Τα περίχωρα στη Belarus μετά το "ατύχημα".
Βρέφος, με τον εγκέφαλό του να έχει αναπτυχθεί σε εξωκρανιακή μεμβράνη.....
Κάντε κλικ στο χάρτη για να δείτε σε μεγάλο μέγεθος την εξάπλωση σε ελάχιστο χρόνο του ραδιενεργού νέφους σε όλη την Ευρώπη. Το Τσερνόμπιλ, είναι εδώ, σκοτώνει και θα σκοτώνει για πολύ ακόμα.
Δεν μπορούν να περπατήσουν, έρπουν μόνο και προσπαθούν να παίξουν μεταξύ τους στον μικρόκοσμο μιας "κοινωνίας" της Επόμενης Μέρας. Η φωτογραφία είναι του 86, δέκα χρόνια μετά, κανένα δεν ζει πια...
Ένας από τους ήρωες της τραγωδίας, που χωρίς κανένα προστατευτικό μέσο πήγε στον αντιδραστήρα 4 και προσπάθησε να σβήσει τη φωτιά. Το αποτέλεσμα, εμφανές. Ζει, ακόμα στην ίδια περιοχή κυρίως με τη βοήθεια εθελοντών.
Τα περίχωρα στη Belarus μετά το "ατύχημα".
Βρέφος, με τον εγκέφαλό του να έχει αναπτυχθεί σε εξωκρανιακή μεμβράνη.....
Κάντε κλικ στο χάρτη για να δείτε σε μεγάλο μέγεθος την εξάπλωση σε ελάχιστο χρόνο του ραδιενεργού νέφους σε όλη την Ευρώπη. Το Τσερνόμπιλ, είναι εδώ, σκοτώνει και θα σκοτώνει για πολύ ακόμα.
Δεν μπορούν να περπατήσουν, έρπουν μόνο και προσπαθούν να παίξουν μεταξύ τους στον μικρόκοσμο μιας "κοινωνίας" της Επόμενης Μέρας. Η φωτογραφία είναι του 86, δέκα χρόνια μετά, κανένα δεν ζει πια...
Ένας από τους ήρωες της τραγωδίας, που χωρίς κανένα προστατευτικό μέσο πήγε στον αντιδραστήρα 4 και προσπάθησε να σβήσει τη φωτιά. Το αποτέλεσμα, εμφανές. Ζει, ακόμα στην ίδια περιοχή κυρίως με τη βοήθεια εθελοντών.
20 σχόλια:
....
:'(
Καλέ μου, που τα βρήκες αυτά?...
Η πρώτη σκέψη είναι ΓΙΑΤΙ? δεν θελω να ξέρω....,
αλλά η δεύτερη-αμέσως, ΓΙΑΤΙ δεν τα δείχνουν στην τηλεόραση αυτά, να σηκωθεί ο κόσμος, να γυρίσουν τα πάνω κάτω?
(Γιαυτό μάλλον, εε??)
Καλά έκανες και τα πόσταρες, να θυμόμαστε που και που...
Πήγα να σου γράψω σχόλιο κι έγραψα την προίκα μου και την έκανα post στο δικό μου "σπίτι". Σ' ευχαριστώ. Για την αφύπνιση. Συνειδητοποίησα ότι ορισμένα πράγματα, δεν πρέπει να τα θεωρούμε δεδομένα. Να 'σαι καλά.
Γροθιά στο στομάχι!
Στο στομάχι του εφησυχασμού και του μηχανισμού που τόσο εύκολα σπρώχνει τέτοιες τραγωδίες στη λήθη...
Καλό μήνα,και μια αγκαλιά γεμάτη λουλούδια!
Έτσι,μήπως ''ξορκίσουν'' την επίπλαστη ευδαιμονία μας.
Αν ξορκίζεται ποτέ...
Συγχαρητήρια!
Πολύ καλό αφιέρωμα... να προσθέσω και το "luciferakos.blogspot.com"??? έχει κάποιες πληροφορίες ακόμα νομίζω. (Ελπίζω ο Δύων να επιτρέπι ένα μικρό spam)
(c)Ο φέρων το φως...
Καλό μήνα Μάη φίλε μου! Δύσκολα θέματα τα τελευταία σου. Ανοηταίνει ο άνθρωπος όμως και σήμερα και δεν διδάσκεται.
Έχουμε κι εμείς τα βάσανά μας, αλλά αυτά τα παιδάκια ποιος θα τα φροντίσει;
Ήλιε μου, με πόνεσε η ψυχή μου. Δεν υπόρχει θεός για τα παιδιά αυτά;
Με αγάπη για σένα και θλιψη για τον κοσμο μας
Παράγραφος
Πόσα, ακόμα, τέτοια?
Και τι κάνουμε?
Τι ΘΑ κάνουμε?
Είναι αλήθεια. Και όταν διάβασα ότι τις πρώτες μέρες στάλθηκαν εκεί 4000 φατναροι, γνωστόι και ως ρομποτ γιατί δεν είχαν καμία πιθανότητα να επιζήσουν είπα...
σιωπη...
και ενα κερι για καθε ψυχη...
:'(
τραγικό..πολύ επιεικής λέξη για την πραγματικότητα.
Το χειρότερο όμως είναι πως εκεί πάνω υπάρχουν ακόμα άνθρωποι(κ θα υπάρχουν) που όχι μόνο δεν πρόκειται να κάνουν κάτι αλλά δεν το έχουν κ σε τίποτα να το επαναλάβουν.
Γειτονάκι καλή σου μέρα
Καλή η ιδέα σου για το ποστ . Ο κόσμος έχει ξεχάσει και είναι λογικό . Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όμως είναι ότι και εμείς ζούμε τις συνέπειες του Τσέρνομπιλ ακόμα και σήμερα . Και όχι μόνο το Τσέρνομπιλ αλλά και οι βομβαρδισμοί με το (φιλικό ντε και καλά για τον άνθρωπο και το περιβάλλον απεμπλουτισμένο ουράνιο) που βομβάρδισαν την Σερβία και την Μέση Ανατολή .
Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει γιατί κανείς δεν τον ξεσηκώνει ν'αντιδράσει .
Ολοι κοιτάμε με απάθεια τους ακτιβιστές αντί να βγούμε να φωνάξουμε μαζί τους .
Μία από τις καλύτερες μου φίλες είναι αιματολόγος στην βόρεια Ελλάδα . Εκείνη θα μπορούσε να σας μιλήσει ίσως για τις συνέπειες , για την αύξηση των καρκίνων και δη της λευχαιμίας που υπάρχει , κυρίως στην βόρεια Ελλάδα που έφαγε το χοντρό το κύμα . Και όλοι τους είναι νέοι άνθρωποι , και όλοι τους σχεδόν είναι καταδικασμένοι .
Ολοι νομίζουν ότι είναι κάτι που συνέβη στο παρελθόν και πάει και τέλειωσε ...
Σας ευχαριστώ όλες και όλους για τις επισκέψεις και τα σχόλια στο συγκεκριμένο "δυσάρεστο" θέμα.
Μου δώσατε ωστόσο αφορμή για κάποιες σκέψεις, που συνθέτουν το επόμενο ποστ.
Σας περιμένω για συζήτηση:-)
Γεια σου δύοντα ανατέλλων
Δεν γίνεται να ξεχάσουμε, συμφωνώ.
Και είκοσι χρόνια είναι λίγα, πολύ λίγα
Ο αριθμός των σχολίων έχει να κάνει με την ημερομηνία. Ξεχνάς οτι είχαμε τριήμερο αργία (τι απεργία και τρίχες - το Μάη μάζευε ο κόσμος).
Εντάξει, παραμένω αισιόδοξος, στη βάση του "δε μπορεί, κάποια στιγμή θα καταρρεύσει το σύμπαν".
Θυμάμαι να μου λένε οι γονείς μου πως δεν μπορούμε να φάμε λαχανικά για μήνες πολλούς, πως μπορεί να γίνω τερατάκι... εικόνες στην τηλεόραση που δεν καταλάβαινα, ερωτήσεις δικές μου που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν ώστε να ικανοποιηθώ (και να σκάσω). Θυμάμαι πως η δασκάλα μας εξήγησε τι είναι πυρηνική ενέργεια και μας έβαλε να μάθουμε πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί και τι μπορεί να πάει στραβά. Θυμάμαι φωτογραφίες και φρίκη... Και κάθε μα κάθε χρόνο το παίρνει το αυτί μου τέτοιες μέρες και τα ξαναθυμάμαι, σε χρώμα κίτρινο.
Νά'σαι καλά, Γιώργο.
Very nice site! Penis shower fem dom pissing General american health ins company
Enjoyed a lot! Online black jack java Taking allegra with vioxx asian mature
Δημοσίευση σχολίου