24.6.06

Θέρωτας

Μου αρέσει η ζέστη.

Είναι πραγματικά ηδονική , βαθειά ερωτική με έναν τρόπο αυθεντικό χωρίς φτιασιδώματα
.
Τον χειμώνα , στο κρύο ας πούμε , ο ερωτισμός για να αναδειχθεί , έχει ανάγκη από πολλά βοηθήματα.

Από το απλούστερο, το καλοριφέρ δηλαδή, μέχρι τα πιο σύνθετα και «ατμοσφαιρικά» μέσα, όπως το τζάκι …. «στου οποίου τις ρόδινες φλόγες τα κορμιά καίγονται τόσο από την πυρά όσο και από τον πόθο, ενώ, αυτές οι φέτες φωτιάς γλύφουν με θεσπέσια παιγνίδια καμπύλες και ανατριχίλες, και τα βογκητά αρμονικά δένουν με το τριζοβόλημα των ξύλων»

Εντάξει, ωραία είναι όλα αυτά, σαν τα συνδυάσεις μάλιστα με ένα καλό ερυθρό κρασί, τον κύριο Gustav Mahler στο cd ή με…nights in white satin, ανάλογα με τη διάθεση , μπορεί το παραμύθι να γίνει έως και αλησμόνητο.

Ανάλογα ποιοι κυλιούνται στη φλοκάτη. (εδώ, παίζει πάντα και μία κουλτουριάρα φλοκάτη, άσπρη κατά κανόνα, που κάνει καλό συνδυασμό με τη λιτή βιβλιοθήκη , την τίγκα σε βιβλία. Από τα ντοκουμέντα συνεδρίων του ΚΚΕ μέχρι τα πονήματα του Φουκουγιάμα ).

Στη μέση, ότι επιθυμεί ο καθένας, εκεί είναι σχεδόν ελεύθερη η επιλογή. Τώρα, μιλάμε για τα απαραίτητα στερεότυπα, του συγκεκριμένου σκηνικού.

Α βέβαια, η συνταγή προϋποθέτει και χαμηλότονες φωνές, σχεδόν ψιθυριστές, είτε από…συγκίνηση, είτε από μόνιμη υπόταση εξαιρετικά χαρακτηριστική αδυναμία ενός τύπου ανθρώπων θηλυκών τε και αρσενικών που πολλάκις την προβάλλουν και ως περίσσια ευαισθησία.


(να έρθω γυμνή με το παλτό από πάνω στα χιόνια; Αλλά εσύ, θα κρατάς μια ανθοδέσμη ρόδα από τα οποία θα έχεις αφαιρέσει τα αγκάθια και με τα φύλλα τους θα με ράνεις στον 33o οργασμό μου, πριν με σταυρώσεις –στην προηγούμενη ζωή ήμουν ο Χριστός και το ζώδιο μου λέει πως έχω ροπή στα πάθη)


Παλτά, φλοκάτες, τζάκια καλοριφέρ.

Παπλώματα, στοργή ένεκα ψύχους, κρασί πάλι λόγω κρύου και στο πρόσωπό σου τι αντιφεγγίζει;
Φως κεριών είναι ή βλέπεις τηλεόραση;

Μη! Κρυώνω!

Το θέρος, είναι αλλιώς.


Το καλοκαίρι τα κορμιά απαλλάσσονται από τα πολλά ενδύματα, τα πάντα είναι διαθέσιμα με μία κίνηση , τα λινά κάνουν παιχνίδια στο αεράκι και με χάρη μεγαλοφυούς ζωγράφου μπορούν να υπογραμμίζουν στήθη, κωλαράκια, καμπύλες κι εσοχές, μα και εξοχές, αναλόγως που πέφτει το μάτι.


Το καλοκαίρι τα κορμιά , κρατάνε για ώρες ή και για μέρες την αλμύρα της θάλασσας και έτσι όταν παίζεις με την άκρη της γλώσσας πίσω από ένα κοχύλι αυτάκι μαζί με τη μελένια γεύση και την ζέστα της αναπνοής σου που επιστρέφει στα ρουθούνια σου, οσφραίνεσαι και τα πέλαγα και τους φλοίσβους , βλέπεις στο βάθος των ματιών της παιχνιδιάρηδες αστερίες να τρεμουλιάζουν ξεσηκώνοντας άμμο, νιώθεις τη ραχοκοκαλιά να μπορεί ν αντέξει τον ήλιο στον αυχένα.


Το καλοκαίρι , είναι αιδοίο.


Καίει, κι εξατμίζει την ικμάδα σε λαχανιασμένες ανάσες γεμάτες υγρό κολύμπι σε μυστικούς κόλπους, ιδιωτικά παράλια που εκβάλουν τα ποτάμια της αγάπης.


Πες μου σε παρακαλώ τι δεν είναι έρωτας το Θέρος;


Θέρωτας!


Έρωτας δεν είναι τα γυμνά της πέλματα με την κολλημένη άμμο σαν περπατάνε σε κρύα ολόδροσα μάρμαρα;


Έρωτας δεν είναι που σκύβει να φάει καρπούζι και την ώρα που το ροζ κόκκινο του φρούτου συναντά τα χείλη της το βλέμμα σου πέφτει σε μία ροζ κόκκινη ρόγα που χαϊδεύεται ανεπαίσθητα στο εσωτερικό μιας πουκαμίσας;


Έρωτας δεν είναι όταν δίνεις ένα φιλί στα χείλη ενώ αυτά έχουν ήδη ανάμεσα στα δόντια ένα ώριμο σύκο;

Και σφίγγεις τα χείλη στα χείλη και τα σαγόνια εκρήγνυνται στα μύρια σπόρια του σύκου και τρίβεσαι και τρίβεται πάνω της, πάνω σου και μετά, μετά με κομμάτια σάρκας του φρούτου κολλημένα στα μάγουλα πλένεσαι με το κρύο νερό της βρύσης του καφενείου, εκεί κάτω από τη συκιά.


Μόνο το Θέρος μπορείς γυμνός να γαμήσεις και να γαμηθείς κάτω από τον ήλιο, πάνω στην άμμο, με το νερό να σου πλένει σεβαστικά τα πόδια, με τον ιδρώτα να μην προλαβαίνει να τρέξει γιατί στεγνώνει από την κάψα επί τόπου μόλις πάει να αναβλύσει από τους ανοιχτούς σου πόρους.


Μόνο το Θέρος μπορείς γυμνός να γαμηθείς και να γαμήσεις μετρώντας τα άστρα τα νεφελώματα τους γαλαξίες τις ανδρομέδες και τους αλντεμπαράν και μετά να βαφτιστείς παιδί του Διονύσου με ένα ποτήρι κρασί μέσα στη θάλασσα σμίγοντας τα υγρά σου με το πέλαγος.


Μόνο το Θέρος μπορείς να αναστενάξεις και ο αναστεναγμός σου να γίνει τραγούδι ξέφρενο από γαϊδάρους που γιορτάζουν με γκα και από τζιτζίκια που δοξολογούνε με τζι.

Το Θέρος , αν είναι, δεν έχει ανάγκη από βιβλιοθήκες, από τζάκια και φλοκάτες.

Το Θέρος είναι κρεβάτι όπου λάχει, όπου τύχει, όπου συμβεί.


Χτυπάει κατ ευθείαν στο κεφάλι, κάνει τα μηνίγγια ταμπούρλο , μαζεύει τα μακριά μαύρα μαλλιά ψηλά και ανατέλλουν οι κύκνοι λαιμοί, κάνει το δέρμα σταρένιο με τη μυρουδιά του φούρνου στις 6 το πρωί , όλα φρέσκα , όλα λαχταριστά, όλα δικά σου.


Θέρος. Το Θέρος, δεν είναι λέξη, ούτε θεωρία. Δεν είναι συζήτηση ούτε διάλογος.


Απλά Είναι. Πνοή, αναπνοή. Είναι ένα Ουσιαστικό Ρήμα είναι η καύλα της ζωής και για αυτό πυρώνει, καίει, κόβει την ανάσα και γεμίζει τα μάτια υδρατμούς.


Α ναι!

Δεν μου αρέσει το Καλοκαίρι.

Μου αρέσει το Θέρος , ο Θέρως , ο Θέρωτας.

42 σχόλια:

glenn είπε...

Ω! Φοβερό κείμενο.

Ξεφτιλίζεις το χειμώνα γελοιοποιώντας τον (και καλά κάνεις). Δεν μας αρέσει ο χειμώνας. Σε κανέναν δεν αρέσει ο χειμώνας. Αρέσουν τα μέσα αντιμετώπισης του χειμώνα.

Και μετά υμνείς το καλοκαίρι! Θέρωτας!

Αθήναιος είπε...

Τσκ τσκ τσκ εσείς στην Ανατολική Μεσόγειο πλέον. Ευτυχώς που ήρθαμε εμείς οι αγγλοσάξωνες να σας μεταδώσουμε κάτι από το φλέγμα μας...

Θέρωτας. Μου αρέσει.

Xνούδι είπε...

Aπίστευτος είσαι George.
Aλλά εγώ για να ζηλέψεις, που μας τρέλλανες με τις φλοκάτες σου και τα κρασιά σου, θα σου πω για τον δικό μου Θέρωτα.
Βουτιά με φόρα, φορώντας ακουστικά (ω ναι, το λατρεμένο αδιάβροχο ολοκαίνουργιο mp3) ακούγωντας super καλοκαιρινό τραγουδάκι, με καλή παρέα και μακροβούτι. Μακροβούτι τεράστιο. Μετά μουσικής. Μέσα στην νύχτα του καλοκαιριού. Ανεπανάληπτο.
Πριν λίγο γύρισα, ελπίζω να μην σου έβρεξα την σελίδα :)))))))

Marialena είπε...

Αχ βρε Δύοντα, εσύ γράφεις για τον Θέρωτα απόψε κι εγώ ταυτόχρονα γράφω ακατάλληλα για ανηλίκους ως άλλη Λαίδη Τσάτερλυ του 21ου αιώνα. Η Μεσόγειος φλέγεται από πόθους κρυφούς και φανερούς καθώς το καλοκαίρι είναι σαγηνευτικά ερωτικό, με ή χωρίς σύντροφο να σου τα προσφέρει.
Σ'ευχαριστώ, μ' άρεσε και η δική σου οπτική είτε θέρος είτε ψύχος!
Καληνύχτες όμορφες, Μαριαλένα

NinaC είπε...

Respect.

greekgaylolita είπε...

Συνήθως όμως οι Θέρωτες
είναι και Πενθέρωτες
Με την πρώτη σταγόνα της
βροχής διαλύονται και απομένει
η ανάμνηση τους.
Σχηματίζοντας ενα ουράνιο τόξο
μοναδικης ομορφιάς με το πέρας τους
Για λίγα δευτερόλεπτα
Όσο ένα αστραπιαίο ανοιγόκλεισμα
των ματιών
Και μια αλησμόνητη αίσθηση..
(με κολάσατε ακόμα κι εμένα με την περιγραφή.Πύρωσα:)

Ανώνυμος είπε...

Εγώ προτιμώ το χειμώνα γιατί είμαι "ο άνθρωπος που γύρισε από το κρύο"....

Γιώργη τι κάνεις? Κρίμα που έχουμε χαθεί φίλε...

navagos

Χαρτοπόντικας είπε...

Τι ζωώδης αφράτη ορμή διαπερνά αυτό το ποστ! Μου έρχεται να χλιμιντρισω

Μαύρος Γάτος είπε...

Κα(υ)λό θέρος!!!!!

Σ;)

Giramondo είπε...

Μάλιστα...και να μην θέλαμε...θα αρχίσουμε να ψαχνόμαστε...πώς θα περάσουμε το θέρος;

φιλιά

Αθήναιος είπε...

Όχι τίποτε άλλο, χθες γύρισα αργά, διάβαζα μέχρι τα ξημερώματα κ τώρα το μεσημέρι ξεράθηκα στον ύπνο. Έχασα κ την εκπομπή κ ήθελα να χτυπησω τηλέφωνο να σας κάνω μια πλάκα για το κείμενο. Ξέρετε τί ξέχασα προχθές στην Αθήνα; Μα να σας δώσω το " Όλα τα Πρωϊνά του Κόσμου"!!!!

hardrain είπε...

Αχ αγαπητέ μου Αθήναιε, από το studio σας γράφω τώρα, αυτή τη στιγμή παίζω το A race with Devil on Spanish Highway...

Ναι το λησμονησατε! Το είχα συνέχεια στο νου, αλλά δεν σας είπα τίποτα ομολογώ!

Την πλάκα, την περιμένω ανυπόμονα τη Δευτέρα :-)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Μμμμμμ… Αχ!
Ναι, ναι, ναιιιιιιιι!……

Xνούδι είπε...

χαχαχαχα
Συγνώμη, αλλά έχει πλάκα.
Σόδομα και Γόμορα το κάνατε εδώ μέσα.....και μας αρέσει πολύ :)))))

Κωστής Γκορτζής είπε...

Άφωνος, απ' το κείμενο και τα σχόλια.
Ν' ανάψω τσιγάρο;

Μας ...ανέτειλλες! :)

ONOMATODOSIA είπε...

το θερως μου θυμιζει σπαρτα, χωραφια,καψα...
ζεστο, καυτο κειμενο.

Aphrodite είπε...

Αί στο διάολο δύοντα,

γλύστρισα από την καρέκλα μου!

(εγώ παιδάκι μου άμα δεν την φάω την τούμπα μου δεν μου πάει καλά η μέρα...!)

Τι να πω,

(Γ)δύ(ν)ων Ανατέλλων,
U rule!

(τυχερή γυναίκα!)
:-)

Katerina ante portas είπε...

Έρως - θέρος, τίτλος Παπαδιαμάντειος!! Έμπνευση μεσογειακή! ;)

Katerina ante portas είπε...

Συγνώμη, έκλεισα κατα λάθος το σχόλιο, παραπομπή για του λόγου το αληθές!

Αθήναιος είπε...

Κατερίνα μου, διαμάντι μου. Ξέρετε πόσο σας σέβομαι. Επειδή κατόπιν τούτου ( του κειμένου του Γεωργίου Ανατέλλοντος that is) θα ανεβάσω κάποια από τα κομμάτια που έχω γράψει για το Playboy ( το πιο κομψό, το υπόσχομαι) αν έρθετε να μου κοτσάρετε κάποιον Παπαδιαμάντη από κάτω θα λιποθυμήσω μπροστά στην οθόνη μου κ λυπηθείτε το σκυλάκι μου που θα πάθει μόλις με δει τέζα, τον μαντράχαλο. :-))

Περαστικός είπε...

Καλημέρα! Αποχωρώ τάχιστα, διότι εργάζομαι, καίτοι Κυριακή, είμαι μόνος μου και δεν επιτρέπεται να μπω σε τέτοια διάθεση! Άλλο πράγμα ο θερινός ίμερος. Ποιο ανώτερο κόσμημα από μια στάλα ιδρώτα να λαμπυρίζει πάνω στο κορμί μιας νέας γυναίκας και να ακούγεται ο αχός του κύματος που γλύφει τις πέτρες... σαν τα βογγητά κοσμικών εραστών... και να σε κυκλώνει η ζέστη απτή, σαν κορμί, και το χθες και το αύριο και οι σκέψεις να καταλύονται μέσα στο φως... και να μένουν αληθινά μόνο το πάθος και η αλμύρα... Φεύγω είπα.

ellinida είπε...

Ετσι έτσι ν'ανάβουν τα αίματα κάτω από έναστρους ουρανούς και φεγγάρια με τον ήχο της θάλασσας .
Εχει κάτι από εξακοντισμό στο άπειρο !
Τσςςς μέχρι και τον Αλντεμπαράν βλέπεις αθεόφοβε ;

Ανώνυμος είπε...

Ωραία Δύοντα... μμμμμ... τέλεια!!! Και τί καταλάβαμε εμείς οι κοινοί θνητοί, που μας έπιασαν οι θέρωτες πρωί πρωί Δευτέρας και θα μας πάρει και θα μας σηκώσει η πίκρα σε κανα τέταρτο στο γραφείο;
Κι άντε εγώ τώρα αν εξηγήσω στο boss, πως φταίει ο θέρωτας, που το ΦΠΑ βγήκε 6969ευρώ και 69λεπτά!! Δεν πείθεται σου λέω Γιώργο... δεν πείθεται με τίποτα!
Καλή μέρα και καλή εβδομάδα

(C) Ο φέρων το φως...

hardrain είπε...

@ glenn , να σκεφτείς πως κάποτε υπήρξα λάτρης κι εραστής του χειμώνος. Μάλλον το άγουρον της ηλικίας μου θα ήτο, ναι, μάλλον αυτό.

Ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια αναφορικά με το κείμενο. Συμπαθητικό είναι, δε λέω, θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο πάντως.

Πάντως σαν έρθει η του χειμώνος ώρα, ε, κάτι πρέπει να βρω να γράψω για να συνηγορήσω υπέρ του.


@Αθήναιε , καλή σας μέρα και καλή σας εβδομάδα (σε όλους πάνε αυτά ασφαλώς)
Ομολογώ, πως πριν από λίγο άνοιξα το blog , Δευτέρα πρωί και με έχει κατακλύσει μία απίστευτη ραθυμία από χτες το απόγευμα μετά από ένα υπέροχο μπάνιο στη θάλασσα στην ερημιά σε θάλασσα «ιδιωτική» αμέσως μετά τις πηγμένες από κόσμο παραλίες της «Ακτής του Κυβερνήτη» Governors Beach , εκεί δηλαδή που κάποτε μπορούσε να κολυμπήσει μόνον ο Βρετανός Αρμοστής.

Εκτός από το φλέγμα σας λοιπόν, οφείλουμε και κάποιες παράξενα τοπωνύμια ε;


@Χνούδι, ωραία πέρασες βλέπω. Όχι, δε μου έβρεξες τη σελίδα, μούσκεμα ήταν ήδη.
Μα τώρα στα σοβαρά…υπάρχει ανάγκη για…αδιάβροχο mp3;;;;; Υπάρχει καλύτερη μουσική από το πλιτς πλατς της θάλασσας και το φρρρρ του φλοίσβου στα χαλίκια;

@ Καλοκαίρι Μαριαλένα, καλοκαίρι! Χωρίς πολλές φιλοσοφίες.

@ CD ...πάντως, τη συναυλία του ΠΑΣΟΚ εγώ θα τη βάφτιζα «Τα ζομπι είναι ακόμα εδώ» ;-)

@ααα greekgaylolita, ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη. Δεν είχα ανακαλύψει τις σελίδες σας και με μία πρώτη και γρήγορη ματιά έχω να πω «εξαιρετική αισθητική» Χαίρομαι να σας κόλασα αυτός ήταν ο σκοπός μου άλλωστε.


@Ναυαγέ ; Χάθηκες! Μα, ο άνθρωπος που γύρισε από το…κρύο, θέλει το καλοκαίρι υποθέτω για να ζεστάνει λιγουλάκι το κοκαλάκι του! Και κάνα τσαγάκι για να συνέλθει, καμιά εντριβούλα, ε;


@Χαρτοπόντικα!!! Να χλιμιντρίσεις! Να χλιμιντρίσεις! Μην το κρατάς διόλου, δεν κάνει! Εμένα δε μ ακούς;

@ Μαυρόγατε! Αντεύχομαι!!!


@Giramondo! Το Θέρος, ας το περάσουμε όπως νάναι. Φτάνει αυτό, να περάσει από πάνω μας, να μας….πατήσει και να μας διαπεράσει!

@Synas ; Εντάξει όλα;


@Χνούδι το Σόδομα και Γόμορα το λες με τη φωνή της αείμνηστης Σαπφούς; Αφού σας αρέσει πάντως, εμένα δε μου πέφτει λόγος, η σελίδα είναι δημοσίας χρήσεως. (μόνο η σελίδα!)


@Ημίαιμε, όπως πάντα χαίρω όταν σε βλέπω. Τσιγάρο; Αχμ…πρέπει να το κόβουμε σιγά –σιγά νομίζω ε;


@Ονοματοδοσία, ναι, χωράφια και κάψα…και εκείνη η μοναδική μυρωδιά του καμένου σταχιού , που λίγο μετά τη διαδέχεται η θαλασσινή αύρα. Καλοκαίρι βρε παιδί μου!


@Αφροδίτη…γιατί έπεσες από την καρέκλα σου;
Τυχερή γυναίκα; Ποια; Η Κυρία μου; Ελπίζω. Πάντως, εγώ είμαι ευλογημένος άνδρας που είναι δίπλα μου :-) Αλλά, μην ξεχνάς πως εδώ είναι χαρτί. (γυαλί –οθόνη) λόγια. Και αυτά, είναι εύκολα.



@Κατερίνα! Και επίσης, Έρως Θέρος Πόλεμος της Φακίνου , τίτλος μίας παρουσίασης βιβλίου του Ζερβονικολάκη (Έρως Θέρος Κύμα) δεν θυμάμαι όμως το όνομα του/της κριτικού , κλπ.
Και αν ψάξει κανείς στη σύγχρονη ελληνική ποίηση θα βρει πλήθος αναφορών ανάμεσα σε στίχους και στροφές.
Πάντως, για τον Έρωτα του Θέρους, τον Θέρωτα επιτρέψτε μου να διεκδικώ την πατρότητα Άλλο το θέρος και άλλο ο Θέρως.

Συμφωνούμε άλλωστε υποθέτω.


@Αθήναιε….Μη! το καημένο το σκυλάκι! Σκεφθείτε την επόμενη ζωή του! Ας μη το καταδικάσουμε να γεννηθεί σχολαστικός φιλόλογος!

Αμαρτία το πλασματάκι!


@Περαστικέ, Έφυγες τελικά;

@Ελλέβορος! Καλώς ήρθατε, θα σας επισκεφθώ. Το «μόνο για μυημένους» είναι επαρκώς δυνατό διαφημιστικό τρικ. Μου θύμισε ένα περιοδικό που κυκλοφορεί ευρέως , ξοδεύει ικανότατα διαφημιστικά κονδύλια και, για slogan του, έχει το… «απαγορευμένο περιοδικό».!!!


@Ελληνίδα μου, αφού προηγουμένως πιάσαμε τις «αναφορές», πριν με προλάβει κανείς άλλος, να πω λοιπόν πως και για τον Αλντεμπαράν (τα σήμαντρα χτυπάν) ψάξτε είτε στον ουρανό, είτε στον Εμπειρίκο.


@Φωτοφέροντα Ποιος σου είπε να κάθεσαι να με διαβάζεις Δευτέρα πρωί;;;; Που ακούστηκε αυτό;;;

Ladychill είπε...

Ε, τι άλλο θα μπορούσε να ακολουθήσει μιας συζήτησης για την ανεργία από τη ζέστη του καλοκαιριού; Να μπαίνουμε και στο κλίμα των ημερών. Συμφωνώ απολύτως μαζί σας και χαίρομαι που αποκαλύπτετε και άλλες σας πλευρές. Θα μπορούσα και εγώ να γράψω έναν ύμνο για τη ζέστη, τη λατρεύω...

Περαστικός είπε...

Ναι, έφυγα και χάθηκα μέσα στις μεταφράσεις μου...

Orelia είπε...

κοιτα που θα με κανεις να αγαπησω το καλοκαιρι, διοτι το αιδοιο μου, το αγαπω ηδη..!

ετσι ετοιμαζομουν να σου γραψω χαμογελωντας, μεχρι λιγο πριν το τελος

οποτε τι να σου γραψω; αφου και το θέρως αγαπω, εδω και πολυ καιρο..!

καταπληκτικο κειμενο

χαιρετε!

Ανώνυμος είπε...

Ομολογώ πως έχεις δίκιο. Δεν θα πρέπει να σε διαβάζω, Δευτέρες, Τρίτες, Τετάρτες, Πέμπτες και Παρασκευές, καθ'ότι εργάσιμες.
Επίσης δεν θα πρέπει να σε διαβάζω Σάββατα και Κυριακές, καθώς είναι προτιμότερη η θάλασσα του Ιονίου, από την θάλασσα του blog σου και πιο ρεαλιστικά δροσερή βεβαίως βεβαίως... οπότε αγαπητέ μου παππούλη και διδάσκαλε Γεώργιε... χάρηκα πολύ για τη γνωριμία, τα λέμε από Σεπτέμβρη...


(Μη χαρείς τζάμπα... λέμε και καμμία μπούρδα για να περνάει η ώρα... ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΔΙΩΞΕΙΣ ΑΠΟ ΔΩ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ;) )

(C) Ο φέρων το φως...

Lion είπε...

Τι φωτιες μας αναβεις ποιητη...
Ευχαριστω για το κειμενο.

Τρεχω για εικονικη βουτια και ευελπιστω σε πραγματικη στην Μεσογειο προσεχως.

χαμίνι είπε...

Θέρως ελεύθερως... Επιτρέπεται να κάνω έναν ανορθόγραφο συνειρμό μια και χτύπησες μια ευαίσθητη χορδή;

Το Θέρος είναι Ελευθερία και Ερως! Έτσι πάντα το έχω στο μυαλό μου. Κι ακόμη κι αν ποτέ πια δεν θα είναι όπως πριν χρόνια, που ήταν έρωτας για τον έρωτα και που η ελευθερία ήταν συστατικό στο αίμα, και πάλι έτσι το σκέφτομαι και το ονειρεύομαι!

Aphrodite είπε...

Δύοντα!

Σε επαναφέρω στην τάξη!

Ξαναδιάβασε τι σου έγραψα με προ-σο-χή και σκέψου πώς θα μπορούσα να έχω γλυστρήσει... από την καρέκλα... που κα-θό-μουν...

Εκφραση είναι, αγγλική κιόλας!

Στην ανάγκη, ρώτα και το εκπληκτικό ζωντανό λυσάρι σου!
:-)

Κομπλιμέντο ήταν, διάολε!

hardrain είπε...

@Ladychill να γράψετε λοιπόν και εσείς έναν ύμνο για τη ζέστη! Πρέπει να ενδυναμώσουμε το ΚιΦιΚα (Κίνημα Φίλων Καλοκαιριού)

@Περαστικέ μου, ελπίζω κάποιες από αυτές, να είναι δροσερές και ταξιδιάρικες τουλάχιστον

@Orelia ευχαριστώ πολύ.

@Ελλέβορε, το είδα το mail μου, το είδα και σου απάντησα!

@Αχ βρε Φώτοφέροντα και παραλίγο να σε πιστέψω!

@Skipper μου, αν εσύ ευχαριστείς για αυτό μία, εγώ σε ευχαριστώ πολλαπλάσια για τα κείμενά σου που μεταξύ άλλων δίνουν τροφή και στις εκπομπές μου.

@Χαμίνι, that’s the spirit! Θέρος, Θέρως, Ελευθέρως, με τον τόνο στο «θέ» βγάζει και σύνθημα!


@Αφροδίτη! Μα και εγώ για την καρέκλα που κα-θό-σουν είπα! Τώρα….αν η έκφραση είναι αγγλική ή όχι , εγώ στα ελληνικά τη διάβασα. Τελικά μάλλον δεν κατάλαβες το πνεύμα μου το οποίον ήτο μάλλον ξεκαρδιστικό. Αλλά οκ, ας επανέλθω στην τάξη!
Το λυσάρι θα το ρωτήσω, οκ! Και, ευχαριστώ για το κομπλιμέντο! Διάολε ή μάλλον…διάLoLε

apousia είπε...

Μιλώντας σαν λάτρις της καρδιάς του χειμώνα,δεν μπορώ να ενταχθώ στο ΚιΦιΚα.
Εκ των πραγμάτων!
Μα διαβάζοντας τούτο το υπέροχο post,βλέποντας κι ακούγοντας το χτύπο του σφυγμού,δεν μπορώ παρά να φωνάξω κι εγώ:

Ζήτω το Θέρος!Ζήτω ο Θέρωτας!

Γεια σου αγαπημένε δύοντα!

Aphrodite είπε...

Γειά σου δύοντα!

Εχεις δίκιο, το πνεύμα σου ήταν ξεκαρδιστικό, απλώς δεν έλαβα υπ'όψιν μου το απλό "ο παλιός είν'αλλιώς"...

Δλδ ότι μάλλον θα έχεις συνηθίσει από καρεκλο-πέφτουσες... Να περνάς στους διαδρόμους της εταιρείας πχ και... Μντουμπ!

Κι ο δύον ανατέLoL, cool, καμμία αίσθηση!

Αρα,

Rrrrespect!
;)

(μη με διαβάσει ο γάτος, κάηκα!)

Ανώνυμος είπε...

Hello again and Thanks for dropping by! I try to use translation software, but I'm doing something wrong, so can't quite get it. ; (
Cheers from the u s of a!!!

hardrain είπε...

@Απουσία, σαν έρθει η ώρα του Χειμώνα, ε, θα πρέπει να τον τιμήσουμε και αυτόν δεόντως ε;

@Αφροδίτη....να περνάω και να....μντουπ; Μπααα...!Θα το είχα πάρει είδηση. ανατέLoL!!! (καλό!)

Αλεπού είπε...

Αχ τώρα που το διάβασα, ονειρεύομαι καλοκαιρινά βράδια, θαλασσινή αύρα καί σώματα σφιχτά αγκαλιασμένα

candyblue είπε...

Καλημέρα από τη χώρα του δικού μου θέρωτα.

Διαβάζοντας το ποστ,μου ήρθαν και πάλι οι εικόνες απο το αγαπημένο μου βιβλίο του Gabriel Garcia Marquez "Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου"
Και συγκεκριμένα μου έφερες την συγκλονιστική φράση "Κοίτα μην πεθάνεις χωρίς να δοκιμάσεις τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα"
Ας το κάνω, "να γαμάς από Θέρωτα"

..........

hardrain είπε...

@Καλό σου Θέρος λοιπόν Αλεπού.

hardrain είπε...

@Candyblue δε νομίζω πως ο Marquez θα είχε την παραμικρή ένσταση αν ήξερε το παίγνιο που προκύπτει στην Ελληνική :-).

Τουναντίον μάλιστα!

Ανώνυμος είπε...

Αφροδιτη, μην πειθεσαι απο τους χαμηλους τονους του Ανατελοντα.(αγγλικη εκφραση). Να πας στο ΙΚΕΑ και να ζητησεις το πατωμα που αναγκαστηκανε να εφευρουνε για τις περιπτωσεις μαζικων λιποθυμιων στα γραφεια, οταν περναγε. 50% φλοκατη και ετσι εδωσε και δουλεια στην βορεια ελλας. Εγω που λες, εκανα βροντερα πεσιματα, μυτες σπασμενες, αιμα να τρεχει, αλλα βεβαια και μετα απο προβες στο σπιτι για να πεφτω οσο πιο δραματικα γινεται. Ειμουνα αρτιως προετοιμασμενη. Δεν αφησα καρεκλα που να μην ειχε γινει ο Καιαδας μου... Βεβαια, χρειαζεται να φορεις κατι τι το ανοιχτο, απο αποψεως ενδυμασιας. Αλλα να μην σε ταλαιπωρω με τα ευκολως εννοουμενα. Εγω παντως, πεσε, πεσε, ΝΑ! Επιπροσθετως, λεω να εκδοσω και ενα εγχειριδιο περι πεσιματος.Αισθανομαι οτι εχω το εχπερτιζ (αγγλικη εκφραση, κι αυτη). Κατα πως τα βλεπω, μαλλον θα πουλησει.

Με τις καλλιτερες ευχες μου.

ελενη

Ανώνυμος είπε...

That's a great story. Waiting for more. Century 21 grass valley ca Free poker challenge Viagra stroke endermologie cellulite hp 3150 ink cartridges Allergic reactions to mouthwash Cumshots and facials Plastic surgery on eyes History of gas heaters http://www.kia-21.info Sams club mp3 players Playmates pamela anderson Review of ortlieb sport packer plus Difference zocor lopid http://www.freeringtones52.info Transvestite loverstransgendered escorts providence run flat tires call center cars hd tv