Πάνε πολλά χρόνια από τώρα, ήταν ο πρώτος Απρίλης με το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση και το Λαό στην...εξουσία...
Η εκπομπή ήταν πρωινή, κάθε Πέμπτη στο τότε Πρώτο Πρόγραμμα και ο τίτλος της Πριν ο Αλέκτωρ Λαλήσει. Σήμα της , το Good Morning των Beatles από το Sergeant Pepper. Το τραγούδι ξεκινάει με έναν κόκορα και ήταν ό,τι έπρεπε.
Tέλη Μαρτίου και, οι 3 συντελεστές της εκπομπής είχαν συνάντηση στο λόφο του Στρέφη, στο σπίτι μίας εκ των τριών συνεργατων (δυο γυναίκες ένας άνδρας).
Θέμα βέβαια, η επόμενη εκπομπή.
Τότε, οι εκπομπές εκτός από μουσικές, είχαν και θέματα και λόγο (και λόγο ύπαρξης).
Ξαφνικά ο εις, κοιτάει τις δυο συνεργάτιδές του και λεει: βρε παιδιά.... την άλλη Πέμπτη...έχουμε πρωταπριλιά. Μήπως να το εκμεταλλευθούμε;
Το θέμα «Νέφος» ακόμα δεν είχε μπει στη ζωή μας για τα καλά.
Ήταν ακόμα το φαινόμενο της «Θερμοκρασιακής Αναστροφής», που συνέβαινε αραιά και που και, το οποίο κανείς δεν είχε παραδεχθεί δημόσια πως οι επισκέψεις του στον μέχρι τότε πεντακάθαρο αττικό ουρανό, ήταν απλώς ένα test, κάτι σαν ένα...δύο...ένα....δύο στο μικρόφωνο πριν αρχίσει το βραχνό τραγούδι του που ακόμα καλά κρατεί.
Ήταν η εποχή που ο εντιμότατος τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κύριος Στεφανόπουλος ζητούσε να του φέρουν στο γραφείο του έναν νεκρό από τη ρύπανση για να πεισθεί και ο εν ενεργεία υπουργός Αντώνης Τρίτσης , δεν το συζητούσε. Ακόμα.
Μια βδομάδα μετά, και αφού είχε προηγηθεί εξαντλητική δουλειά στην οποία προσέφεραν το ταλέντο τους, τη φωνή τους αλλά και ιδέες αρκετοί φίλοι, η εκπομπή έβγαινε στον αέρα.
Θέλω να τονίσω, πως είχε γίνει μια πρωτοφανής δουλειά για την εποχή, με ηχητικά εφφέ –ακόμα και με πατέντες και ένα πολύ καλό σφικτό μοντάζ. Η εκπομπή, ήταν βέβαια ηχογραφημένη, όπως οι περισσότερες εκείνη την εποχή. Στόχος , ήταν να αποπνέει την αίσθηση ζωντανής μετάδοσης, κάτι που πέτυχε απόλυτα.**
10 και 5 ακριβώς μετά από το δελτίο ειδήσεων, σήμα εκπομπής.
10 και 7 περίπου, η ανδρική φωνή της εκπομπής, καλημερίζει το ακροατήριο και αρχίζει την εισαγωγή για το «τι θα πούμε σήμερα»
10 και 9 ακριβώς, η φωνή διακόπτεται απότομα από το γνωστό σήμα της κρατικής ραδιοφωνίας με τη φλογέρα (τσοπανάκος ήμουνα προβατάκια έβοσκα).
Ακολουθεί, η κανονική φωνή των ειδήσεων που με απόλυτη σοβαρότητα λεει:
«Από σήμερα το πρωί και συγκεκριμένα από τις 6 , στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας σημειώνονται φαινόμενα θερμοκρασιακής αναστροφής με εξαιρετικά μεγάλη ένταση. Το φαινόμενο παρακολουθείται στενά από τις ειδικές υπηρεσίες, ωστόσο συνιστούμε στους κατοίκους του λεκανοπεδίου και κυρίως σε ηλικίες μικρές και πολύ μεγάλες να απομακρυνθούν από το κέντρο και να αποσυρθούν σε κατά το δυνατό ανοιχτές τοποθεσίες. Σας παρακαλούμε να παραμείνετε συντονισμένοι στο Εθνικό Δίκτυο για πληροφορίες και οδηγίες».
Αμέσως μετά, η μια συνεργάτιδα της εκπομπής με ύφος γεμάτο σπουδή , είπε:
Όπως είναι αυτονόητο, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την κανονική ροή της εκπομπής. Από αυτή τη στιγμή, θέτουμε τους εαυτούς μας στη διάθεση της Εθνικής Ραδιοφωνίας .
Την επόμενη κιόλας στιγμή, η ίδια φωνή ήταν κάπου στις αρχές της 28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) και με τρεμάμενη φωνή μετέδιδε την εξέλιξη μιας τρομερής διαδήλωσης οργισμένων γυναικών που κατέβαιναν προς το κέντρο φωνάζοντας το σύνθημα: Το Νέ-φος Κά-νει τα Παι-διά μας βλάκες....
Αμέσως μετά, άλλη φωνή μετέδιδε από την Πειραιώς την πληροφορία πως οι έγκλειστοι του Δημόσιου Ψυχιατρείου στο Δαφνί, έσπασαν τις πόρτες και ανεβαίνουν συγκροτημένοι σε πορεία με το σύνθημα «Αφήστε το όνειρο να μας κυριεύσει, την επιθυμία να μας κυριαρχήσει»
Το ένα μετά το άλλο μπαίνουν εμβόλιμα διάφορα «ρεπορτάζ» τελείως σουρεαλιστικά και εξωπραγματικά. Παραδείγματα που θυμάμαι: ο κύριος με φωνή υπέργηρου ο οποίος τελικά ήταν 25 χρονών νεαρή αλλά ζούσε κοντά σε τέρμα λεωφορείων...ένας άλλος που για να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες , κάθε πρωί έκανε τροχάδην πίσω από εξατμίσεις μεγάλων φορτηγών και άλλα πολλά που δεν συγκρατώ. Πρέπει να πω πάντως για την Ιστορική αλήθεια, πως όλα αυτά έχουν προηγηθεί κατά πολύ ενός δίσκου του Χ.Κλυν με ανάλογα σατυρικά καλαμπούρια.
10 και 25 ακριβώς.
Κάθε ήχος σταματάει, κάθε ηχητικό εφφέ τελειώνει, μπαίνει ένα τραγούδι προφανώς σαρκαστικής διάθεσης (δεν θυμάμαι ποιο) και μετά από λίγο , η ανδρική φωνή της εκπομπής, λεει: ασφαλώς, όπως καταλάβατε, όλο αυτό ήταν σκηνοθετημένο...αν ανησυχήσαμε κάποιους από εσάς, συγνώμη, αλλά το κάναμε, γιατί πιστεύουμε πως αν δεν παρθούν τώρα μέτρα, σε λίγο καιρό, η θερμοκρασιακή αναστροφή, το Νέφος όπως το έχουν πει μερικοί, θα είναι εδώ σε καθημερινή βάση και θα αλλάξει τη ζωή μας στο χειρότερο. Για αυτό το λόγο, έχουμε μαζί μας............
Και σε αυτό το σημείο, η ροή της εκπομπής σταματάει για να βγει στον αέρα μια εκφωνήτρια της Ραδιοφωνίας, με εντολή της Διεύθυνσης και να πει: «Ό,τι ακούσατε, ήταν ένα κακόγουστο πρωταπριλιάτικο αστείο και να μη ληφθεί υπόψη. Η διεύθυνση της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, δεν είχε ενημερωθεί και ζητάει συγνώμη από το κοινό».....
....και στη συνέχεια, η μαγνητοταινία της εκπομπής ξανατρέχει σα να μην είχε συμβεί τίποτα (!!!!!!) και ο παρουσιαστής συνεχίζει....: έχουμε μαζί μας δυο εμπειρογνώμονες του Υπουργείου Χωροταξίας και Περιβάλλοντος για να συζητήσουμε το θέμα....
Και αρχίζει, μια ωραιότατη, κανονική και σοβαρή συζήτηση όπου οι δυο εμπειρογνώμονες καταθέτουν για πρώτη φορά μέχρι τότε, δημοσίως, πολύ σοβαρά στοιχεία για το άμεσο μέλλον μας....
Και φτάνουμε-αν είναι δυνατόν- στο τελευταίο πεντάλεπτο της εκπομπής, η ώρα είναι πια 10 και 55, όπου ξαναδιακόπτουν τη ροή στα καλά καθούμενα και με έντονη πλέον φωνή η εκφωνήτρια της Ραδιοφωνίας αναγγέλλει την διακοπή συνεργασίας του Ιδρύματος με τους συντελεστές της εκπομπής καθώς και την άσκηση ποινικής δίωξης. Διαβεβαιώνει μάλιστα πως «οι ένοχοι θα συλληφθούν και θα τιμωρηθούν παραδειγματικά»
Την επόμενη μέρα, η εκπομπή ήταν πρώτη είδηση στις εφημερίδες. Οι τίτλοι είχαν πολύ πλάκα....Ο τότε Ελεύθερος Κόσμος (άκρα δεξιά) μιλούσε για ψυχοπαθή σκηνοθέτη και αναρχικούς που κατέλαβαν το ραδιόφωνο με σκοπό την κατατρομοκράτηση της κοινωνίας και μια φιλοκυβερνητική μεγάλη εφημερίδα (που πάλι δεν θυμάμαι ποια ήταν , τα Νέα νομίζω...αλλά δεν είμαι σίγουρος) είχε τον πηχυαίο τίτλο «Τορπίλη στο ΠΑΣΟΚ μέσα από την ΕΡΤ»....
Την εκπομπή, στήριξαν μόνο η Αυγή (ολόθερμα) η Καθημερινή και στις εσωτερικές σελίδες των Νέων, η Μαρία Παπαδοπούλου που μάλιστα πρότεινε στον Υπουργό να βγει στην Τηλεόραση με τους συντελεστές της εκπομπής και να κάνει μια ωραία συζήτηση για το Περιβάλλον και να δείξει πως δεν φοβάται το χιούμορ και την κριτική.
Μάταιο, μαθεύτηκε, πως ο Τρίτσης ήταν κυριολεκτικά εκτός εαυτού και πως πήρε την εκπομπή ως ...προσωπική προσβολή....
Έγιναν επερωτήσεις στη Βουλή. Ήρθαν ξένα τηλεοπτικά δίκτυα και πήραν συνεντεύξεις από τους συντελεστές (Γαλλικά και Γερμανικά)
Ο εις εκ των 3 συνεργατών λίγες μέρες μετά ήταν στη Νέα Υόρκη για δουλειά με την ελπίδα να απαλλαγεί από την απίστευτη φασαρία που είχε προκληθεί, όταν το πρώτο του βράδυ στη Νέα Υόρκη, σε ραντεβού που είχε με πολύ σημαντικό παράγοντα της Warner τον ακούει να του λεει με το καλησπέρα....hey…so you are the pollution man…!
Η υπόθεση είχε φθάσει και με λεπτομέρειες μάλιστα μέχρι τους Times της Νέας Υόρκης...
Στις 11 Μαίου του ίδιου έτους, έγινε η δίκη. Συνήγοροι , ο Νίκος Κωνσταντόπουλος και ο Φώτης Κουβέλης. Μάρτυρες υπεράσπισης ένα πλήθος ανθρώπων , μεταξύ των οποίων ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Δ. Σαββόπουλος , ο Λεωνίδας Κύρκος και άλλοι που δεν θυμάμαι.
Αλλά ο σπουδαιότερος μάρτυρας , ήταν το ίδιο το Νέφος, που την ημέρα της δίκης, έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ στην Αττική ατμόσφαιρα.
Βασικός μάρτυρας κατηγορίας ένα στέλεχος του Πασοκ που είχε κάνει και τη μήνυση ζητώντας μάλιστα 50.000.000. δρχ αποζημίωση, γιατί η γυναίκα του ακούγοντας την εκπομπή έπαθε νευρικό κλονισμό και κρίση υστερίας.
Κάποια στιγμή, ο δικαστής, ζήτησε να ακούσει την κασέτα. Έτσι έγινε δημόσια ακρόαση με το πυκνό ακροατήριο κάθε τόσο να σκάει στα γέλια και τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου να προσπαθεί με πολύ κόπο να κρατηθεί. Οι τρεις συντελεστές, αθωώθηκαν πανηγυρικά, αλλά παρέμειναν στη μαύρη λίστα της ραδιοφωνίας για ένα ολόκληρο χρόνο.
*Στη συγγραφή αυτού του κειμένου συντέλεσαν δυο στοιχεία. Ένα κείμενο με τίτλο Δελτίο Νέφους που διάβασα στο ενδιαφέρον και πολύ καλαίσθητο blog http://openitnow.blogspot.com/ και, ίσως υποσυνείδητα μια νύξη του e-lawyer σε χτεσινό του σχόλιο στις σελίδες μου περί φαρσών...Και τα δυο μαζί μου θύμισαν αυτή την ιστορία.
** Πράγματι, δεν ήταν καθόλου λίγοι αυτοί που πήγαν να μαζέψουν τα παιδιά τους από τα σχολεία τους, που εγκατέλειψαν τα γραφεία τους και τα σπίτια τους και πήγαν προς παραλίες και εξοχές. Θυμάμαι μάλιστα περίπτωση σχολείου που έδιωξε τα παιδιά και το προσωπικό του, ενώ ήταν 70 περίπου χιλιόμετρα από το κέντρο των Αθηνών....
11 σχόλια:
Λίγο αργότερα ο γνωστός μας ΚΥΡ είχε γράψει το αμίμητο:
"Ο λαός θα ήθελε και το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε, αν η αιθαλομίχλη δεν επέμενε"
Ζήτω το Ελλαδιστάν!
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ το ποστ σου:-))
Την ιστορία την έζησα απο πολύ κοντά και αν ποτέ βρεθούμε, θύμησέ μου να σου αποκαλύψω τι παιζόταν ακριβώς τότε.
Είναι τρομαχτική η εξουσία και τα καταχθόνια παιχνίδια της. Ο Τρίτσης πάντως είχε μοναδική διέξοδο να φερθεί όπως φέρθηκε -και δεν το γράφω αυτό απλώς για να τιμήσω τη μνήμη του. Είχε όραμα ο άνθρωπος και το νέφος το είχε αντιληφθεί ΠΡΙΝ ακόμα έρθει στην Ελλάδα για να αναλάβει το υπουργείο.
...ααα alombar....το Ελλαδισταν ποτέ δεν πεθαίνει...μοναχά λίγάκι ξαποσταίνει και μετα ξαναρχίζει. Τι; Άστο...
Ροδια!Ευχαριστώ για την παρέμβαση! Με προκαλείς! Πόσο κοντά έζησες την ιστορία αυτή; Γιατί και εγώ την έζησα εξαιρετικά κοντά. Σε απόσταση αναπνοής από το μικροφωνο...Συμβαίνει να είμαι ο εις εκ των τριων...Εκτος αν το δικό σου ''κοντα'' είναι από την άλλη πλευρά, αυτό της εξουσίας.
:-))
Θυμάσαι το πρωτοσέλιδο της Ακρόπολις με την αφεντομουτσουνάρα σου φόρα παρτίδα; Χα χα χα χα, αυτό το φύλλο πρέπει να το βρούμε!
Χαχαχαχα!Σοβαρά;;; όχι, δεν το θυμάμαι...Πράγματι θα ήθελα να το έβλεπα...Φωτογραφία -μια τελείως ηλίθια-είχε ο Ελεύθερος Κόσμος...και αναρωτήθηκα που στην ευχή την είχαν βρει.Μετά, συνειδητοποίησα πως ήταν η φωτογραφία του διαβατηρίου μου, οπότε μπήκαν άλλες σκέψεις στο μυαλό μου.
Ξέρεις..δεν ξέρω πως θα το ανέλυε αυτό ένας...ψυχίατρος, αλλά δεν έχω σχεδόν τίποτα από αρχείο όλων αυτών των πραγματων.
Και ότι υλικό έχω από εκομπές μου, το έχω από ακροατές που χρόνια μετά με αναζήτησηαν και με βρήκαν μέσω internet και μου είπαν πως είχαν κάτι απίθανα αρχεία , από τη σειρά ''Μονοπάτια του Γαλαξία''. Μιλάμε για 300 και 400 εκπομπές.
Η συγκίνηση με κάτι τέτοια, είναι απερίγραπτη, ίσως πιο ιδιαίτερη από να δεις κάποιον σε ένα παγκάκι να διαβάζει το βιβλίο σου...(μια φορά μου έτυχε αυτό και έφυγα γρήγορα-γρήγορα, έπρεπε ίσως να είχα παίξει τζόκερ εκείνη την ημέρα).
Είμαι σχεδόν σίγουρος πως τη συγκεκριμένη εκπομπή-την πρωταπριλιάτικη, την έχει η κυρία Ειρήνη Ψαρέλλη, που ήταν με την κυρία Ντίνα Διβάρη οι δυο συνεργάτιδες μου...Αλλά και την Ειρήνη την έχω χάσει τελείως, πριν από χρόνια την πέτυχα τελείως τυχαία στο...Λονδίνο, μου είπε αν θυμάμαι καλά πως είχε την εκπομπή σε αρχείο απάντησα κάτι σαν "αα. μπράβο..ωραία" και έστριψα στη γωνία. Πως το λένε αυτό γιατρέ μου;
Πραγματικά, όταν κάτι πια έχει φύγει τελείως από μένα, όταν έχει τελειώσει, νιώθω πως δε με αφορά προσωπικά πια. Νομίζω πως αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει κάπως μέσα μου. Γεράματα;
Οχι Νιμπελούγκεν, δεν υπήρξα κοντά σε εξουσία, στάση ζωής είναι αυτή. Το μικρόφωνο (γνώμη μου, έτσι το βλέπω) είναι εξουσία. Εστω για όσο διαρκεί μια εκπομπή. Το μικρόφωνο είναι ένα όπλο διάδοσης ιδεών, αποτύπωσης κομματιών του μυαλού του εκφωνητή (όταν υπάρχει μυαλό φυσικά, ε) στα μυαλά όσων τον ακούνε.
(εδώ μπορώ να βάλω πολλά θαυμαστικά και χαμογελάκια, αλλά αποφάσισα να αυτοελέγχομαι κάπως)
Μου συνέβη αρκετές φορές, να βρίσκομαι κοντά σε πράγματα και καταστάσεις, να "περνάω δίπλα" που λένε, και ήμουν πολύ τυχερή που δεν έπαθα κάτι και που δε με συνεπήρε κανένα καλάμι ως τα τώρα. Κάτι τέτοιο έγινε και τότε.
Το βρήκα κατάξερο το σχόλιό μου.. συγγνώμη.. οπότε, στέλνω τώρα μπόλικα θαυμαστικά και χαμογελάκια!!!!!:-))))))))))))))))))
Ante theloume kialoooooo To Paramelis to Blog sou !!!
Nase kala Aris
Δεν έχεις άδικο, αλλά α) δεν έχει νόημα να γράφεις για να γράφεις χωρίς να έχεις κάτι να πεις ουσιαστικό (έστω ουσιαστικό για σένα μόνο) και β) έχω πήξει στη δουλειά αυτές τι μέρες...Θα επιστρέψω πολύ-πολύ σύντομα!
Υφέρπουσα σύγκριση ροδιάς με γερμανό ήρωα, σε καλαμώνα;
Δημοσίευση σχολίου