κανέναν "δημοκράτη" να διαμαρτύρεται για τον αριστερό φασισμό.

    Ε, τώρα κι εγώ γελάω τόσο, σχεδόν όσο και όταν βλέπω προοδευτικάριους ροζ αριστερούς δημοσιογράφους του κατεστημένου, να τρώνε σφαλιάρες από τους αναρχικούς.


    ---

    Πάθη δίχως Ανάσταση...

    Την περασμένη εβδομάδα, πριν κλείσουν οι Σχολές για τις Πασχαλινές γιορτές, έγιναν σοβαρά επεισόδια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο: Φοιτητές «συνέλαβαν» ένα ακροδεξιό πρωτοετή, ο οποίος έφερε πάνω του αεροβόλο, όπως ανακοινώθηκε. Στη συνέχεια άλλοι ακροδεξιοί προσπάθησαν να τον «απελευθερώσουν», οπότε απειλήθηκε γενίκευση των ταραχών. Ο «αιχμάλωτος» ξυλοκοπήθηκε για τα καλά από αναρχικούς. Ύστερα «απελευθερώθηκε» με τη μεσολάβηση των ψυχραιμότερων. Σοβαρότερα επεισόδια αποφεύχθηκαν μόνο διότι πλησίαζαν γιορτές και κανείς δεν ήθελε κλιμάκωση ταραχών στην αρχή των διακοπών…
    Δεν θα μπούμε στη λογική «ποιος έφταιγε». Ένας πρωτοετής που φέρει αγκυλωτούς σταυρούς και αεροβόλο όπλο, είναι εξ ίσου ανόητος και επικίνδυνος όπως κι ένας αναρχικός συνομήλικός του, που φοράει κουκούλες και εκτοξεύει αυτοσχέδιες «μολότοφ». Εξ ίσου φασιστοειδή είναι και τα δύο. Εξ ίσου παρασυρμένα παιδαρέλια. Εξ ίσου ολοκληρωτικής νοοτροπίας. Εξ ίσου ικανά να κάνουν κακό στον εαυτό τους και στους άλλους…
    Αν ερχόταν κάποιος στην Ελλάδα από άλλη χώρα – σύγχρονη, πολιτισμένη και δημοκρατική – θα απορούσε για τις τόσες παρανομίες που μένουν ατιμώρητες: Είναι παρανομία να κουβαλά κανείς αεροβόλα σε πανεπιστημιακούς χώρους. Είναι παρανομία να συλλαμβάνεται και να κρατείται από άτομα που δεν εκπροσωπούν καμία νόμιμη αρχή. Είναι ακόμα σοβαρότερη παρανομία να δέρνεται, κρατούμενος στα χέρια τους. Όλα αυτά, αποτελούν αδικήματα σε άλλες χώρες. Στην Ελλάδα, βέβαια, ισχύουν «άλλα»…
    Δεν ισχύουν άλλοι νόμοι. Ισχύει παράλυση της νομιμότητας μέσα και γύρω από τα Πανεπιστήμια. Όπου το «άσυλο» δεν προστατεύει τη διακίνηση των ιδεών, αλλά την παρανομία και τα κυκλώματα των ακραίων, που εξασκούνται σε ενέργειες βίας κι εκφοβισμού.
    Τώρα, όμως, δημιουργείται νέα κατάσταση: Το «άσυλο» αναδεικνύεται χώρος προνομιακής σύγκρουσης των ακραίων: Των ακραίων φασιστών με τους ακραίους αναρχικούς. Κάθε ομάδα έχει ανάγκη την άλλη ως «φόβητρο» και ως «εχθρό» για να υπάρξει. Αμφότερες υπάρχουν μόνο για να φαντασιώνουν τη μεταξύ τους σύγκρουση, για να προκαλούνται αμοιβαία, μέχρι να συγκρουστούν μετωπικά. Κι η σύγκρουση, όταν συμβεί, θα γίνει μέσα στους Πανεπιστημιακούς χώρους, θα είναι αιματηρή και δεν θα την πληρώσουν μόνο οι ακραίοι…
    Πλησιάζει ο καιρός που και τα Πανεπιστήμια θα γίνουν χώρος εκτεταμένων συγκρούσεων. Τα προχθεσινά γεγονότα ήταν προειδοποιητικό καμπανάκι.
    Για το αίμα που θα χυθεί και τα θύματα που θα υπάρξουν υπεύθυνοι δεν θα είναι οι «σαλεμένοι» πιτσιρικάδες. Υπεύθυνοι θα είναι εκείνοι που μπορούν και οφείλουν να το εμποδίσουν, αλλά δεν κάνουν τίποτε. Εκείνοι που ανέχονται τη συνεχή κλιμάκωση της παρανομίας, και δεν σηκώνουν το ανάστημά τους. Εκείνοι, οι ενήλικες και πνευματικοί ηγέτες – υποτίθεται - που βλέπουν παιδιά να ακονίζουν τα μαχαίρια τους για να αλληλοσφαγούν και δεν παίρνουν μέτρα εγκαίρως. Εκείνοι που ανέχονται το – μοναδικό διεθνώς – θεσμικό έκτρωμα του «ασύλου» παρανομίας μέσα στα Πανεπιστήμια και δεν τολμούν να ζητήσουν την πλήρη κατάργησή του. Τόσοι «λίγοι» και τόσο «μικροί». Και τόσο «μοιραίοι». Γιατί θα το κάνουν, εκ των υστέρων, όταν θα ’χει χυθεί αίμα. Ή όταν ξεσηκωθούν οι ίδιοι οι φοιτητές και το ζητήσουν. Για να μπορούν να πηγαίνουν στις Σχολές τους, χωρίς το φόβο των συμμοριών, των παρανόμων και των ακραίων.
    Αποκορύφωση ανοησίας ο ισχυρισμός ότι «η Πανεπιστημιακή κοινότητα μπορεί να υπερασπιστεί μόνη της το άσυλο». Δεν καταλαβαίνουν ότι οι «οργανώσεις περιφρούρησης» αποτελούν στην ουσία «ομάδες κρούσης». Και πολύ εύκολα μετατρέπονται από «υπερασπιστές του ασύλου» σε «δυνάστες των Πανεπιστημίων», που συγκρούονται με αντίπαλες ομάδες κρούσης, άλλων αυτόκλητων «υπερασπιστών του ασύλου». Που τελικώς, άλλο δεν κάνουν από το να δέρνονται μεταξύ τους. Το ερώτημα είναι αν η Πανεπιστημιακή κοινότητα έχει το θάρρος να διαλύσει τις ομάδες κρούσης και τις συμμορίες που ως τώρα απλώς προκαλούσαν υλικές ζημιές. Τώρα ετοιμάζουν τη μεγάλη σφαγή…
    Για την ώρα, η Ελλάδα δεν έχει Πανεπιστήμια. Έχουν χώρους που τους λυμαίνονται διάφορες συμμορίες, ερυθρών και μαύρων «Χμερ».
    Στα Πανεπιστήμια, η «Εβδομάδα των Παθών» κρατάει χρόνια.
    Καλή Ανάσταση…

    Του Χρύσανθου Λαζαρίδη, Γ.Γ. Δικτύου 21

    22 Απριλίου 2006

    ---

    ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ έκαναν ντου στο Πάντειο και μαχαίρωσαν
    τρεις φοιτητές


    Δολοφονική επίθεση

    Της ΑΡΓΥΡΩΣ Κ. ΜΩΡΟΥ

    Βιαιότητες διαδραματίστηκαν χθες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με πρωταγωνιστές εξτρεμιστές της ακροδεξιάς με αφορμή τη «σύλληψη» νεαρού φοιτητή, γιου αστυνομικού, από μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας και αντιεξουσιαστές. Αποτέλεσμα της τυφλής δολοφονικής επίθεσης, που έγινε με την Αστυνομία να παρακολουθεί, ήταν οι τραυματισμοί τριών φοιτητών με μαχαίρι.

    Αναστάτωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο μετά τη δολοφονική επίθεση ακροδεξιών, με τρεις τραυματίες Αργά το απόγευμα ο νεαρός φοιτητής αφέθηκε ελεύθερος από τους αντιεξουσιαστές, που τον κρατούσαν «όμηρο», και μεταφέρθηκε στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο για την παροχή πρώτων βοηθειών, αφού -όπως είπε στους αστυνομικούς- είχε ξυλοκοπηθεί. Ισχυρίστηκε επίσης ότι τα ψεύτικα όπλα που είχε του τα έδωσαν τέσσερα άτομα, ηλικίας περίπου 40 ετών, τους οποίους και περιέγραψε.

    Η σχέση του, όμως, με τον ακροδεξιό χώρο θεωρείται δεδομένη, αφού στο κινητό του τηλέφωνο βρέθηκαναποθηκευμένοι αριθμοί τηλεφώνων δίπλα στα οποία υπήρχαν τα αρχικά Χ.Α., αλλά και τηλέφωνα άλλωνστελεχών του ακροδεξιού χώρου.

    Ανεξήγητο, επίσης, παραμένει το γεγονός πώς ειδοποιήθηκαν εξτρεμιστές της ακροδεξιάς, οι οποίοι επέδραμαν άμεσα στο Πάντειο κρατώντας μαχαίρια, λοστούς και δακρυγόνα σπρέι και επιτέθηκαν αδιακρίτως σε όποιον έβρισκαν μπροστά τους, προξενώντας παράλληλα ζημιές.

    Ο πρωτοετής φοιτητής αμέσως μετά την «απελευθέρωσή» του, δύο τετράγωνα από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, με δύο αγνώστους

    Οι τραυματίες

    Από την τυφλή επίθεση τραυματίστηκαν τρεις νέοι άνθρωποι. Μια κοπέλα χτυπήθηκε στο κεφάλι και μαχαιρώθηκε πισώπλατα και δύο ακόμη νεαροί μαχαιρώθηκαν, ο ένας στην καρδιά και ο άλλος στο πίσω μέρος του σώματός του, κοντά στη μέση. Ολοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», ενώ ένας από αυτούς -όπως έγινε γνωστό- οδηγήθηκε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής προκειμένου να δώσει κατάθεση και ξανά πίσω στο νοσοκομείο αφού αιμορραγούσε!

    Εντύπωση προκαλεί η αντίδραση της ΕΛ.ΑΣ., που δεν προσπάθησε καν να αποτρέψει την τυφλή δολοφονική επίθεση. Οπως κατήγγειλαν μέλη της φοιτητικής κοινότητας στην «Ε», η στατική δύναμη της Αστυνομίας που βρίσκεται στη Γενική Γραμματεία Τύπου άφησε τους ακροδεξιούς να φτάσουν στον πεζόδρομο της σχολής και να επιτεθούν, και εμφανίστηκε τελικά κοντά στο πανεπιστήμιο 10 λεπτά μετά τους τραυματισμούς.

    Αυτόπτες μάρτυρες μίλησαν στην «Ε» για «τυφλή δολοφονική επίθεση» και είπαν ότι οι εξτρεμιστές ακροδεξιοί ήταν συνολικά 20 άτομα. Μισοί από αυτούς φορούσαν κράνη και οι υπόλοιποι, που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους, ήταν ντυμένοι με φόρμες. Ανάμεσά τους, βρίσκονταν και άνθρωποι ηλικίας 35-40 χρόνων, οι οποίοι ήταν «οπλισμένοι» με μαχαίρια, ρόπαλα και δακρυγόνο σπρέι.

    Η ΕΛ.ΑΣ.

    Ο γενικός αστυνομικός διευθυντής Αττικής, υποστράτηγος Ασημάκης Γκόλφης, μας είπε χθες το βράδυ ότι ο νεαρόςφοιτητής δεν πρόκειται να κατηγορηθεί, γιατί «τα όπλα τού τα έβαλαν», και ότι η Αστυνομία δεν απέτρεψε την επιδρομή των ακροδεξιών διότι ενημερώθηκε για τα συμβάντα αφού σημειώθηκαν οι τραυματισμοί. Αντίθετα, όπως έγινε γνωστό, η Σύγκλητος θα ζητήσει να κατηγορηθεί ο φοιτητής για οπλοφορία και παραβίαση του ασύλου.

    Στα γραφεία της Ασφάλειας είχαν κληθεί χθες το βράδυ να καταθέσουν ο νεαρός φοιτητής, εκπρόσωποι των φοιτητικών κοινοτήτων και των πρυτανικών αρχών.

    Η απίστευτη αυτή ιστορία ωμής βίας ξεκίνησε στις 12 το μεσημέρι, όταν μέλη της φοιτητικής κοινότητας...συνέλαβαν τον πρωτοετή φοιτητή Κοινωνιολογίας τη στιγμή που έγραφε φασιστικά συνθήματα στον τοίχο. Μόλις τον πλησίασαν, εκείνος έβγαλε ένα πιστόλι και προσπάθησε να το στρέψει εναντίον τους. Μέχρι να οδηγήσουν τον φοιτητή στον πρύτανη, βρήκαν πάνω του ένα ακόμη όπλο. Και τα δύο τα μετέφερε στο Τμήμα Ασφαλείας Καλλιθέας ο πρύτανης, όπου, όπως του είπαν οι αστυνομικοί, επρόκειτο για ένα αεροβόλο και ένα πιστόλι κρότου-λάμψης. Πάνω του βρέθηκε και ένα μπρελόκ της Χρυσής Αυγής.

    Αμέσως μετά ακολούθησε η δολοφονική επίθεση των ακροδεξιών. Ο φοιτητής Κοινωνιολογίας αφέθηκε τελικά ελεύθερος γύρω στις 6 το απόγευμα.

    Καταδικάζουν

    «Για μαζική εισβολή και επίθεση ομάδας φασιστών μέρα μεσημέρι στο Πάντειο Πανεπιστήμιο» κάνει λόγο μεανακοίνωσή της η «Νεολαία στον Ρατσισμό στην Ευρώπη YRE». «Οι δολοφονικές επιθέσεις νεοφασιστών έχουν αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια», αναφέρει σημειώνοντας τουλάχιστον τέσσερις επιθέσεις ακροδεξιών σε φοιτητές.

    «Εχει έρθει η ώρα να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς και να σταματήσουν να "σφυρίζουν αδιάφορα", σημειώνει ο Αλ. Τσίπρας, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ.

    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/04/2006

    ---

    Περαστικός είπε...

    Γενικές αναφορές δεν σπιλώνουν υπολήψεις, αλλά αν εννοείτε μερικοί ότι η επισήμανση της αθλιότητας που επικρατεί σε ορισμένους οργανισμούς επηρεάζει και φέρνει σε δύσκολη θέση τα άτομα που ανήκουν σε αυτούς, έχετε δίκιο, είναι αναπόφευκτο. Τα άτομα που ανήκουν σε αυτούς τους οργανισμούς έχουν ευθύνη, ανάλογα με τη θέση του ο καθένας, να αντιδράσουν ή να παραιτηθούν.

    Επίσης, δεν είπα ότι οι φοιτητές "είναι" (δεν θα μπορούσαν άλλωστε) λακέδες, μιζοεισπράκτορες κ.λπ. αλλά ότι διδάσκονται "πώς να γίνουν", εννοώντας φυσικά ότι αυτή η νοοτροπία καλλιεργείται και αυτό το παράδειγμα δίδεται. Είναι ψευδές ότι οι καθηγητές αμείβονται κανονικά όντας απεργοί; Αυτό με ποιον ηθικό κώδικα συνάδει; Είναι ανύπαρκτες τόσες υποθέσεις ατασθαλιών που έχουν απασχολήσει τη δικαιοσύνη και τον Τύπο; Είναι αποκύημα της φαντασίας η αναξιοκρατία; Είναι ανύπαρκτες οι παράνομες/παράτυπες μετεγγραφές, πολλές φορές έναντι χρηματισμού; Είναι ψευδείς οι συναλλαγές με τις φοιτητικές οργανώσεις για την εκλογή σε αξιώματα; Δεν επικρατεί αδιαφάνεια στην οικονομική διαχείριση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων; Μπορεί στην Ελλάδα να έχουν ισοπεδωθεί όλα, αλλά στο δικό μου σύστημα αξιών, όποιος διάγει με τέτοιο τρόπο είναι ανέντιμος και θα έπρεπε να απομακρυνθεί κλοτσηδόν από τη θέση του (αλλά ξέχασα, από το Δημόσιο δεν απολύεσαι ούτε αν έχεις διαπράξει φόνο, μου έχουν διηγηθεί ιστορίες άτομα που εργάζονται σε ΔΕΚΟ οι οποίες θα εξόργιζαν κάθε φορολογούμενο πολίτη).

    Ελπίζω να επιδεικνύουν οι εύθικτοι την αυτή ευθιξία και κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Επίσης, αντί να κλείνουν τους δρόμους με διαδηλώσεις και δηλώσεις που προκαλούν και εξοργίζουν, ας στραφούν λίγο στα του οίκου τους και τότε θα αποσπάσουν επαίνους και στήριξη.

    Προσωπική εμπειρία από τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στην Αγγλία (δημοσιεύεται σε αντίστοιχο post στο blog μου): Η γραμματέας του πανεπιστημίου έρχεται και με ψάχνει. Ο κοσμήτορας (dean) της σχολής με χρειάζεται για να μεταφράζω κατά την τηλεφωνική επικοινωνία που έχει με Έλληνα καθηγητή. Είναι εξοργισμένος διότι ο τύπος απαιτεί τα κονδύλια ενός κοινού προγράμματος που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση να κατατίθενται σε προσωπικό του λογαριασμό! (Ευτυχώς, τελικά βρέθηκε άλλος μεταφραστής και γλίτωσα από αυτό το δυσάρεστο έργο.)

    Για να μην τρελαθούμε όμως, επειδή φαίνεται ότι κάποιοι υπολογίζουν στην έλλειψη μνήμης, τα παρακάτω αλίευσα πολύ πρόχειρα από το Internet, δυστυχώς δεν έχω χρόνο για εξαντλητική έρευνα, αυτό το σχόλιο-απάντηση σε κάποιες αιχμές ήδη μου κόστισε σε πολύτιμο χρόνο:

    http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14767&m=A38&aa=1

    http://news.antenna.gr/articleDetail/0,3091,96390,00.html

    http://www.hri.org/news/greek/mpegr/1999/99-06-20.mpegr.html (Άρθρο: ΠΕΝΤΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ)

    http://www.chiosnews.com/cn927200475015AM0.asp

    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100020_05/03/2006_176188

    http://www.epe.org.gr/showarticle.jsp?articleid=147

    Λυπάμαι, αλλά όταν κάποιοι αδειάζουν την τσέπη μου ή νέμονται ως προσωπική τους περιουσία δημόσια αξιώματα ή καίνε και καταστρέφουν την πόλη μου, δεν θα σιωπήσω για να μην τους στενοχωρήσω. Μπορεί ο λόγος μου να είναι οξύς, αλλά δεν είναι προσωπικός. Δεν έχω σκοπό να μπω σε καμία προσωπική αντιπαράθεση. Καθένας μπορεί να εκφράζει τις απόψεις του. Οι προσωπικές επιθέσεις και αναφορές σε άλλους σχολιαστές περιττεύουν, εκτός εάν πρόκειται για αναφορές που εξυπηρετούν στην τεκμηρίωση ή αντίκρουση επιχειρημάτων. Ο φόρτος εργασίας που έχω δεν θα μου επιτρέψει να συμμετάσχω άλλο στη συζήτηση, πέραν ίσως της ανάγνωσης.

    hardrain είπε...

    Αδυνατώ να μπω στη συζήτηση, είμαι σε μία μακρά σύσκεψη στο γραφείο. Ωστόσο κλέβω δυο λεπτά για να υποδεχθώ τον..."Τουρκοφάγο" και τα λεγόμενά του. Ομολογώ, πως ναι, στο τόσο σοβαρό ζήτημα με το οποίο έχουμε καταπιαστεί, μία τόσο φαιδρή παρουσία μας προσφέρει ένα κάποιο απαραίτητο χαμόγελο.

    Ανώνυμος είπε...

    Πρεπει να ομολογησω οτι το παραδειγμα του περαστικου με τους ελληνες ακαδημαικους, δεν ειναι το μοναδικο. Ισως χρειαζεται να διευκρινισω οτι νομιζω η εμπειρια των σπουδων της αλλοδαπης, σου ανοιγει τα ματια. Τα ελληνικα πανεπιστημια ξαφνικα παιρνουν την πραγματικη δραματικη τους διασταση.

    Και εξακολουθω να ψαχνω για τις θεσεις των φοιτητων και των καθηγητων ...................

    Μια, ετσι για δειγμα?